Istnieje możliwość tworzenia modeli konstrukcji spawanej za pomocą kombinacji poleceń właściwych dla konstrukcji spawanych i zespołu albo przekształcania modeli zespołów w konstrukcje spawane.
Projektowanie zespołu konstrukcji spawanej jest przedłużeniem środowiska modelowania zespołu. Dostępne są dwa sposoby tworzenia konstrukcji spawanej. W środowisku konstrukcji spawanej należy użyć poleceń specyficznych dla konstrukcji spawanej oraz poleceń zespołu. W środowisku zespołu należy przekonwertować zespół na konstrukcję spawaną. Po przekształceniu, dodaje się elementy projektu właściwe dla konstrukcji spawanej.
W konstrukcjach spawanych zespołu, tworzy się zespoły, opcjonalnie dodaje elementy zespołu celem przygotowania modeli do spawania, a następnie dodaje się spoinę jako element (spoina kosmetyczna lub pachwinowa) i dodaje się inne elementy zespołu dla operacji obróbki końcowej. Po ukończeniu modelu spoiny, wszystkie części i elementy są zapisywane do pojedynczego pliku zespołu. całość ta nosi nazwę konstrukcji spawanej.
Wszystkie informacje o konstrukcji spawanej, w tym szczegółowe symbole spoin i opisy ściegów spoin, mogą być automatycznie uzyskane w rysunkach. W zależności od sposobu tworzenia konstrukcji spawanej można także tworzyć rysunki reprezentujące różne etapy konstrukcji spawanej.
Tworzenie zespołów konstrukcji spawanych
Istnieją dwa sposoby tworzenia zespołu konstrukcji spawanej:
- Początek nowego zespołu konstrukcji spawanej. Utwórz zespół i dodaj elementy zespołu i spoiny do odpowiednich grup. Zespół konstrukcji spawanej działa jak jedna jednostka.
- Utwórz standardowy zespół, a następnie kliknij polecenie Przekształć na konstrukcję spawaną. Zespół zostanie przekształcony na konstrukcję spawaną. Należy określić standard, umiejscowić istniejące elementy zespołu jako elementy przygotowania lub obróbki końcowej i wybrać domyślny materiał ściegu spoiny.
Określenie zespołu jako konstrukcji spawanej udostępnia kartę Spawanie i przeglądarkę zespołu konstrukcji spawanej oraz powoduje zastosowanie domyślnego szablonu konstrukcji spawanej. Jeśli konstrukcja spawana została przekształcona z zespołu, nie jest stosowany żaden szablon.
Zadania wykonywane w środowisku konstrukcji spawanych
Środowisko konstrukcji spawanej jest przedłużeniem środowiska zespołu i można w nim wykonywać wszystkie zadania, co w środowisku zespołu, a także zadania specyficzne dla konstrukcji spawanej.
Środowisko konstrukcji spawanej umożliwia:
- Tworzenie i otwieranie pliku konstrukcji spawanej.
- Tworzenie i wstawianie konstrukcji spawanych i drugorzędnych konstrukcji spawanych do zespołu konstrukcji spawanej
- Opcjonalnie, tworzenie elementów zespołu jako elementów przygotowania spawania
- Tworzenie elementów spoin kosmetycznych, czołowych lub pachwinowych
- Tworzenie elementów zespołu jako elementów obróbki końcowej
- Używania przeglądarki do organizowania i edycji elementów zespołu, przywracania stanu spoiny, zmiany jej widoczności i wyłączania elementów lub szkiców
- Tworzenie dokumentacji konstrukcji spawanej.
Różnice między zespołami i zespołami konstrukcji spawanych
Kiedy otwierany jest lub tworzony plik konstrukcji spawanej, aktywne jest środowisko konstrukcji spawanej. Środowisko to zawiera te same funkcje i polecenia, co środowisko zespołu. Dodatkowo dostępne są narzędzia zoptymalizowane dla procesu produkcji konstrukcji spawanych. Użyj tych narzędzi, aby sklasyfikować trzy grupy elementu zespołu i manipulować nimi. Opcjonalnie można tworzyć spoiny kosmetyczne lub pachwinowe i spoiny czołowe i skojarzyć je z geometrią modelu. Grupy elementów spawanych zawierają: elementy przygotowania, elementy ściegu spoiny i elementy obróbki końcowej.
Kiedy otwierany jest lub tworzony plik zespołu, aktywne jest środowisko zespołu. W środowisku zespołu istnieje możliwość utworzenia elementów zespołu. Nie można łączyć ich w grupy elementów spoiny, które obsługują tworzenie rysunków reprezentujących różne etapy spawania.
Umieszczenie zespołu konstrukcji spawanej w innym zespole
Podobnie jak inne komponenty, konstrukcje spawane mogą być umieszczane w zespole, podzespole lub zespole konstrukcji spawanej. Użyj polecenia Umieść komponent, otwórz konstrukcję spawaną, a następnie umieść ją w oknie graficznym.
Po umieszczeniu, grupa elementu spoiny może być edytowana, można zmienić ustawienia widoczności i wyłączać poszczególne elementy.
Pochodne zespoły spawane
Konstrukcje spawane mogą być tak samo pochodne jak normalne zespoły. Można również wyprowadzać ściegi spoin na karcie Bryły. Wszystkie ściegi spoin są wyprowadzane jednocześnie; nie można wyprowadzić pojedynczego ściegu.
Typy ściegów spoin
Spoiny kosmetyczne (przewody 2D i 3D) tworzy się, wybierając krawędzie lub pętle modelu. Jest to wydajna, uproszczona reprezentacja. Można zażądać, aby właściwości fizyczne obejmowały spoiny kosmetyczne, wybierając pozycje Plik 
Właściwości iPropertyFizyczneUwzględnij spoiny kosmetyczne. Możesz określić zakończenia Od-do (równoległe), aby uciąć ścieg spoiny kosmetycznej.
Spoiny pachwinowe (bryły 3D) są używane, gdy nie istnieje fizyczna przerwa między dwoma lub wieloma komponentami. Spoina pachwinowa może również łączyć komponenty, które nie stykają się ze sobą. W przypadku obecności przerwy spoina łączy brzegi przerwy, ale nie wypełnia rowka. Parametry podziału, długości i liczby ściegów umożliwiają tworzenie nieciągłych spoin pachwinowych. Opcje Zarys wypukły, wklęsły i płaski umożliwiają kontrolowanie kształtu (zarysu) spoiny. Jeżeli spoina nie zaczyna się lub nie kończy na krawędzi, wybierz polecenie Długość początkowa, aby określić odsunięcie i długość. Można również określić zakończenie Od-do (tylko równolegle), korzystając z płaszczyzn konstrukcyjnych zespołu lub geometrii płaskiej w celu określenie punktu początkowego i końcowego ściegu spoiny pachwinowej.
Spoiny czołowe (bryły 3D) są użyteczne, jeśli komponentami są oddzielone o pewną odległość lub przerwę. Jeżeli w którymś zestawie powierzchni nie jest zaznaczona opcja Pełna powierzchnia, należy podać kierunek wypełnienia lub wybrać opcję Wypełnienie promieniowe. Wybór kierunku wypełnienia umożliwia określenie kierunku, w którym zestawy powierzchni spoiny czołowej są na siebie rzutowane w celu połączenia ściegiem spoiny czołowej. Użyj opcji Wypełnienie promieniowe, jeżeli podanie kierunku nie jest wymagane. Użyj opcji Ignorowanie pętli wewnętrznych, aby kontrolować obecność spoin w pętlach wewnętrznych. Użyj opcji Łącz powierzchnie, aby uprościć wybieranie powierzchni stycznych.
Do pomyślnego utworzenia spoiny często konieczna jest kombinacja spoiny pachwinowej i czołowej.
Polecenie Przekrój spoiny umożliwia określenie, które powierzchnie mają być traktowane jako przekroje spoin.
