Po przejściu do środowiska Analizy ramy i rozpoczęciu nowej analizy zespół utworzony z elementów ramy z biblioteki Content Center lub za pomocą Generatora ram zostanie automatycznie przekształcony w uproszczony model belek i węzłów.
Osie ramy w zespole są niekiedy niedopasowane. Dla uzyskania prawidłowego modelu ramy podczas przekształcania w analizie ramy stosowane są następujące reguły:
-
Modyfikacje przekrojów, takie jak faza, promień i otwory, są ignorowane w przekrojach ramy.
-
Modyfikacje zespołu, takie jak Przesuń powierzchnię są ignorowane.
-
Jeśli część nie jest tworzona w kierunkach globalnych, zostanie wyświetlony komunikat o błędzie, a część nie zostanie przekształcona. Obsługiwane są tylko części z płaszczyznami szkicu równoległymi do płaszczyzn początkowych.
-
Niewidoczne i wyłączone komponenty nie są przekształcane do Analizy ramy. Nie są one widoczne w przeglądarce Analizy ramy ani w oknie graficznym.
Czasami, gdy wyłącza się lub zmienia widoczność komponentów, uaktualnia się zespół źródłowy. W takim przypadku, gdy nastąpi przejście do Analizy ramy, wcześniej przekształcone belki i węzły zostaną usunięte, aby odzwierciedlić rzeczywisty stan zespołu.
Belki i węzły
Ramy w zespole ram są przekształcane na belki Analizy ramy (ustawione na osiach ramy) z początkowymi i końcowymi węzłami. Podczas tworzenia symulacji wykrywane są również kontakty między belkami. Gdy belki się przecinają, są one mocno połączone (bez dodawania jakichkolwiek obiektów połączenia) podczas automatycznego przekształcania. Jeśli odległość między dwoma belkami jest mniejsza niż rozmiary przekrojów pomnożone przez tolerancję, między najbliższymi punktami tworzone jest sztywne połączenie.
Tolerancja jest określona w oknie dialogowym Ustawienia analizy ramy, na karcie Model belki. Jest ono zdefiniowane jako suma odległości od środka ciężkości obu belek.
Poniżej znajdują się przykłady niedopasowań sąsiednich osi linii środkowych belek oraz sposobu tworzenia belek 
i węzłów
w czasie automatycznego przekształcania do Analizy ramy:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Sztywne połączenia
Jeśli odległość między dwoma belkami jest mniejsza niż rozmiary przekrojów pomnożone przez tolerancję, między najbliższymi węzłami tworzone jest sztywne połączenie.
Zakres prawidłowych wartości wynosi od -100% do 500%. W przypadku ustawienia wartości na 0 belki muszą być ustawione tuż obok siebie. Z powodu niedokładności możliwe jest, że belki znajdujące się obok siebie nie zostaną połączone. Dlatego domyślna wartość wynosi 2. Wartości dodatnie tworzą sztywne połączenia między belkami, między którymi są przerwy, np. spoinę szczelinową. Wartości ujemne oznaczają, że do utworzenia sztywnych połączeń niezbędne jest istnienie przecięcia między belkami.