Wiązki są jedynym typem części wirtualnych, które można przypisać do wielu segmentów. Wiązkę można również przypisać do pojedynczej wiązki przewodu. Dlatego, w celu śledzenia, do wiązek przypisywany jest porządek oraz ID.
Porządek wiązki opiera się na czasie i miejscu wstawienia wiązki w wiązce przewodu. Można na przykład umieścić w wiązce przewodów fragment rury izolacyjnej (porządek wiązki numer 1) oraz wiązkę przewodów w głównym kablu izolowanym z przeplotem (porządek wiązki numer 2). Porządek wiązki określa również rozmiar wiązki, którą należy dołączyć.
Nazwy wiązek są tworzone na podstawie ID wiązki oraz oznaczenia odcinka. Oznaczenie odcinka jest potrzebne podczas przypisywania wiązki do wielu segmentów. Na przykład w przypadku przypisania wiązki do dwóch sąsiadujących segmentów, w wyniku czego powstaje dłuższa wiązka przewodów, wiązka dzielona jest na co najmniej dwa odcinki. Poszczególne odcinki można przypisywać do innych segmentów. W przypadku, gdy wiązka przypisana do dwóch segmentów ma ID Wiązka1, nazwą wystąpienia pierwszego odcinka wiązki jest Wiązka1:1, a drugiego Wiązka1:2. ID wiązki łączy również specyficzne wiązki poszczególnych segmentów, zatem zestawienie komponentów traktuje je jako jeden fragment o łącznej długości wszystkich segmentów.
Aby pokazać, że do segmentu, żyły kabla lub przewodu przypisany jest oplot, można określić, czy obiekt wiązki przewodów ma być wyświetlany za pomocą wyglądu oplotu, czy za pomocą wyglądu obiektu. Domyślnie wszystkie obiekty wiązki przewodów, do których przypisany jest oplot, są wyświetlane za pomocą wyglądu oplotu. Wyświetlanie wiązki można ustawić również dla poszczególnych segmentów, żył kabla oraz przewodów.
Aby w zestawieniu komponentów ująć wszystkie obiekty wiązki przewodów, można przypisać części wirtualne do różnych obiektów w zespole wiązki przewodów. Narzędzie to pozwala korzystać z gotowych części wirtualnych z Biblioteki kabli i wiązek przewodów lub tworzyć własne części. Części wirtualne w bibliotece kabli i wiązek przewodów obejmują etykiety, wiązki, wtyczki, uszczelki i zaciski.
Tekst znajdujący się na etykiecie jest określony w definicji biblioteki. Dodając tekst etykiety w definicji biblioteki, tekst można ustawić na stałe, a etykietę umieszczać wielokrotnie. Definicję tę można nadpisać w celu dostosowania tekstu dla poszczególnych wystąpień.
Poniższa tabela określa, jakie typy części wirtualnych można przypisać do poszczególnych typów obiektów.
Obiekt |
Zacisk |
Plomba |
Wtyczka |
Etykieta |
Wiązka |
Użytkownik |
Sworzeń przyłącza |
X |
X |
X |
X |
||
Przewód |
X |
X |
||||
Sworzeń przewodu |
X |
X |
||||
Punkt konstrukcyjny przewodu |
X |
|||||
Żyła kabla |
X |
X |
||||
Sworzeń przewodu kabla |
X |
X |
||||
Punkt konstrukcyjny żyły kabla |
X |
|||||
Złącze |
X |
|||||
Segment |
X |
X |
||||
Punkt konstrukcyjny złącza |
X |
X |