Standardowe procedury sprawdzające połączenie gwintowane podczas cyklicznego obciążania (bazujące na wytrzymałości lub granicy plastyczności materiału) nie zapewniają pełnej gwarancji poprawnej pracy połączenia. W konsekwencji wytrzymałość połączenia na zmęczenie jest wykorzystywana do sprawdzania cyklicznie obciążonych połączeń. Dalej znajduje się opis sprawdzania obciążonych spawanych połączeń gwintowanych. Opisane są kolejne etapy działania programu:
1. Określanie wytrzymałości zmęczeniowej
W pierwszym etapie obliczenie określa granicę zmęczenia przy stałej wytrzymałości σ C dla określonego typu, konstrukcji, obciążenia i materiału połączenia gwintowanego.
2. Określanie granicy czasowej zmęczenia
Granica czasowa zmęczenia σ f jest obliczana dla określonej trwałości połączenia, która jest w zakresie czasowej wytrzymałości (N< 10 6 cykli). Obliczenia są kontynuowane z granicą czasową zmęczenia.
3. Obliczanie parametrów określonego obciążenia zmęczeniowego
Średnie wartości dla danego górnego i dolnego obciążenia cyklicznego są obliczane według następujących wzorów. Jest to wykonywane dla wszystkich określonych obciążeń.
4. Wpływ uderzeń
Jeśli oprócz obciążenia dynamicznego na połączenie działają uderzenia, ich wpływ musi być uwzględniony w obliczeniach. Jest to realizowane przez zastosowanie dynamicznego współczynnika uderzeń we wzorze do określania maksymalnego obliczonego obciążenia:
F max = F m + η F a
5. Obliczanie naprężenia uruchamiającego w połączeniu połączenia gwintowego
Średnie naprężenie cyklu σ m i górne naprężenie cyklu σ h są obliczane dla ustalonego średniego obciążenia cyklicznego F m i maksymalnego obliczonego obciążenia F max za pomocą wzorów używanych w obliczeniach statycznych. Naprężenia te są wykorzystywane do obliczania amplitudy cyklu według wzoru:
σ a = σ h - σ m
6. Określanie wytrzymałości zmęczeniowej połączenia
Dla obliczonego naprężenia i znanej granicy zmęczenia łatwo jest ustalić wytrzymałość na zmęczenie, korzystając z wybranej krzywej zmęczenia. Procedura określania wytrzymałości na zmęczenie dla naprężenia normalnego i naprężenia ścinającego będzie oczywista po obejrzeniu następnych ilustracji.
Mapa naprężenia normalnego dla różnych współczynników σ a / σ m (została użyta zmodyfikowana krzywa zmęczenia Godmana):
Mapa naprężenia normalnego dla różnych współczynników τ a / τ m (została użyta zmodyfikowana krzywa zmęczenia Godmana):
7. Sprawdzenie połączenia
W ostatnim etapie program oblicza współczynnik bezpieczeństwa połączenia n C = σ A / σ a i porównuje go z wymaganym stopniem bezpieczeństwa. Dla właściwego połączenia gwintowanego warunek n f ≤ n C musi być spełniony.