Często występujące podczas symulacji błędy i ostrzeżenia.

Poniżej znajduje się lista niektórych ostrzeżeń i błędów, które mogą wystąpić podczas symulacji, wraz z rozwiązaniami. Ikony Ostrzeżenie i Błąd powiązane z komunikatami wskazują, czy proces odpowiednio może lub nie może być kontynuowany bez dokonywania zmian.

Komunikaty błędów i ostrzeżeń są wyświetlane w osobnym oknie dialogowym oraz w folderze Status w przeglądarce.

Komunikaty błędów oznaczają błąd krytyczny w modelu oraz brak możliwości uruchomienia symulacji. Nie można uzyskać wyników. Aby przeprowadzić symulację, rozwiąż problemy. Na przykład błąd „Brak zdefiniowanego wiązania” oznacza, że nie zdefiniowano żadnego wiązania w modelu i symulacja nie może zostać przeprowadzona bez zdefiniowanego żadnego wiązania. Przypisz wiązanie do modelu ramy.

Komunikaty ostrzeżeń oznaczają pewne problemy w modelu ramy. Problem nie jest krytyczny w stopniu uniemożliwiającym przeprowadzenie symulacji i można uzyskać Wyniki. Jednak istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że wyniki będą nieprawidłowe z powodu błędów w modelu. Na przykład w trakcie uruchomionej symulacji zostanie wyświetlony komunikat ostrzeżenia „Znaleziono odizolowane węzły”. Model ramy zawiera węzły, które nie są połączone z żadnym elementem obliczeń lub obiektem struktury. Będzie to miało wpływ na wyniki symulacji, które będą nieprawidłowe. Zalecamy rozwiązanie wszelkich wyświetlonych problemów, aby uzyskać prawidłowe wyniki analizy.

Wyniki są dokładne, jeśli nie zostanie wyświetlony żaden komunikat błędu lub ostrzeżenia.

Uwaga: Aby zminimalizować możliwość błędów obliczeń, dla celów statystycznych wybierz opcję Algorytm DSC (zwolnienia belek) na karcie Rozwiązywanie w oknie dialogowym Ustawienia analizy ramy.
Nie zdefiniowano obciążenia.

Zastosuj obciążenia dla modelu, aby przeprowadzić symulację odpowiednich warunków granicznych.

Nie zdefiniowano wiązania.

Zastosuj wiązania dla modelu, aby przeprowadzić symulację odpowiednich warunków granicznych.

Niektóre materiały nie zostały prawidłowo zdefiniowane.

Kliknij Przypisz materiały, aby wyświetlić status materiału części. Zastosuj nadpisania materiału w środowisku Symulacja lub powróć do środowiska Model i przypisz materiały do odpowiednich części.

Nie znaleziono elementów ramy w zespole.

Użyj narzędzi Generatora ram, aby dodać ramy do zespołu w celu przeprowadzenie analizy ramy.

Na węźle XY wykryto niestabilność (typu 1).

Na przekątnej matrycy sztywności znajduje się element o wartości zero.

Jest to spowodowane mechaniczną niestabilnością struktury, jeśli część struktury jest mechanizmem (zbyt wiele zwolnień lub nieprawidłowe zdefiniowanie zwolnień lub liczba, typ i pozycje wiązań są niewystarczające)

Na węźle XY wykryto niestabilność (typu 2).

Na przekątnej odwróconej matrycy sztywności znajduje się element o wartości zero.

Jest to spowodowane mechaniczną niestabilnością struktury, jeśli część struktury jest mechanizmem (zbyt wiele zwolnień lub nieprawidłowe zdefiniowanie zwolnień lub liczba, typ i pozycje wiązań są niewystarczające)

Na węźle XY wykryto niestabilność (typu 3).

Współczynnik między wysokimi i niskimi wartościami przekątnej odwróconej matrycy sztywności jest podejrzanie wysoki.

Ten problem występuje, jeśli różnice między przekrojami niektórych elementów są znaczące lub jeśli istnieje niezwykle krótki element.

Nałożenie poprzeczki

Występuje, jeśli belki w zespole nakładają się na siebie lub znajdują się w tym samym miejscu. Nałożenie poprzeczki jest niedozwolone w czasie przekształcania modelu oraz w czasie symulacji.

Usuń lub przesuń jedną z belek w zespole, aby rozwiązać problem.

Osobna struktura.

Występuje, jeśli model struktury składa się z dwóch lub więcej osobnych części. Nie stoi to na przeszkodzie obliczeń i wyniki są prawidłowe.

Jest wyświetlane jako komunikat ostrzeżenia, jeśli jest zamierzonym efektem modelowania.

Znaleziono odizolowane węzły.

Znaleziono odizolowany węzeł z dodatkowymi atrybutami.

Występuje, jeśli model zawiera węzły, które nie są połączone z żadnym elementem obliczeń lub obiektem struktury. Jeśli węzeł zawiera atrybut, taki jak wiązanie lub obciążenie, atrybut ten nie ma wpływu na model obliczeń.

Wymagana liczba trybów (n) jest zbyt wysoka.

Wymagana liczba trybów swobodnej wibracji w analizie modalnej jest większa niż liczba dynamicznych stopni swobody. Ten problem zazwyczaj wynika ze zbyt dużej liczby wiązań lub brak masy w modelu. Liczba obliczonych częstotliwości wibracji zostanie zredukowana do liczby dynamicznych stopni swobody.

Matryca nie została zdefiniowania dodatnio - obciążenie krytyczne mogło zostać przekroczone.

Obciążenie przyłożone do struktury przekracza wartość obciążenia krytycznego. Struktura znajduje się w niestabilnym regionie.

Błąd analizy modalnej: matryca masy nie jest określona dodatnio.

Analiza modalna może nie zostać obliczona, wartości własne są ujemne. Problem tego rodzaju występuje w przypadku nieprawidłowego modelu, który jest niestabilnym mechanizmem.

Brak zbiegania problemu nieliniowego.

Obliczenia problemu nieliniowego zakładają zastosowanie pełnego obciążenia z równym przyrostem (domyślnie – pięć). Rozwiązanie dla każdego przyrostu jest obliczane wielokrotnie. Jeśli rozwiązanie nie zostanie znalezione – proces ulegnie rozdzieleniu, przyrosty obciążenia zostaną automatycznie zredukowane. Jeśli zakładana liczba etapów zostanie przekroczona bez uzyskania pełnego obciążenia, zgłoszony zostanie brak zbiegania. Wyniki będą dotyczyć niepełnego obciążenia.

Aby poprawić zbieganie, konieczna może być zmiana następujących parametrów przypadku nieliniowego:

  • uaktualnienie matrycy sztywności po każdym zwielokrotnieniu (pełna metoda Newtona-Raphsona)
  • zwiększenie liczby przyrostów obciążenia lub zwielokrotnień
  • zmniejszenie tolerancji rozwiązania

Użycie elastycznych lub nieliniowych zwolnień wymaga użycia elementów DSC.

Sugeruje się, aby w przypadku dynamicznej i nieliniowej analizy struktury zawierającej kierunki ze zwolnieniami użyć „Algorytmu DSC”.

Algorytm DSC wprowadza ukryty, dwuwęzłowy element belki o długości zero zamiast węzła elementu ze zwolnieniem. Jest to alternatywne rozwiązanie dla statycznego skondensowania matrycy sztywności, co zapewnia prawidłowe rozwiązanie dla typowych problemów analizy liniowej. Użycie elementów DSC poprawia zbieganie w analizach nieliniowych i zapewnia bardziej precyzyjne wyniki analizy modalnej w przypadku wystąpienia zwolnień elastycznych.