Wzorce postępowania: szablony projektu

Szablony projektu zapewniają środowisko wyjściowe i standardy dla nowych modeli. Podczas tworzenia niestandardowych szablonów projektu warto rozważyć poniższe porady i wskazówki.

Położenie zawartości

Szablon projektu może zawierać niestandardowe rodziny, takie jak tabelki rysunkowe, elementy modelu, np. drzwi i okna, oraz elementy opisów, tj. oznaczenia elementów i odniesienia do widoków. Przed utworzeniem szablonu projektu określ łatwo dostępne położenie tych niestandardowych rodzin. Rozważ przechowywanie niestandardowej zawartości niezależnie od zawartości dostarczanej przez firmę Autodesk.

Standardy nazewnictwa

Przejrzysty standard nazewnictwa pozwala uporządkować szablony i ułatwia ich używanie. Analizując każdy element na tej liście kontrolnej, rozważ standard nazewnictwa, który zostanie zastosowany do wszystkich elementów (rodzin, widoków, materiałów itp.).

Opis

Szablon projektu powinien zawierać rodziny opisów, które będą używane w modelu. Dzięki wczytaniu opisu do szablonu nie ma potrzeby wczytywania szablonu podczas pierwszego użycia w modelu. Ta metoda pozwala zaoszczędzić czas i zmniejszyć liczbę błędów spowodowanych wczytywaniem błędnej rodziny.

Pamiętaj, aby zapisać wszystkie zmiany wprowadzone do rodzin opisów w folderze niestandardowej zawartości.

Tabelki rysunkowe

Utwórz rodziny tabelek rysunkowych dla wszystkich innych arkuszy potrzebnych do dokumentowania modeli. Wczytaj rodziny tabelek rysunkowych do szablonu, aby zaoszczędzić czas i ograniczyć błędy podczas opracowywania projektu.

Zapisz wszystkie edytowane rodziny tabelek rysunkowych w folderze zawartości niestandardowej.

Typy rzutni

Typy rzutni określają wygląd znaczników tytułów w wypadku widoku umieszczonego na arkuszu. Zastanów się nad sposobem typowego rozmieszczenia arkuszy i utwórz wszystkie typy rzutni, które są potrzebne w projekcie. Warto rozważyć utworzenie typów rzutni w odniesieniu do wystąpień, w których nie ma potrzeby zastosowania znacznika tytułu. Znacznik tytułu może na przykład być niepotrzebny w przypadku prezentacji. Ewentualnie można utworzyć typ rzutni do wystąpienia, w którym mają zostać użyte znaczniki tytułu z dodatkową grafiką. Dzięki temu łatwiej jest uporządkować arkusze. Utwórz wystarczającą liczbę różnych typów rzutni w pliku szablonu, aby nie było potrzebne ich tworzenie podczas tworzenia dokumentów.

Zawartość

Utwórz podstawową zawartość rodziny systemowej w szablonie. Utwórz zawartość, która obejmuje wszystkie typowe zastosowania w modelu. Uwzględnij takie informacje, jak opis indeksowy i znaczniki typu w parametrach elementu. Podczas tworzenia typów rodzin systemowych w definicjach zostaną użyte materiały. Zastanów się, w jaki sposób materiały zostaną zdefiniowane w modelach.

Rodziny systemowe, które należy wziąć pod uwagę, to:
  • Ściany
  • Stropy
  • Sufity
  • Dachy
  • Ściany osłonowe
  • Pola ścian osłonowych
  • Profile i szprosy

W szablonie należy również uwzględnić zawartość, którą można wczytać. Gdy zawartość do wczytania (np. drzwi, okna, słupy i belki) zostanie umieszczana w szablonie, rozważ, w jaki sposób te elementy będą się pojawiały w zestawieniu. Uwzględnij wszystkie współdzielone parametry i parametry projektu niezbędne w wypadku zawartości wczytanej do szablonu. Uwzględnienie parametrów w zawartości wczytanej do szablonu ułatwia tworzenie zestawień w modelu. Parametry we wczytanej zawartości wypełnij odpowiednimi informacjami.

Widoki, zestawienia, arkusze

Utwórz typowe widoki w szablonie projektu, dzięki czemu nie będzie konieczne ich tworzenie na początku każdego projektu. Oto niektóre przykłady widoków:
  • Rzut parteru
  • Odwrócony rzut sufitu
  • Rzędne zewnętrzne

Dodaj puste zestawienia do szablonu projektu. Zestawienia mogą być formatowane jednokrotnie — w szablonie. W ten sposób nie trzeba powtarzać tej czynności w każdym projekcie. Tworzenie zestawień w szablonie umożliwia również upewnienie się, że zawartość w szablonie zawiera wszystkie parametry niezbędne do zestawienia.

Szablon powinien zawierać zestaw rysunków arkuszy z widokami i zestawieniami. Ten zestaw można zmieniać po utworzeniu projektu. Niemniej jednak uwzględnienie go w szablonie zapewnia odpowiednie rozplanowanie arkuszy.

Typy widoków i sortowanie w Przeglądarce

Rozważ dodanie parametrów projektu lub parametrów współdzielonych do kategorii Widok w szablonie. Te parametry mogą być używane w celu łatwiejszego porządkowania Przeglądarki projektu w miarę upływu czasu. Aby określić parametry, które należy dodać, zastanów się, w jaki sposób zwykle porządkowane i klasyfikowane są rysunki oraz arkusze. Na przykład można klasyfikować rzuty jako rzuty kondygnacji, rzuty układu umeblowania, rzuty powiększone, gotowe rzuty itd.

Filtry

Utwórz filtry widoku do typowych zastosowań w projekcie. Po uwzględnieniu filtrów jako elementu szablonu można je po prostu zastosować w widoku, zamiast budować filtr za każdym razem, gdy jest to potrzebne. W filtrach używane są parametry elementu w celu zastosowania nadpisania widoczności. Na przykład można zastosować filtr, aby podświetlić ściany i drzwi o odpowiedniej odporności ogniowej w widoku. Podczas tworzenia filtrów w projekcie rozważ dodanie tych filtrów do plików szablonu w wypadku tworzenia wspólnego widoku.

Połączenia zastępcze

Jeśli projekt będzie wymagać współpracy nad połączonymi modelami, rozważ dodanie połączenia zastępczego w szablonie projektu. To połączenie zastępcze stanowi pusty projekt. W szablonie można ustawić kontrolki widoczności na połączeniu, dzięki czemu można sterować sposobem wyświetlania podłączonego modelu. W wypadku używania szablonu do projektu połączenie zastępcze wskazuje model połączony i do niego zostają zastosowane kontrolki widoczności w szablonie. W ten sposób oszczędza się czas podczas pracy z użyciem modeli podłączonych, ponieważ typowe ustawienia widoczności można określić raz w szablonie, zamiast za każdym razem, kiedy połączenie jest tworzone.

Szablony widoków

Utwórz szablony dla różnych typów widoków używanych w projekcie. Szablony to szybki sposób na przypisanie ustawień widoczności w widokach. Tworzenie szablonów widoków zapewnia spójność widoków w różnych projektach.

Materiały i wzory kreskowania

Utwórz bibliotekę typowych materiałów w szablonie projektu. Podczas tworzenia materiałów rozważ nie tylko ich wygląd, ale również opisy indeksowe czy sposób użycia w przedmiarze materiałów. Na przykład różne materiały mogą reprezentować różne rozmiary słupków drewnianych lub różne grubości płyty ściennej. Materiały te mają taki sam wygląd, ale mogą być opatrzone innym opisem indeksowym i ujęte w odmienny sposób w przedmiarze materiałów.

Wzory wypełnienia powierzchni materiałów i wzory cięcia są również definiowane w szablonie i powinny być tworzone dla każdego materiału. Pozwalają one zmniejszyć liczbę błędów podczas wybierania wzorów wypełnienia nowych materiałów.

Style linii

Zdefiniuj style linii w szablonie za pomocą opcji ZarządzanieUstawieniaUstawienia dodatkowe. Style linii zdefiniowane w szablonie powinny być specjalnie przeznaczone do użycia w projekcie. Na przykład zamiast rodzaju linii o nazwie „Kreska”, która jest przypisana do wyburzonych elementów i podwieszanej zabudowy, utwórz dwa style linii o nazwie „Rozbiórka” i „Podwieszana zabudowa”. Specjalnie utworzone rodzaje linii pozwalają na ograniczenie możliwych błędów podczas wybierania.

Style obiektu i szerokości linii

Ustaw style obiektów i szerokości linii w szablonie projektu w taki sposób, aby efekty graficzne spełniały odpowiednie wymagania. Rozpocznij pracę, ustawiając szerokość linii stylów obiektów. Są one ustawione odpowiednio w stosunku do siebie i przedstawiają sposób, w jaki mają być wyświetlane elementy graficznie obok siebie. Aby ułatwić ustawianie stylów obiektów w szablonie:

  1. Utwórz przykładowy szczegół planu za pomocą elementów z różnych kategorii, w których używane są różne style obiektów.
  2. Powiel ten widok i zmień skalę, tak aby każdy widok pokazywał te same elementy, ale był drukowany czy wyświetlany w innej skali.
  3. Porównaj wygląd na ekranie i na wydruku oraz dostosuj ustawienia stylu obiektu do swoich potrzeb.
  4. Po określeniu stylów obiektu dopasuj szerokość linii w każdej skali, aby zapewnić oczekiwane rezultaty.

Może być konieczne wykonanie tych czynności wielokrotnie, ponieważ należy dostosować style obiektów i szerokość linii w odniesieniu do każdej skali widoku.