Pierwszy widok tworzony na rysunku. Widok bazowy jest widokiem źródłowym dla kolejnych widoków i od niego zależy ich skala i wyrównanie.
Na arkuszu rysunkowym można utworzyć co najmniej jeden widok bazowy.
Orientację widoku wybiera się podczas jego tworzenia. Orientacje domyślne pobierane są z prototypu cyfrowego.
Widok ortogonalny lub izometryczny, który powstaje z widoku bazowego lub innego istniejącego widoku. Podczas jednej operacji można utworzyć wiele rzutów. Pozycja kursora względem widoku macierzystego określa orientację rzutu.
Skala oraz ustawienia wyglądu rzutu pochodzą z widoku macierzystego. Rzuty ortogonalne są zestrojone z widokiem macierzystym. Aktywne standardy kreślenia określają wybór widoku typu first-angle lub third-angle.
Rzut zorientowany prostopadle do linii lub krawędzi wybranej przez użytkownika. Aby zapisać elementy na powierzchniach pochyłych, należy użyć opcji Rzut pomocniczy.
Pozycja kursora względem widoku macierzystego określa orientację rzutu pomocniczego. Skala oraz ustawienia wyglądu rzutu pomocniczego pochodzą z widoku macierzystego.
Widok utworzony poprzez narysowanie linii określającej płaszczyznę przecinającą częśćlub zespół. Linię przecinającą rysuje się podczas tworzenia rzutu lub wybiera się z rysunku związanego z rysunkiem macierzystym. Linia przecinająca może składać się z pojedynczego prostego odcinka lub wielu odcinków. Orientacja strzałek linii przecinającej widoku bazowego jest automatycznie dopasowywana zgodnie z położeniem rzutu przekroju względem widoku bazowego.
Kreskowanie skośne, linia przekroju i etykiety są umieszczane automatycznie.
Powiększony widok określonej części innego rysunku. Domyślnie skala widoku szczegółowego jest dwukrotnie większa niż widoku macierzystego, można jednak określić dowolną wartość. Szczegół jest tworzony bez wyrównania do widoku nadrzędnego.
Program Autodesk Inventor tworzy etykiety widoku szczegółowego i jego macierzystego obszaru na widoku macierzystym. Widok szczegółowy może posiadać obwódkę okrągłą lub prostokątną.
Widok pojedynczy pokazujący zespół w różnych pozycjach. Widoki nakładkowe dostępne są dla widoków bazowych, rzutów i rzutów pomocniczych. Widok nakładkowy tworzony jest powyżej widoku nadrzędnego.
Widok utworzony w pliku rysunku ze szkicu 2D. Można umieścić widok szkicowany i utworzyć rysunek bez skojarzonego modelu. Widok szkicowany może zawierać szczegóły, których nie posiada model.