Funkcje rysunków służą do zmiany sposobu, w jaki model jest odzwierciedlany w arkuszach rysunków.
Funkcje rysunków mogą zwiększyć wydajność uaktualnień modelu i mogą być włączane do reguł uruchamianych przez zdarzenie Zmiana widoku rysunku iLogic.
Aby uzyskać dostęp do funkcji rysunku, rozwiń węzeł Rysunek na karcie System w polu Szablony kodu okna dialogowego Edycja reguły iLogic
Uzyskuje dostęp do bieżącego rysunku w regule.
Uzyskuje dostęp do aktywnego arkusza w rysunku. Ta funkcja to alias funkcji ThisDrawing.ActiveSheet. Większość operacji rysowania wykonuje się na aktywnym arkuszu, gdyż inne arkusze mogą nie być aktualne.
Uzyskuje dostęp do arkusza w rysunku.
Składnia
ThisDrawing.Sheet("sheetname")
Właściwości tej można przyporządkować ciąg nazwy pliku, by zdefiniować nazwę innego rysunku służącego jako źródło tabelki rysunkowej i definicji granic. Podczas korzystania z funkcji arkusza TitleBlock lub Border iLogic przeszukuje rysunek w poszukiwaniu zasobów, które nie występują w bieżącym rysunku. Jako nazwy tego pliku użyj relatywnej ścieżki dostępu. iLogic szuka tego pliku w folderze bieżącego rysunku oraz w folderze obszaru roboczego projektu. Można określić podfoldery względem dowolnej z tych lokalizacji.
Przykład
ThisDrawing.ResourceFileName = “DrawingResources1.idw”
Ustaw tę właściwość na False, jeśli kopie zasobów z zewnętrznego pliku zasobów nie są zachowywane w bieżącym rysunku.
Jeśli właściwość ma wartość False, zasoby są usuwane, gdy zostają zastąpione innymi. Usuwanie ma miejsce wyłącznie, gdy pole ResourceFileName nie jest puste. Zakłada się, że wszystkie potrzebne zasoby można znaleźć w zewnętrznym pliku zasobów.
Przykład
ThisDrawing.KeepExtraResources = False
Funkcje arkuszy dla rysunków działają zwykle w aktywnym arkuszu. Aby ograniczyć regułę, by działała wyłącznie w wybranym arkuszu, można dodać odpowiedni fragment kodu na szczycie reguły. Na przykład:
If (ActiveSheet.Name <> "Sheet:2") Then Return
Zmienia rozmiar arkusza, używając ciągu tekstowego jako wartości dla nowego rozmiaru.
Składnia
Sheet.ChangeSize ("value",<MoveBorderItems = True>)
wartość
Wartość nowego rozmiaru
MoveBorderItems
Ten parametr nie jest obowiązkowy. Jeśli MoveBorderItems ma wartość False, wszelkie tabele i listy części znajdujące się aktualnie na granicy lub krawędzi arkusza nie są przenoszone do nowej granicy.
Przykłady
ActiveSheet.ChangeSize (“A”)
ActiveSheet.ChangeSize (“B1”, MoveBorderItems := False)
Zmienia rozmiar arkusza, używając niestandardowej wysokości i szerokości w jednostkach dokumentu.
Składnia
Sheet.ChangeSize (customHeight, customWidth, <MoveBorderItems = True>)
wysokość
Wysokość w jednostkach dokumentu.
szerokość
Szerokość w jednostkach dokumentu.
MoveBorderItems
Ten parametr nie jest obowiązkowy. Jeśli MoveBorderItems ma wartość False, wszelkie tabele i listy części znajdujące się aktualnie na granicy lub krawędzi arkusza nie są przenoszone do nowej granicy.
Przykłady
ActiveSheet.ChangeSize (7.2, 4)
ActiveSheet.ChangeSize ( 7.2, 4, MoveBorderItems = False)
Zmienia bieżącą granicę na arkuszu, podając inną nazwę. Nazwa musi figurować w zasobach rysunkowych bieżącego rysunku lub w rysunku ResourceFileName (nazwa pliku zasobów), jeśli jest zdefiniowany.
Przykłady
ActiveSheet.Border = “OtherBorder”
currentName = ActiveSheet.Border
Zmienia bieżącą tabelkę rysunkową na arkuszu, podając inną nazwę. Nazwa musi figurować w zasobach rysunkowych bieżącego rysunku lub w rysunku ResourceFileName (nazwa pliku zasobów), jeśli jest zdefiniowany.
Przykłady
ActiveSheet.TitleBlock = “ANSI - A”
currentName = ActiveSheet.TitleBlock
Przykład dla zewnętrznego pliku zasobów -
ThisDrawing.ResourceFileName = “DrawingResources1.idw” ActiveSheet.TitleBlock = “Custom - A”
Pobiera nazwę arkusza.
Pobiera rozmiar arkusza w postaci ciągu tekstowego, np. „A” lub „B0”.
Pobiera wysokość arkusza w jednostkach dokumentu.
Pobiera szerokość arkusza w jednostkach dokumentu.
Uzyskuje dostęp do widoku na arkuszu.
Funkcje widoku dla rysunków działają zwykle w aktywnym arkuszu (zalecane).
Pobiera nazwę widoku.
Pobiera wysokość widoku w jednostkach dokumentu rysunku.
Pobiera szerokość widoku w jednostkach dokumentu rysunku.
Pobiera lub ustawia skalę widoku w postaci liczby.
Pobiera lub ustala skalę widoku w postaci ciągu tekstowego, np. „1:2” lub „4.1”.
Ustala punkt środkowy widoku (przesuwa widok). Współrzędne są definiowane w jednostkach dokumentu rysunku.
Ustala pozycję widoku (przesuwa widok), definiując odległość od rogu widoku do najbliższego rogu arkusza. Zmienna corner może mieć jedną z poniższych postaci:
SheetCorner.BottomLeft SheetCorner.BottomRight SheetCorner.TopLeft SheetCorner.TopRight
Współrzędne są definiowane w jednostkach rysunkowych. iLogic wyszukuje róg znajdujący się najbliżej rogu arkusza.
Ustala pozycję widoku (przesuwa widok), definiując odległość między tym widokiem a innym widokiem. Nazwą drugiego widoku jest zwykle przylegający widok na arkuszu. Odległość pomiędzy krawędziami widoku w kierunku X lub Y. Aby umieścić widok po prawej lub powyżej drugiego widoku, podaj dodatnią wartość odległości. Aby umieścić widok po lewej lub poniżej drugiego widoku, podaj ujemną wartość odległości. Na przykład:
ActiveSheet.View("VIEW2").SpacingBetween("VIEW1") = 30 mm '
Element VIEW2 znajduje się na prawo od elementu VIEW1.
ActiveSheet.View("VIEW3").SpacingBetween("VIEW1") = -40 mm '
Element VIEW3 znajduje się poniżej elementu VIEW1.
Uzyskuje dostęp do numerów pozycji w widoku.
Funkcje numerów pozycji dla rysunków są powiązane z danym widokiem.
W przypadku widoków dokumentów zespołu przedstawiona funkcja wyszukuje nieprzyłączone numery pozycji w widoku i przyłącza je do komponentu, jeśli jest to możliwe. Pierwszym wyborem jest komponent znajdujący się w miejscu grota strzałki. Jeśli brak takiego komponentu, wybierany jest najbliższy prawidłowy komponent bez numeru pozycji. Jeśli przyłączenie numeru pozycji nie jest aktualnie możliwe, zostaje on przeniesiony do ukrytej warstwy. Ukryta warstwa jest warstwą utworzoną (jeśli to konieczne) do tego celu.
Definiuje komponent wymagający numeru pozycji. Parametr componentName określa wystąpienie komponentu, na przykład "Pin:1". Podczas korzystania z tej funkcji numery pozycji są ponownie przyłączane tylko do komponentów wskazanych przez użytkownika. Jeśli funkcja ta nie jest wykorzystywana, numery pozycji są przyłączane do każdego dostępnego komponentu (chyba, że ten jest dyskwalifikowany przez funkcję DoNotAttachToComponent).
Definiuje komponent nie wymagający numeru pozycji. Parametr componentName określa wystąpienie komponentu, na przykład "Pin:1".