Nagranie wideo: Używanie zakresu widoku

Aby w odpowiedni sposób wyświetlić elementy modelu, można dostosować płaszczyzny w zakresie widoku.

Co przedstawiono w tym filmie:

  1. Omówienie definicji zakresu widoku.
  2. Omówienie okna dialogowego Zakres widoku i palety Właściwości.
  3. Ilustracja ustawień zakresu widoku w widoku przekroju.
  4. Omówienie wpływu widoku przekroju na elementy możliwe i niemożliwe do cięcia.
  5. Omówienie sposobu wyświetlania elementów zależnie od tego, czy są w zakresie głównym czy w głębokości widoku.
Uwaga: To nagranie wideo zostało zarejestrowane z użyciem programu Revit 2018. Używając nowszej wersji oprogramowania, można zauważyć różnice w funkcjach oraz interfejsie użytkownika.

Transkrypcja

Zakres widoku w rzucie to zestaw płaszczyzn poziomych. Między innymi od położenia tych płaszczyzn zależy, czy elementy są widoczne na rzucie. Płaszczyzny określają również, czy elementy w zakresie widoku są obcięte, rzutowane, czy poza zakresem widoku.

Otwórz okno dialogowe Zakres widoku z palety Właściwości. Okno dialogowe Zakres widoku składa się z 2 części — zakres podstawowy i głębokość widoku. Wartości ustawione w tym oknie określają względne pozycje płaszczyzn poziomych tworzących zakres widoku. Zakres widoku składa się z płaszczyzn poziomych równoległych względem poziomu widoku, które są czytelniejsze w widoku przekroju.

W widoku przekroju dodano opisy ilustrujące ustawienia zakresu widoku. W tym przykładzie wszystkie płaszczyzny w zakresie widoku mają poziom związany jako punkt odniesienia dla odsunięć. W tym przypadku plan tworzy odniesienie poziomu pierwszego piętra, zatem poziom związany to pierwsza kondygnacja. Odsunięcia wymienione dla każdej płaszczyzny w zakresie widoku są mierzone względem poziomu pierwszej kondygnacji.

W zakresie głównym do wyświetlania elementów przeciętych płaszczyzną cięcia zakresu widoku jest używana wartość cięcia. Elementami cięcia są na przykład ściany, okna i drzwi. Wysoka szafka przecina płaszczyznę cięcia widoku, jest jednak przedstawiona jako rzutowana, ponieważ jej kategoria zabudowy to „niemożliwe do cięcia”. W programie Revit jest dostępnych kilka takich kategorii. Elementy poniżej płaszczyzny cięcia i powyżej dolnej części zakresu głównego są przedstawione jako rzutowane.

Elementy w głębokości widoku, między płaszczyznami dolną i poziomu, są przedstawione za pomocą stylu linii <Poza> (linie czerwone przerywane). W tym przykładzie kratownice podłogi nie są widoczne, ponieważ ich styl wizualny jest określony jako ukryty. Po ustawieniu stylu wizualnego na model krawędziowy, kratownice zostaną wyświetlone za pomocą stylu linii <Poza>. W celu wyświetlenia krawędzi fundamentu na tym rzucie można ustawić odsunięcie wystarczająco nisko, aby elementy fundamentu znalazły się w zakresie głębokości widoku, zmieniając poziom związany lub odsunięcie. Podłogi, rampy i schody w odległości 4 stóp od dolnej płaszczyzny są widoczne i rysowane jako rzutowane niezależnie od ustawień głębokości widoku.

Elementy powyżej płaszczyzny cięcia i poniżej górnej części zakresu głównego muszą znajdować się w jednej z 3 kategorii — okno, zabudowa i modele ogólne — aby były widoczne. Elementy innych kategorii są niewidoczne. W tym przypadku zabudowa zamontowana na ścianie jest widoczna, ale kinkiet ścienny, sufit i wyposażenie mechaniczne są niewidoczne, mimo że znajdują się w zakresie głównym. Jeżeli płaszczyzna górna zostanie ustawiona poniżej zabudowy, nie będzie ona widoczna.

Dostosuj płaszczyzny zakresu widoku, aby wyświetlić elementy na własnych rzutach. Elementy w zakresie głównym są wyświetlane jako rzutowane lub cięte zależnie od położenia płaszczyzny cięcia. Elementy w głębokości widoku są wyświetlane za pomocą stylu linii Poza.