Umożliwia dołączenie podkładania DWF z poziomu wiersza polecenia.
Podczas dołączania pliku DWF lub DWFx jako podkładania plik odnośnika jest podłączany do bieżącego rysunku. Wszelkie zmiany w pliku odnośnika są wyświetlane w bieżącym rysunku, po jego otwarciu lub ponownym wczytaniu.
Aby uruchomić polecenie -DWFDOŁĄCZ, można przeciągnąć plik DWF i upuścić go w oknie rysunku.
Wyświetlane są następujące monity.
Wprowadza nazwę pełnej ścieżki pliku podkładania DWF. Nazwa pliku może mieć długość do 255 znaków i zawierać litery, cyfry, spacje i znaki specjalne, które nie są używane przez system Microsoft Windows lub ten program.
Wprowadzenie znaku tyldy (~) powoduje wyświetlenie okna dialogowego Wybierz plik DWF (standardowe okno wyboru pliku).
Aby uniknąć błędów podczas wpisywania nazwy pliku, wskazane jest określenie zarówno pliku DWF, jak i ścieżki, w następujący sposób:
ścieżka\nazwapliku.dgn
or
“ścieżka\nazwapliku.dgn”
Jeśli zostanie wprowadzona prawidłowa nazwa pliku DWF bez rozszerzenia pliku, program doda rozszerzenie i wyszuka plik.
Umożliwia określenie nazwy arkusza. Aby uzyskać listę arkuszy, wprowadź ?.
W oddzielnym oknie tekstowym wyświetla listę arkuszy dostępnych w pliku DWF.
Określa punkt wstawienia wybranego modelu w pliku DWF.
Określa współczynnik skali wybranego podkładania DWF oraz jednostki współczynnika skali.
Jeśli zmienna INSUNITS ma wartość „unitless” (bez jednostek) lub podkładanie nie zawiera informacji o rozdzielczości, współczynnik skali staje się szerokością podkładania w jednostkach programu AutoCAD. Jeśli zmienna INSUNITS ma wartość, taką jak milimetry, centymetry, cale lub stopy, a podkładanie zawiera informacje o rozdzielczości, współczynnik skali zostanie zastosowany po ustaleniu rzeczywistej szerokości podkładania w jednostkach programu AutoCAD.
Umożliwia określenie kąta obrotu wybranego podkładania DWF przez wprowadzenie wartości kąta w wierszu polecenia lub kliknięcie na ekranie.