Wyrównywanie obiektów tekstu wielowierszowego steruje dopasowaniem tekstu i kierunkiem tekstu względem punktu wstawiania. Tekst jest wyrównywany do lewej lub do prawej strony, do obwiedni tekstu, która określa szerokość tekstu. Tekst jest wpisywany od punktu wstawienia, który może się znajdować w środku, u góry lub u dołu wynikowego obiektu tekstu.
Przy użyciu opcji kolumn i uchwytów kolumn lokalnego edytora tekstu można tworzyć i edytować wiele kolumn w tekście wielowierszowym. Edycja kolumn w trybie edycji uchwytem umożliwia obserwację zmian w trakcie ich wprowadzania.
Kolumny podlegają kilku zasadom. Wszystkie kolumny mają identyczne szerokości i odstępy. Odstęp to odległość między kolumnami. Wysokość kolumn jest stała, chyba że zostanie dodane więcej tekstu, niż może pomieścić kolumna, lub uchwyt edycji zostanie przesunięty w celu zmiany wysokości kolumny.
Podczas pracy z kolumnami w lokalnym edytorze tekstu lokalnego kolumny znajdują się w ramce. Pasek linijki rozciąga się w poprzek wszystkich kolumn, ale jest aktywny jedynie dla bieżącej kolumny.
Dodanie tekstu do kolumny o arbitralnej wysokości nie spowoduje zwiększenia jej wysokości, nawet jeśli tekst wypełnia już kolumnę. Tekst przepływa do następnej kolumny. Można także wstawić podział kolumny, aby wymusić kontynuację tekstu w następnej kolumnie. Za każdym razem, gdy jest wstawiany podział kolumny, zakłada się, że bieżąca wysokość kolumny jest stała.
Suwaki na linijce pokazują wcięcia względem lewej strony ramki obwiedni. Górny suwak ustawia wcięcie dla pierwszego wiersza akapitu, a suwak dolny ustawia wcięcie dla pozostałych wierszy akapitu.
Znaki znajdujące się na linijce oznaczają domyślne ustawienia tabulatora. Po ustawieniu własnych tabulatorów na linijce są wyświetlane małe znaczniki w każdym punkcie niestandardowego tabulatora. Znacznik wskazuje typ tabulatora: lewy, środkowy, prawy lub dziesiętny.
W tekście wielowierszowym można kontrolować odstępy między akapitami i odstępy między wierszami akapitu. Odstępy między akapitami określają odstępy przed lub po bieżącym akapicie albo przed lub po wybranych akapitach. Odstępy między liniami dla tekstu wielowierszowego to odległości między linią bazową (dołem) wiersza tekstu a linią bazową kolejnego wiersza tekstu. Zmiana odstępów między wierszami dotyczy odstępów w bieżącym akapicie lub w zaznaczonych akapitach, a nie zaznaczonych wierszy.
W tekście wielowierszowym można tworzyć listy wypunktowane oznaczone literami i numerami lub proste wyliczenia. Numeracja listy dostosowuje się automatycznie podczas dodawania i odejmowania elementów lub przemieszczania ich w górę i w dół listy. Formatowanie list można usuwać i ponownie dodawać w ten sam sposób, w jaki się to robi w większości edytorów tekstu.
Podczas używania formatowania listy można określić punktory, wielkie i małe litery oraz liczby. Ustawienia domyślne są stosowane dla typów list zdefiniowanych przez użytkownika. Po literach i cyfrach wstawiana jest kropka. Listy zagnieżdżone używają podwójnych punktorów, liter lub liczb. Elementy są wyświetlane z wcięciem o szerokości wyznaczonej przez punkty tabulacji na linijce Edytora tekstu lokalnego.
Domyślnie formatowanie listy jest stosowane zawsze, gdy tekst wygląda jak lista. Jako lista traktowany jest tekst spełniający wszystkie poniższe kryteria:
Podczas tworzenia listy następujące znaki mogą być stosowane jako znaki interpunkcyjne po liczbie lub literze, ale nie mogą być stosowane jako punktory:
Znak |
Opis |
---|---|
. |
Kropka |
: |
Dwukropek |
) |
Nawias zamykający |
> |
Zamykający nawias ostry |
] |
Zamykający nawias kwadratowy |
} |
Zamykający nawias klamrowy |
Tekst piętrowy odnosi się do formatów ułamków i tolerancji zastosowanych do znaków w obiektach tekstu wielowierszowego i wieloliniach odniesienia. Znaki reprezentujące ułamki i tolerancje mogą być formatowane zgodnie z kilkoma standardami.
Aby określić, jak ma być tworzony tekst piętrowy, używa się znaków specjalnych.
Znaki liczbowe wpisane przed ukośnikiem, krzyżykiem lub daszkiem i po takim znaku będą domyślnie ustawiane piętrowo. W przypadku tolerancji automatyczne tworzenie ułamków zapewniają także znaki plus (+), minus (-) i kropka (.).