Tworzenie powierzchni zespolonych

Powierzchnie zespolone automatycznie dopasowują się do zmian wprowadzonych w innych, obiektach pokrewnych.

Kiedy funkcja zespolenia powierzchni jest włączona, powierzchnie będą tworzone z relacjami do powierzchni lub profilów, na podstawie których zostały utworzone.

Zespolenie umożliwia:

• Zmianę kształtu profilów tworzących w celu automatycznej zmiany kształtu powierzchni.
• Pracę z grupą powierzchni, jakby były one jednym obiektem. Podobnie jak zmiana kształtu jednej powierzchni kostki spowoduje dostosowanie całej kostki, zmiana kształtu jednej powierzchni lub krawędzi w grupie zespolonych powierzchni spowoduje dopasowanie całej grupy.
• Wiązań geometrycznych można użyć dla profilów 2D powierzchni.
• Przypisywanie wyrażeń matematycznych w celu obliczania właściwości powierzchni, takich jak wysokość i promień. Przykładowo można określić, że wysokość wyciąganej powierzchni ma być równa połowie długości innego obiektu.

Podczas dodawania obiektów i ich edycji wszystkie one stają się powiązane i tworzą łańcuch zależności. Edycja jednego obiektu może wpływać na wszystkie skojarzone obiekty. Jest ważne, aby brać pod uwagę łańcuch zespoleń, ponieważ przesunięcie lub usunięcie jednego z ogniw w łańcuchu może spowodować przerwanie relacji między wszystkimi obiektami.

Uwaga: Aby zmodyfikować kształt powierzchni tworzonej na podstawie krzywej lub splajnu, konieczne jest wybranie i zmodyfikowanie tworzącej krzywej lub splajnu, a nie samej powierzchni. W przypadku zmodyfikowania samej powierzchni nastąpi utrata zespolenia.

Po włączeniu zespolenia zmienna systemowa DELOBJ jest ignorowana. Jeśli będą włączone obie opcje: Zespolenie powierzchni i Tworzenie obiektów NURBS, powierzchnie będą tworzone jako powierzchnie NURBS, a nie jako powierzchnie zespolone.

Dokładne zaplanowanie tworzenia modelu pozwala oszczędzić czas; po utworzeniu modelu nie można cofnąć operacji i dodać zespolenia. Ponadto należy uważać, aby nie przerwać przypadkiem zespolenia przez przeciągnięcie obiektów z grupy.