W oknie poleceń można dokonać edycji tekstu, aby uruchomić lub poprawić polecenia i zmienne systemowe.
Nawigacja w standardowym oknie poleceń
Okno poleceń jest miejscem inicjowania poleceń i odpowiadania na monity poprzez wprowadzanie wartości. Zawiera także historię poprzednich czynności oraz wskazówki dotyczące czynności do wykonania.
W poniższym przykładzie nad niezadokowanym oknem poleceń wyświetlana jest tymczasowa historia monitów.
Podczas pracy w oknie poleceń należy używać standardowych klawiszy:
| Przesuwanie kursora w poziomie | Klawisze strzałek w lewo i w prawo |
| Cykliczne przechodzenie między poleceniami używanymi w bieżącej sesji | Klawisze strzałek w górę i w dół |
| Usuwanie wybranych wartości | Klawisz Delete |
| Usuwanie wybranych wartości lub usuwanie znaku znajdującego się przed kursorem | Klawisz Backspace |
| Określanie opcji | Kliknij opcję lub wpisz wielką literę |
| Kończenie działania polecenia i czyszczenie okna poleceń | Esc |
| Przechodzenie pomiędzy listami poleceń, zmiennych systemowych i wyszukiwania zawartości | Tab, klawisz |
Zmienianie ustawień monitów wiersza polecenia
Przycisk Dostosuj udostępnia kilka metod modyfikowania sposobu wyświetlania i zachowania okna poleceń:
- Ustawienia wprowadzania. Określa zawartość listy propozycji wyświetlanej w wierszu poleceń podczas wprowadzania poleceń. Można na przykład określić opcje umożliwiające automatyczne uzupełnianie poleceń, wyświetlanie listy proponowanych poleceń lub opóźnianie albo wyłączanie wyświetlania listy propozycji. Znacznik wyboru wskazuje, czy opcja jest włączona.
- Wiersze historii zapytań. Określa liczbę wierszy wyświetlanych w historii tymczasowych monitów.
- Opcje wyszukiwania danych wejściowych. Otwiera okno dialogowe Opcje wyszukiwania danych wejściowych, w którym można zmodyfikować ustawienia wprowadzania oraz włączyć je lub wyłączyć.
- Przezroczystość. Określa przezroczystość niezadokowanego wiersza polecenia i historii tymczasowych monitów.
- Opcje. Otwiera okno dialogowe Opcje, w którym można zmienić sposób wyświetlania tła i tekstu opcji wiersza polecenia.
Korzystanie z okna tekstowego
Okno tekstowe jest podobne do okna poleceń, tylko że wyświetlana jest w nim pełna historia monitów i odpowiedzi, które wystąpiły w bieżącej sesji roboczej. Gdy okno poleceń jest zadokowane lub zamknięte, należy nacisnąć klawisz F2, aby otworzyć okno tekstowe. Polecenie LISTA, powodujące wyświetlenie szczegółowych informacji o wybranych obiektach, otwiera również okno tekstowe, gdy okno polecenia jest zadokowane lub zamknięte.
W oknie tekstowym można nawigować w taki sam sposób jak w oknie poleceń. Ponieważ zawiera ono więcej informacji, umożliwia również wykonanie następujących czynności:
| Przemieszczanie się wstecz i w przód w oknie tekstowym | Paski przewijania lub kółko myszy |
| Przemieszczanie się na początek lub na koniec okna tekstowego | Klawisze Home i End |
| Wybieranie fragmentów tekstu | Kombinacje klawiszy: Shift + strzałka, Shift + Home, Shift + End |
| Kopiowanie całego tekstu do Schowka | KOPIUJHIST, polecenie |
| Zapisywanie poleceń w pliku dziennika | PLIKHISTTAK, polecenie |
| Powtarzanie poprzedniej sekwencji poleceń | Wybierz sekwencję i naciśnij kombinację klawiszy Ctrl+C. W wierszu polecenia naciśnij kombinację klawiszy Ctrl+V. |
Używanie rozszerzonej historii poleceń
Można również wyświetlić rozszerzoną historię poleceń bez konieczności otwierania osobnego okna.
Jeśli okno poleceń nie jest zadokowane, naciśnięcie klawisza F2 powoduje rozwinięcie listy wydanych poleceń i wyświetlonych monitów w górę lub w dół wiersza polecenia.
W rozszerzonej historii poleceń można nawigować w taki sam sposób jak w oknie tekstowym.