Tworzy rzutnie układów i steruje nimi.
Wyświetlane są następujące monity.
Pozwala określić pierwszy narożnik prostokątnej rzutni układu, a następnie narożnik znajdujący się po przekątnej.
Uaktywnia wybraną rzutnię układu. Aktywna rzutnia układu wyświetla obiekty w obszarze modelu. Zmienna systemowa MAXACTVP określa maksymalną liczbę rzutni, które mogą być jednocześnie aktywne. Można tworzyć dowolną liczbę rzutni układu, ale jednocześnie mogą być aktywne maksymalnie 64 rzutnie układu.
Dezaktywuje wybraną rzutnię układu. Obiekty w obszarze modelu nie są widoczne w nieaktywnych rzutniach układu.
Tworzy pojedynczą rzutnię układu, zajmującą układ do krawędzi obszaru wydruku. Kiedy tło papieru i obszar wydruku zostaną wyłączone, rzutnia układu wypełni ekran.
Określa styl wizualny, który ma być używany podczas drukowania wybranej rzutni układu. Opcja Jak wyświetlany określa, że rzutnia układu jest drukowana przy użyciu tego samego stylu wizualnego co wyświetlany. W programie AutoCAD LT są dostępne różne style wizualne 3D.
Nie dopuszcza do zmiany współczynnika powiększenia w bieżącej rzutni układu podczas pracy w obszarze modelu.
Tworzy i umieszcza nowy widok i rzutnię układu w układzie.
Użycie tej opcji powoduje tymczasowe przełączenie obszaru rysunku do zmaksymalizowanego widoku obszaru modelu, w którym można kliknąć dwa punkty, aby zdefiniować prostokątny obszar widoku. Ta operacja tworzy nienazwany widok w odpowiednio skalowanej rzutni układu. Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby określić inną skalę, lub kliknij, aby wstawić rzutnię układu do bieżącego układu. Rzutnia układu jest ustawiona w dogodnej domyślnej skali lub na bieżącą skalę opisu i jest zablokowana. Skalę można później zmienić, odblokowując rzutnię układu i używając trójkątnego uchwytu skali.
Wstawia do bieżącego układu nazwany widok, który został wcześniej zapisany w obszarze modelu, wraz z nową rzutnią układu. Rzutnia układu jest ustawiona w dogodnej domyślnej skali lub na bieżącą skalę opisu i jest zablokowana. Skalę można później zmienić, odblokowując rzutnię układu i używając trójkątnego uchwytu skali.
Określa zamkniętą polilinię, elipsę, splajn, region lub okrąg do przekształcenia w rzutnię układu. W przypadku wybrania polilinii musi ona być zamknięta i zawierać przynajmniej trzy wierzchołki. Może ona zawierać segmenty łuku, a także segmenty linii.
Tworzy rzutnię układu o nieregularnym kształcie w oparciu o podane punkty. Dostępne opcje są podobne do używanych w poleceniu PLINIA.
Przywraca konfiguracje rzutni zapisane w poleceniu RZUTNIE.
Umieszcza i wymiaruje nowe rzutnie układu, używając tej samej kolejności co określone, wcześniej zapisane rzutnie obszaru modelu. Nowe rzutnie układu są dopasowywane do określonego obszaru prostokątnego.
Dopasowuje rozmiar nowych rzutni układu do obszaru układu.
Resetuje nadpisania właściwości warstwy dla zaznaczonej rzutni układu i ustawia właściwości globalne.
Dzieli wybrany obszar poziomo lub pionowo na dwie rzutnie układu o równych rozmiarach.
Dopasowuje rozmiar nowych rzutni układu do obszaru układu.
Dzieli wybrany obszar na trzy rzutnie układu.
Opcje Poziomo i Pionowo dzielą obszar na trzy równe części. Pozostałe opcje dzielą obszar na trzy rzutnie: jedną dużą i dwie mniejsze. Opcje Nad, poD, Lewo i pRawo określają miejsce umieszczenia większej rzutni.
Dzieli wybrany obszar poziomo i pionowo na cztery rzutnie układu o równych rozmiarach.