Tworzy linię łączącą opis z elementem.
Zaleca się użycie procesu roboczego dostępnego przez polecenie WIELOLODN w celu utworzenia obiektów linii odniesienia.
Wyświetlane są następujące monity.
Rysuje segment liniowy linii odniesienia do podanego punktu i wyświetla monit o kolejny punkt oraz opcje.
Wstawia opis na końcu linii odniesienia. Opisem może być jeden lub wiele wierszy tekstu, ramka sterująca zawierająca tolerancje geometryczne lub blok.
W przypadku wciśnięcia klawisza Enter w monicie Opis bez wpisania tekstu zostaną wyświetlone następujące opcje:
Tworzy tolerancję kształtu i położenia zawierającą tolerancje geometryczne, wykorzystując okno dialogowe Tolerancja geometryczna (zobacz TOLERANCJA).
W tych oknach dialogowych można utworzyć identyfikatory danych i notację wymiaru nominalnego. Po określeniu tolerancji geometrycznej polecenie LODNIES kończy działanie.
Kopiuje tekst i obiekty tekstu wielowierszowego, ramkę sterującą z tolerancją geometryczną lub blok i łączy kopię z końcem linii odniesienia. Kopia skojarzona jest z linią odniesienia, co oznacza, że przesunięcie skopiowanego obiektu spowoduje przesunięcie z nim końca linii odniesienia. Wyświetlanie linii zaczepienia zależy od rodzaju kopiowanego obiektu.
Wartość bieżącego odstępu tekstu (zobacz zmienną systemową DIMSTYLE lub DIMGAP) określa, gdzie jest wstawiany obiekt tekstu i obiekt tekstu wielowierszowego. Bloki lub ramki sterujące z tolerancją geometryczną są dołączone do końca linia odniesienia.
Wstawia blok na końcu linii odniesienia. Monity są takie same jak w przypadku polecenia WSTAW. Odniesienia do bloku są wstawiane w pewnym odstępie od końca linii odniesienia i zostają skojarzone z linią odniesienia, co oznacza, że jeżeli zostanie przesunięty blok, koniec linii odniesienia przesunie się razem z nim. Nie są wyświetlane linie zaczepienia.
Kończy polecenie bez dodawania opisu do linii odniesienia.
Tworzy tekst, wykorzystując lokalny edytor tekstu, w którym określa się punkt wstawienia i drugi punkt dla obramowania tekstu.
Należy wprowadzić tekst. Teksty formatujące dla przedrostków i przyrostków należy ująć w nawiasy trójkątne (<>). Teksty formatujące dla jednostek dodatkowych należy ująć w nawiasy kwadratowe ([ ]).
Ustawienia jednostek i bieżący styl tekstu określają, w jaki sposób tekst jest wyświetlany. Tekst wielowierszowy jest wyśrodkowany pionowo i dopasowany poziomo do kierunku X dwóch ostatnich wierzchołków linii dodatkowej. Tekst jest odsunięty od linii zaczepienia na odległość określoną w obszarze Odsunięcie od linii wymiarowej na karcie Tekst w oknie dialogowym Nowy, Modyfikuj lub Nadpisz styl wymiarowania. Jeśli odsunięcie zostanie określone jako ujemne, program otoczy tekst wielowierszowy ramką tak jak zwykły wymiar.
Steruje, w jaki sposób rysowana jest linia odniesienia i czy kończy się grotem strzałki.
Rysuje linię odniesienia jako splajn. Wierzchołki linii odniesienia są punktami sterującymi, każdy o jednakowym ciężarze jednostkowym.
Rysuje linię odniesienia jako zbiór segmentów liniowych.
Rysuje grot strzałki w punkcie początkowym linii odniesienia.
Rysuje linię odniesienia bez grotu strzałki w punkcie początkowym.
Cofa podany ostatnio wierzchołek linii odniesienia. Wyświetlony zostaje poprzedni monit.