Można modyfikować wymiary za pomocą poleceń edycji programu oraz za pomocą edycji uchwytów.
Edycja za pomocą uchwytów jest najszybszym i najprostszym sposobem edycji wymiarów. Sposób edycji wymiarów zależy od tego czy wymiary są zespolone.
Wymiary zespolone pozostają skojarzone z wymiarowanymi obiektami, gdy te obiekty i skojarzone z nimi geometrie są wybierane i przetwarzane za pomocą pojedynczego polecenia. Na przykład podczas przesuwania, kopiowania lub umieszczania w szyku wymiaru i jego geometrii w ramach tego samego polecenia każdy wymiar zachowuje skojarzenie ze swoja geometrią.
W pewnych okolicznościach wymiary są automatycznie odłączane, uwzględniając poniższe przypadki
W innych przypadkach wymiar może być skojarzony częściowo. Jeśli wymiar liniowy jest skojarzony z punktami końcowymi dwóch obiektów geometrycznych i jeden z nich zostanie usunięty, skojarzenie z pozostałym zostanie zachowane. Odłączony koniec wymiaru liniowego może być skojarzony z innym obiektem geometrycznym za pomocą polecenia DOCZEPWYMIAR.
Dla wymiarów niezespolonych, w przypadku gdy wymiarowane obiekty są poddawane edycji, zbiór wskazań musi zawierać punkty definiujące dany wymiar lub wymiar nie ulega aktualizacji. Punkty definiujące określają położenie wymiaru. Aby na przykład rozciągnąć wymiar, musisz dołączyć właściwe punkty definicji do zbioru wskazań. Punkty te można łatwo wprowadzić włączając uchwyty lub wybierając obiekt tak, aby wyróżnić uchwyty.
Punkty definiujące dla każdego typu wymiaru są oznaczone na następujących ilustracjach. Punkt środkowy tekstu wymiarowego jest punktem definiującym dla wszystkich typów wymiarów.
Jeśli nie widać wierzchołka kąta, punkty definiujące są umieszczane na końcach linii tworzących kąt. W przykładzie kąta wyznaczonego dwiema liniami, punkt definiujący umieszczony jest na środku wymiarowanego łuku.
Umieść kursor na uchwycie w punkcie końcowym linii wymiarowej, aby szybko uzyskać dostęp do następujących funkcji:
Wymiary rozbite można edytować tak samo jak inne obiekty, ponieważ stanowią one kolekcję oddzielnych obiektów: linii, obszarów 2D i tekstu. Czasami trzeba rozbić wymiar w celu wykonania takich operacji, jak utworzenie przerwy w linii wymiarowej lub pomocniczej linii wymiarowej. Po rozbiciu wymiaru nie można go zespolić z powrotem w obiekt wymiarowania.