BasicBenchTargetOneElevation

BasicBenchTargetOneElevation jest prostym podzespołem tarasu, który umożliwia wstawianie połączeń tworzących skarpy wykopu lub nasypu z jednym tarasem.

Można zdefiniować szerokość i głębokość zagłębienia przy tarasach, jak i ustalić docelową pojedynczą powierzchnię w punkcie tarasu.

Dołączenie

Punkt dołączenia znajduje się na wewnętrznej krawędzi początkowego nachylenia wykopu lub nasypu. Komponent ten można dołączyć z lewej lub prawej strony.

Parametry wejściowe

Uwaga: Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie wymiary podawane są w metrach lub stopach. Wszystkie nachylenia podawane są jako stosunek długości do wysokości (np. 4 : 1), chyba że podano nachylenie procentowe ze znakiem „%”.

Parametr

Opis

Rodzaj

Wartość domyślna

Strona

Określa stronę, po której ma zostać umieszczony podzespół.

Lewy/prawy

Prawy

Maks. wysokość rzutowania

Maksymalna dopuszczalna wysokość połączenia rzutowania wykopu lub nasypu bez tarasowania.

Liczbowy

15 stóp

4,5 m

Wysokość tarasu

Maksymalna dopuszczalna wysokość tarasu przed utworzeniem nowego tarasu.

Liczbowy

10,0 stóp

3,0 m

Nachylenie tarasu

Nachylenie między tarasami.

Liczbowy, dodatni

1 (: 1)

Nachylenie tarasu do wew.

Dodatnie lub ujemne nachylenie tarasu (w %). Dodatnie nachylenia skierowane są w górę, w kierunku wzrastającego odsunięcia.

Liczbowy

4 (%)

Szerokość tarasu do wew.

Szerokość tarasu do linii przepływu tarasu.

Liczbowy, dodatni

4 stopy

1.2 m

Nachylenie tarasu na zew.

Dodatnie lub ujemne nachylenie tarasu (w %). Dodatnie nachylenia skierowane są w górę, w kierunku wzrastającego odsunięcia.

Liczbowy

4 (%)

Szerokość tarasu na zewn.

Szerokość tarasu od linii przepływu tarasu.

Liczbowy

4 stopy

1,2 m

Nachylenie rzutowania

Nachylenie rzutowania.

Liczbowy, dodatni

2 (: 1)

Parametry docelowe

W tej sekcji opisano występujące w tym podzespole parametry, które można mapować do jednego lub większej liczby obiektów docelowych. Więcej informacji zawiera temat Określanie ustawień docelowych korytarza.

Parametr

Opis

Stan

Powierzchnia rzutowania

Nazwa powierzchni rzutowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania powierzchni: powierzchnie. Wymagany

Rzędna docelowa

Można używać do zastąpienia wartości rzędnej wysokości i łączenia końca z profilem. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej wartości: profile, polilinie 3D, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe. Opcja

Przypisania logiczne czasu wykonania

Brak.

Parametry wyjściowe

Brak.

Zachowanie

Początkowy punkt zawiasu ustawiany jest w punkcie dołączenia. Rzędna punktu zawiasu sprawdzana jest w stosunku do powierzchni docelowej w celu określenia, czy sekcja znajduje się w warunku wykopu czy nasypu. Pierwsze połączenie zostanie utworzone do docelowej rzędnej wysokości lub jeśli nie, do wysokości tarasu. Dodawane są połączenia tarasu. Punkt zawiasowy jest resetowany do zewnętrznej krawędzi tarasu, następnie zostaje znalezione połączenie rzutowania.

Działanie w trybie układu

W trybie układu podzespół rysuje skarpę wykopu z tarasem.

Kody punktu, połączenia i kształtu

W następującej tabeli wymieniono kody kształtów, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których przypisano kody. Kody kształtu, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których nie przypisano kodów, nie zostały uwzględnione w tej tabeli.

Punkt, połączenie lub kształt

Kod

Opis

P1 – P5 Góra
P5 Rzutowanie Punkt rzutowania i punkt rzutowania w warunku wykopu lub nasypu. Stosowany jest tylko do rzeczywistego punktu rzutowania.
L1–L4 Góra

Schemat kodowania