Aby utworzyć wystąpienia kabla, należy wybrać kabel biblioteczny i wskazać styki, do których podłączane są żyły kabla w zespole. Kable przedstawiane są w oknie graficznym jako zestaw przewodów, jakie zawierają. Żyły kabla mogą być umieszczane ręcznie przez wybór sworzni lub automatycznie poprzez zaimportowanie listy przewodów.
Po umieszczeniu kabla w zespole można go przesuwać, usuwać lub trasować. W celu kontroli kształtu żył kabla można dodawać lub dostosowywać punkty konstrukcyjne przewodu. Przewody w danym kablu mogą być podłączane i odłączane. Stan połączenia poszczególnych żył kabla przedstawiony jest graficznie dla ułatwienia śledzenia. Można także dodać właściwości niestandardowe do wystąpienia kabla i poszczególnych żył kabla.
Kabel tworzony jest jako renderowany lub jako linia środkowa, w zależności od wybranych ustawień wyświetlania.
Kable mogą być wyświetlone jako renderowane, trójwymiarowe bryły lub linie środkowe. W celu uzyskania optymalnej wydajności podczas tworzenia i edytowania kabli należy używać trybu linii środkowej.
Podobnie jak w przypadku segmentów i przewodów opcje wyświetlania mogą być ustawione dla pojedynczych kabli lub dla wszystkich kabli w wybranym zespole wiązki przewodów. Ustawienia wyświetlania dla pojedynczych żył w obrębie kabla mogą być również zmieniane.
Parametry wyświetlania mogą być ustawiane na trzy sposoby: z poziomu menu kontekstowego, w oknie dialogowym Właściwości kabla lub za pomocą opcji Ustawienia wyświetlania na wstążce. Ustawienia wyświetlania poziomu wystąpień zawsze zastępują bieżący stan podglądu.
Naturalna krzywizna pomiędzy przewodami i żyłami kabli oraz skojarzonymi sworzniami może być także ustawiona w oknie dialogowym Ustawienia wiązki przewodów, na karcie Przewody/Kable. Opcja Bez naturalnej krzywizny tworzy przewody i kable, które nie są styczne do zewnętrznego kierunku przypisanego do skojarzonego złącza. Przewody i kable utworzone bez styczności wyświetlane są jako proste biegnące od punktu do punktu. Opcja Z naturalną krzywizną tworzy przewody i kable, które są styczne do zewnętrznego kierunku przypisanego do skojarzonego złącza. Przewody i kable utworzone przy użyciu opcji styczności są wyświetlane w bardziej naturalnych kształtach niż zakrzywienia, ponieważ przewody i kable zbliżają się do sworzni złączy. Uwzględnienie naturalnej krzywizny sprawia, że odcinek kabla taśmowego jest bardziej realistyczny.
Kablom, w momencie ich tworzenia, przypisywane są ID. Domyślnie pierwszy kabel nazwany jest Kabel1, gdzie 1 jest kolejnym numerem zwiększanym o jeden wraz z każdym tworzonym kablem. Można zatwierdzić domyślną nazwę lub zmienić ją na niepowtarzalną nazwę w obrębie danego zespołu wiązki przewodów.
ID przewodu jest automatycznie przypisywane do żył kabla, gdy te są łączone. Domyślnie na ID przewodu składa się ID kabla oraz ID żyły. Pierwsza żyła kabla w pierwszym kablu ma na przykład nazwę Kabel1:1.
W przeglądarce nazwy żył kabla składają się z ID przewodu i ID żyły ujętych w nawiasy. Przykładowo, żyła kabla z ID przewodu Kabel1:1 jest przedstawiana w przeglądarce jako Kabel1:C1(C1). Zapasowe przewody są początkowo przedstawiane jako (Cx), gdyż nie mają przypisanych ID. Nazwy żył kabla są zmieniane przez modyfikację ID przewodu w oknie dialogowym Właściwości żyły kabla.
W odróżnieniu od przewodów nie istnieje domyślny kabel, którego można użyć do utworzenia pierwszego kabla w zespole wiązki przewodów. Trzeba wybrać kabel z biblioteki, aby rozpocząć tworzenie kabla. Po wybraniu kabla ostatni zaznaczony kabel używany jest jako domyślny dla kolejnych wstawień.