Podczas rozważania wymaganej trwałości połączenia określa się wytrzymałość zmęczeniową połączeń spawanych. Wytrzymałość połączenia można podzielić na charakterystyczne obszary według liczby cykli:
- Obszar wytrzymałości niskocyklicznej (w przybliżeniu dla N ≤ 10 3 cykli) - wytrzymałość połączenia jest z grubsza stała, niezależna od cykli, obliczenia statyczne są wystarczające do sprawdzenia połączenia.
- Obszar wytrzymałości czasowej (w przybliżeniu dla 10 4 ≤ N ≤ 10 6 cykli) — wytrzymałość połączenia zmniejsza się wraz ze wzrostem liczby cykli.
- Obszar stałej wytrzymałości (w przybliżeniu dla N> 10 6 cykli) - wytrzymałość połączenia jest ponownie z grubsza stała, wytrzymałość zmęczeniowa jest używana do określenia wytrzymałości zmęczeniowej połączenia.
Zależność wytrzymałości zmęczeniowej połączenia σ A lub τ A w liczbie cykli N dla symetrycznie odwróconego obciążenia jest wyświetlona na poniższym rysunku:
Jeśli połączenie spawane jest obliczone z warunku skończonej trwałości w obszarze wytrzymałości okresowej, do określenia wytrzymałości połączenia musi być znane graniczne zmęczenie skończonej trwałości σ f lub τ f . Wzór empiryczny σ f = 10 Y N X jest używany do obliczeń tej granicy, jeśli granica zmęczeniowa se jest znana. Wykładniki są obliczane ze wzorów:
dopóki:
|
σ' U ≈ 0.9 S U |
- dla odwróconego zaginania |
|
σ' U ≈ 0.75 S U |
- dla przyczepności - nacisku |
|
σ' U ≈ 0.72 S U |
- dla odwróconego skręcania (ścinania) |