Części zespołu połączone ze sobą, muszą często zmieniać swoją wielkość, aby dopasować się do zmian projektu. Utwórz część w kontekście zespołu i rzutuj krawędzie, pętle i powierzchnie bądź geometrię szkicu jednej części do szkicu drugiej części. Tej wspólnej geometrii szkicu można użyć w celu związania drugiej geometrii szkicu lub utworzenia elementu. Geometria szkicowana na części jest dostosowana i automatycznie uaktualniana po zmianie części macierzystej.
Na przykład zespół ma część z tuleją nasuniętą na wał w innej części. Można zrzutować koniec wałka na szkic, aby użyć go do zdefiniowania wewnętrznej średnicy tulei. Wyciągnij profil aby utworzyć tuleję. Tuleja staje się częścią dostosowaną i jest automatycznie uaktualniana po zmianie średnicy wałka.
Wielkość i położenie szkicu odniesienia jest zależne od części macierzystej. Szkic odniesienia może być użyty jak każdy inny szkic do utworzenia elementu nowej części.
Geometria, szkic i część są adaptacyjne .
Aby określić, czy geometria rzutowana podlega kojarzeniu, należy użyć opcji rzutowania wspólnego geometrii. Wybierz pozycje Plik Opcjekarta Zespół. W polu Elementy lokalne należy zaznaczyć pola wyboru dotyczące rzutowania przekroju części, aby włączyć skojarzenie podczas rzutowania geometrii.
Opcjonalnie
Części są w tym momencie niezależne od siebie.
Można określać adaptacyjność geometrii rzutowanej, szkicu lub części. Aby określić adaptacyjność, należy użyć menu kontekstowego.