Każdy element odniesienia, do którego istnieją odwołania w układzie odniesienia (DRF), wiąże co najmniej jeden stopień swobody przesunięcia lub obrotu układu odniesienia.
Niska powtarzalność przesunięcia
W sytuacji idealnej osiowy lub planarny element odniesienia jest prostopadły do dowolnego stopnia swobody przesunięcia, który wiąże. Jeśli kąt jest zbyt duży lub zbyt mały, układ odniesienia ma niewielką powtarzalność. Ten komunikat jest wyświetlany, gdy kąt jest większy niż 150 stopni lub mniejszy niż 30 stopni.
Na poniższej ilustracji przedstawiono dwa podobne przykłady, w których element odniesienia B w układzie odniesienia A|B wiążę przesunięcie części wzdłuż osi X układu odniesienia.
W przykładzie po lewej stronie kąt pomiędzy elementem odniesienia B a osią X układu odniesienia wynosi 85 stopni. Jako że kąt ten oddala się od 90 stopni, powtarzalność układu odniesienia pogarsza się.
W przykładzie po prawej stronie kąt pomiędzy elementem odniesienia B a osią X układu odniesienia wynosi 25 stopni. W tym przykładzie test skojarzony z tym komunikatem doradcy kończy się niepowodzeniem.
Niska powtarzalność kątowa
W sytuacji idealnej planarny element odniesienia jest równoległy do osi obrotu dowolnego stopnia swobody obrotu, który wiąże. Jeśli kąt ten zbliża się do 90 stopni, układ odniesienia ma niską powtarzalność. Ten komunikat doradcy jest wyświetlany, gdy kąt jest większy niż 60 stopni.
Na poniższej ilustracji przedstawiono dwa podobne przykłady, w których element odniesienia C w układzie odniesienia A|B|C wiąże obrót części wokół osi A bazy pomiarowej.
W przykładzie po lewej stronie element odniesienia B i oś obrotu bazy pomiarowej układu odniesienia są równoległe. Gdy kąt między osią A i elementem odniesienia C zbliża się do 90 stopni, układ odniesienia ma niską powtarzalność.
W przykładzie po prawej stronie kąt pomiędzy elementem odniesienia C a osią obrotu A wynosi 65 stopni. W tej sytuacji test skojarzony z tym komunikatem doradcy kończy się niepowodzeniem.
