Wymiar rozmiaru musi mieścić się w zakresie fizycznego elementu. Określony rozmiar wymiaru jest poza zakresem obowiązującym dla elementu.
Poniższa ilustracja przedstawia przykład wału zbieżnego z dwoma różnymi schematami wymiarowania.
Schemat po lewej stronie jest prawidłową metodą definiowania średnicy przekroju elementu.
Schemat po prawej stronie pokazuje średnicę przekroju elementu na płaszczyźnie odniesienia. Istnieje jednak zaokrąglenie pomiędzy elementem a płaszczyzną odniesienia. Zaokrąglenie usuwa krawędź, gdzie średnica jest określona, dlatego wypada poza faktyczne zakresy wału zbieżnego. Nie zaleca się definiowania rozmiaru w tym miejscu, ponieważ małe zaokrąglenie sprawia, że trudno skontrolować średnicę.
Aby wyeliminować ten problem, należy zmienić schemat wymiarowania parametrycznego w modelu dla tego elementu.