Dowiedz się więcej na temat typowych metod postępowania, które mogą mieć wpływ na wydajność dużych zespołów.
Wpływ: Może prowadzić do problemów z wydajnością na poziomie zespołu, ponieważ geometria części musi być aktualizowana razem z wiązaniami zespołu. Wszystkie części, których to dotyczy, są obliczane ponownie.
Najlepsze rozwiązanie: Używaj adaptacyjności we właściwy sposób. Zależności adaptacyjne powinny mieć jasno zdefiniowane elementy adaptowane i adaptujące, aby uniknąć zależności cyklicznych. Należy unikać kaskadowych zależności adaptacyjnych, tj. komponent Część1 steruje komponentem Część2, a komponent Część2 komponentem Część3. Zamiast takiego podejścia należy spróbować użyć modelowania szkieletowego. Po zastosowaniu adaptacyjności należy rozważyć jej wyłączenie do momentu aktualizacji modelu, a następnie włączenie jej ponownie i umożliwienie przeprowadzenia rozwiązywania. Potem należy ją wyłączyć, aż do następnej zmiany.
Wpływ: W elastycznych podzespołach są dostępne wszystkie stopnie swobody. Płaszczyzny początkowe podzespołu można przesuwać, a to powoduje przesuwanie wszystkich komponentów powiązanych z płaszczyznami początkowymi. Ich stopień swobody w zespole najwyższego poziomu stanie się mylący.
Najlepsze rozwiązanie: Unieruchom elastyczny podzespół. Jeśli komponenty w podzespole mają stopień swobody i powinny być swobodne, należy unikać tworzenia wiązań z płaszczyznami początkowymi, osiami lub punktem podzespołu.
Wpływ: W zależności od złożoności geometrycznej i poziomów zespołu program Inventor może wymagać więcej pamięci niż minimalna ilość, która wynosi 8 GB. W przypadku typowego zespołu z 10 tys. komponentów pełne wczytanie zespołu wymaga około 3 GB pamięci. Jeśli w tym samym czasie działają inne procesy, system Windows użyje pliku wymiany (na dysku twardym). Gdy to nastąpi, działanie programu Inventor ulegnie spowolnieniu.
Rozwiązanie: Zwiększ ilość pamięci, aby uniknąć użycia pliku wymiany na dysku twardym.
Wpływ: Aby zmniejszyć złożoność, niektórzy użytkownicy w przypadku dużych zespołów tworzą części pochodne przed utworzeniem widoków. Jeśli komponent pochodny jest używany w widoku szczegółu, w celu utworzenia widoku jest obliczany cały model, a nie tylko komponenty uwzględnione w widoku. Ma to negatywny wpływ na wydajność.
Najlepsze rozwiązanie: Unikaj korzystania z modeli pochodnych lub uproszczonych w przypadku widoków rysunków części.
Wpływ: Elementy modelowania, takie jak gwinty, szyki wycięć itp., mogą wpływać na wydajność, szczególnie podczas edycji komponentu lub użycia szyków tych komponentów w zespołach. Jako przykład można podać komponent krawędziowy, który został utworzony za pomocą wycięć, a następnie jako komponent powielony w formie szyku w zespole.
Najlepsze rozwiązanie: Używaj wyglądów (tekstur) do reprezentacji wycięć. Nadal można patrzeć przez odstępy bez konieczności modelowania wycięć. Można zastosować nadpisanie właściwości iProperty, aby zapewnić poprawne właściwości masy do określania środka ciężkości itd.
Wpływ: Może to mieć negatywny wpływ na wydajność. Jeśli narzędzie nie jest używane, należy je wyłączyć.
Najlepsze rozwiązanie: należy wyrobić sobie nawyk wyłączania go po zakończeniu wykonywania analizy kontaktów.