Trasa określana przez wybór punktu początkowego i punktu końcowego, w której system określa wszystkie punkty pośrednie wymagane do zachowania ciągłej ścieżki z uwzględnieniem reguł zdefiniowanych w wybranym stylu.
Punkty trasy, które są automatycznie generowane między punktami na wybranej geometrii i które są dynamicznie aktualizowane przy ponownym przeliczaniu trasy z powodu zmian w sąsiednich segmentach. Punkty trasy, które są automatycznie tworzone przez system, nie są domyślnie stałe.
Łącznik, część rury, swobodny koniec trasy lub zwykła część programu Inventor umieszczona w dowolnym miejscu w zespole. Określa połączenie, które ogranicza położenie i trasowanie łącznika swobodnego.
Szkic 3D tworzony na podstawie geometrii w dowolnej części, która istnieje w standardowym zespole programu Autodesk Inventor lub zespole przebiegu przewodów rurowych. Nie może on znajdować się w żadnej trasie w strukturze zespołu.
Szkice podstawowe są używane do tworzenia tras pochodnych, więc te wynikowe trasy pochodne zawierają dokładnie taką samą geometrię, jak ta wybrana ze szkicu podstawowego.
Dane zaginania dla elementów wykonywanych w giętarkach sterowanych numerycznie (NC), uwzględniające położenie i kierunek zagięć, promień linii środkowej, średnicę rury, grubość ścianki i materiał. Te elementy są tworzone ze sztywnych segmentów rur i zapisywane w nieskojarzonym pliku tekstowym ASCII, zwykle w jednym z dwóch typowych formatów: format XYZ i format YBC (format LRA). Pliki danych giętarki mogą być ręcznie kopiowane i wklejane do programów CNC sterujących wyginaniem elementów rurowych.
Segmenty rur, rurek i przewodów, które są używane przez określony styl przewodów rurowych do wypełniania tras i przebiegów. Części przewodów mogą być wstawiane do zespołów przebiegów rury z biblioteki Content Center programu Autodesk Inventor. Elementy iPart przewodów rurowych mogą być tworzone i publikowane jako części przewodów, w przeciwieństwie do zwykłych części przewodów rurowych.
Domyślny łącznik, który jest używany przez określony styl przewodów rurowych do wypełniania tras i przebiegów. Zmiany łącznika trasowanego są ograniczone jedynie do zmiany jego średnicy i większości modyfikacji łącznika.
Trasa, która została utworzona ze szkicu podstawowego w pliku dowolnej części, która istnieje w standardowym zespole programu Inventor lub zespole przebiegu rury. Zawiera dokładnie taką samą geometrię co wybrana ze szkicu podstawowego, więc jest tak jak przy ponownym użyciu geometrii 3D w skojarzonym pliku części.
Dwie lub kilka osób pracujących we wspólnym środowisku.
Zobacz hasło: pojedynczy użytkownik
Łącznik z dwoma połączeniami, który zmienia kierunek w rurociągach, zwykle kolanko 90 lub 45 stopni.
Nieparametryczny wymiar ujęty w nawiasach, który pokazuje aktualną wartość szkicowanej geometrii. Jego wartość jest aktualizowana, gdy geometria szkicowa zmienia rozmiar, ale on sam nie zmienia rozmiaru geometrii szkicowej
Zobacz hasło: wymiar sterujący.
Znany także jako wymiar szkicowany. Wymiar parametryczny, który określa rozmiar geometrii szkicowej i zmienia ten rozmiar wraz ze zmianami swojej wartości.
Zobacz hasło: wymiar sterowany.
Łącznik, określony w stylu jako komponent wstawiany w punkcie końcowym tras przewodów elastycznych. Musi być komponentem przewodów rurowych z dwoma przyłączami.
Dowolne z głównych zespołów przebiegów, przebiegów, zespołów przewodów giętkich i tras, które mogą być użyte w procesie kopiowania i ponownego użycia komponentu przewodów rurowych.
Wyłączny komponent przewodów rurowych może mieć wiele wystąpień wtórnych. Wystąpienia wtórne mogą stać się adaptacyjne do zmian zespołu przy użyciu narzędzia Przekształć w niezależne.
Wystąpienie wtórne głównego zespołu przebiegów może być adaptacyjne tylko wtedy, gdy zespół najwyższego poziomu nie zawiera żadnego innego adaptacyjnego głównego zespołu przebiegów.
Komponenty o dokładnie określonym rozmiarze, typie lub klasie, które mogą być używane w przebiegu do łączenia komponentów zakupionych lub zaprojektowanych przez użytkownika. Łączniki mogą zostać zebrane w dołączonej bibliotece elementów lub pobrane ze strony internetowej producenta oprogramowania.
Łącznik, część przewodu, wolny koniec trasy lub zwykła część programu Inventor w aktywnym przebiegu.
Jeżeli łącznik swobodny jest wolnym końcem trasy, system automatycznie utworzy region automatyczny trasy, aby wykonać połączenie. W przeciwnym wypadku, przy aktualizacjach i innych operacjach będzie on zawsze ustawiany względem łącznika bazowego.
Kolekcja wymiennych głównych zespołów przebiegów lub zespołów wiązek przewodów, którą można zamienić na dowolne wystąpienie Routed Systems w poszczególnych konfiguracjach. Zbiór możliwych wymian w tabeli iComponent jest używany do śledzenia, który główny zespół przebiegów lub zespół wiązki przewodów jest używany w każdej konfiguracji. Zmiany w elementach głównego zespołu przebiegów lub zespołu wiązki przewodów są niezależne od siebie.
Dane produkcyjne dla izometrycznych instalacji rurowych, które sterują wyglądem zakończonego rysunku instalacji. Są one generowane z określonych przebiegów rury i są zapisywane w skojarzonych plikach PCF. ISOGEN jest standardem przemysłowym obsługiwanym przez wszystkich ważniejszych dostawców oprogramowania projektowego zakładów przemysłowych i automatycznie tworzy widoki izometryczne z systemów projektowych.
Odległość wzdłuż osi połączenia, od punktu połączenia do odległości maksymalnego położenia zamocowania, na jaką rura jest wsunięta do łącznika. Punkt konstrukcyjny MaxEP może być istniejącym punktem konstrukcyjnym na osi połączenia lub może być utworzony przez przecięcie określonej płaskiej powierzchni i osi połączenia.
Stała odległość MaxEP może być zmieniana tylko w oknie dialogowym Tworzenie przewodów rurowych; jeżeli nie jest stała, może być ustawiona na wartość procentową NS.
Odległość wzdłuż osi połączenia, od punktu połączenia do odległości minimalnego położenia zamocowania, na jaką rura jest wsunięta do łącznika. Punkt konstrukcyjny MinEP może być istniejącym punktem konstrukcyjnym na osi połączenia lub może być utworzony przez przecięcie określonej płaskiej powierzchni i osi połączenia.
Może być ustawiona na wartość procentową odległości MaxEP.
Najmniejszy promień, na jaki mogą być zagięte przewody, kable lub przewody elastyczne. Minimalny promień gięcia zależy od typów kabli i materiałów.
Plik tekstowy w formacie ISONGEN z Alias, Ltd., który umożliwia elektroniczną wymianę danych (EDI) przy przenoszeniu elementów rurociągu i informacji konfiguracyjnych między systemem projektowania rurociągu 3D, a ISOGEN.
Łącznik, który jest wstawiany do zespołu z Content Center za pomocą upuszczania automatycznego lub z obszaru roboczego projektu przy użyciu narzędzia Umieść łącznik. Może on być częścią biblioteczną lub nie, zwykle używany jest do tworzenia odgałęzień tras przewodów rurowych.
Wystąpienie sterujące wyłącznymi komponentami przewodów rurowych oraz kabli i wiązek przewodów. Jest to jedyne wystąpienie, w którym dozwolone jest edytowanie Routed Systems. Wystąpienie podstawowe steruje definicjami wszystkich pozostałych wystąpień.
Znany jako zespół przebiegów przewodów rurowych. Grupa przewodów rurowych składająca się z pojedynczych przebiegów, zespołów i tras przewodów elastycznych oraz łączników i wypełnionych części rur.
Zespół przewodów rurowych może mieć tylko jedno adaptacyjne wystąpienie głównego zespołu przebiegów. Może jednak zawierać wiele nieadaptacyjnych wystąpień wtórnych głównego zespołu przebiegów.
W projekcie przewodów rurowych trasa jest reprezentacją szkieletową (linią środkową) przebiegu. Jest ona aktualizowana przy zmianach położeń zakończeń. Może być zdefiniowana ręcznie, półautomatycznie lub automatycznie.
W projekcie kabli i wiązek przewodów, trasa ma związek z procesem wstawiania przewodów do segmentów.
Wystąpienie inne niż podstawowe komponentu AIP o nazwie pliku nazwa_pliku_zespołu_głównego <N> w przeglądarce modelu, gdzie <n> oznacza numer wystąpienia. Wystąpienia wtórne nie są adaptacyjne i nie można ich edytować. Każda zmiana w wystąpieniu podstawowym jest automatycznie wprowadzana we wszystkich wystąpieniach wtórnych.
Punkt trasy, który jest współdzielony przez region automatyczny połączenia i region parametryczny. Posiada nazwę zgodną ze schematem nazywania punktów trasy automatycznej i znajduje się zarówno w regionie trasy automatycznej, jak i w szkicu trasy.
Zobacz hasło wymiar sterujący.
Nazywana również trasą parametryczną. Trasa utworzona ręcznie przy użyciu wiązań geometrycznych, wiązań wymiarów, zagięć niestandardowych, lokalizacji geometrii lub osi kierunków narzędzia Trasowanie prostopadłe 3D. Jeżeli nie jest w pełni związana, może być aktualizowana automatycznie przy zmianach zespołu, w podobny sposób jak zachowują się regiony automatyczne.
Zobacz hasło: węzeł trasy automatycznej
Łącznik, który jest określony w stylu jako komponent wstawiany w punkcie początkowym tras przewodów elastycznych. Musi być komponentem przewodów rurowych z dwoma przyłączami. Jeżeli łącznik początkowy jest wyłączony, wyłączony jest też automatycznie łącznik końcowy.
łączniki i części przewodów używane do tworzenia tras i przebiegów w projekcie przewodów rurowych.
Format wyjściowy zagięcia z giętarek sterowanych numerycznie, który obejmuje identyfikację punktu oraz wartości kartezjańskie X, Y i Z dla każdego punktu zagięcia z wartością promienia gięcia. Ciągi nagłówka i stopki mogą także zawierać dodatkowe informacje, takie jak całkowita liczba punktów, liczba prostych segmentów i całkowita długość linii środkowej.
Format wyjściowy zagięcia z giętarek sterowanych numerycznie, który obejmuje identyfikację punktu oraz wartości prostych odcinków między zagięciami (Y), jakichkolwiek kątów obrotu między zagięciami (B) i kąta łuku zagięcia (C) z wartością promienia gięcia. Łańcuchy nagłówka i stopki mogą także zawierać dodatkowe informacje, takie jak całkowita liczba punktów, liczba prostych segmentów i całkowita długość linii osiowej. Jest znany także jako format LRA, długość (Length), obrót (Rotation) i kąt (Angle).