Reprezentacje pozycyjne umożliwiają ocenę kolejnych stanów kinematycznych zespołu. Poprzez tworzenie nadpisań w elementach takich, jak wartości zależności lub umieszczenia komponentów, można tworzyć wielokrotne reprezentacje pozycyjne (PosReps), z których każda przechwytuje inny stan rozwiązania zespołu.
Reprezentacje pozycyjne mogą być użyte w zespołach macierzystych, widokach rysunkowych i zespołach pochodnych. Są one przeznaczone tylko do oceny kinematycznej a nie do zamierzonych zmian projektowych. Dowolna zmiana w zamierzeniu projektowym zespołu, taka jak dodanie lub usunięcie zespołu albo edycja elementów, musi być dokonana, gdy główna reprezentacja pozycyjna jest aktywna.
Zespół może odwoływać się do reprezentacji pozycyjnej podzespołu na dwa podstawowe sposoby. Pierwszy polega na ustawieniu podzespołu w danej reprezentacji pozycyjnej, podobnie do skojarzonego odwoływania się do reprezentacji widoku projektu. Drugi jest oparty na zagnieżdżaniu: reprezentacja pozycyjna w zespole nadrzędnym jest nadpisywana w podzespole, ustawiając reprezentację pozycyjną dla tego zespołu.
Wskazówka:
- Pierwszej metody używa się, gdy stan główny zespołu macierzystego jest najlepiej zdefiniowany nie przez stan główny podzespołu, ale przez reprezentację pozycyjną podzespołu, taką jak siłownik hydrauliczny w położeniu zamkniętym.
- Druga, bardziej znana metoda, powinna być używana w sytuacji, gdy różne reprezentacje pozycyjne podzespołów pomagają zdefiniować odpowiadające reprezentacje pozycyjne w zespole macierzystym.
Proces roboczy 1: Kontrolowanie reprezentacji pozycyjnych w podzespole
- Otwórz plik zespołu zawierający podzespół z reprezentacjami pozycyjnymi:
- Rozwiń przeglądarkę na pierwszym podzespole wstrząsów, Front 1.3 Wstrząs:1, a następnie rozwiń folder Reprezentacje.
- Zwróć uwagę na węzeł Pozycja, który wskazuje, że podzespół jest ustawiony na swój stan główny. Rozwiń ten folder i uaktywnij istniejącą zamkniętą reprezentację pozycyjną. Zwróć uwagę, że zespół macierzysty reaguje przez podniesienie zawieszenia, w odpowiedzi na zmianę w stanie rozwiązania dla wstrząsu.
- Zamknij plik. Nie zapisuj zmian.
Proces roboczy 2: Osadzanie reprezentacji pozycyjnej z nadpisaniem.
- Otwórz plik zespołu zawierający podzespół i utwórz reprezentację pozycyjną w głównym zespole:
- Otwórz plik Samples\Models\Representations\Suspension\Suspension.iam. Zwróć uwagę na dwa tłumiki wstrząsów.
- Rozwiń folder Reprezentacje dla zespołu Suspension.iam a następnie rozwiń węzeł Położenie.
- Korzystając z menu prawego klawisza myszy kliknij węzeł Położenie a następnie wybierz Nowy. Zmień nazwę reprezentacji pozycyjnej na Lewe uderzenie.
Utworzyliśmy teraz reprezentację pozycyjną w głównym zespole, która nie zawiera nadpisań, więc wygląda tak samo jak główna reprezentacja pozycyjna.
- Kliknij prawym klawiszem myszy drugi podzespół wstrząsu, Front 1.3 Wstrząs :2, i wybierz Nadpisz.
- W oknie Nadpisz wybierz kartę Reprezentacje i zaznacz przełącznik Nadpisz dla reprezentacji pozycyjnych, a następnie ustaw reprezentację pozycyjną na Zamknięta. Zamknij okno.
- Reprezentacja pozycyjna Lewe uderzenie zespołu głównego osadza teraz zamkniętą reprezentację pozycyjną tłumika wstrząsów. Uaktywniając reprezentacje pozycyjne: główną i Left Bump zespołu najwyższego poziomu, można szybko zobaczyć efekt pełnego zamknięcia lewego amortyzatora.
- Zachowaj plik otwarty i spróbuj utworzyć dalsze nadpisania innych obiektów takich jak prawy wstrząs lub wiązania.