Ta strona okna dialogowego Analiza nałożenia umożliwia określenie informacji o warstwie wynikowej i określenie poziomów tolerancji dla wieloboków podporządkowanych i wyznaczania punktów. Do wyników nakładania stosowane są reguły dzielenia określone w oknie dialogowym Zasady podziału i łączenia.
|
|
|
|
Strona Konfiguracja wyjścia i ustawień okna dialogowego Analiza nałożenia zawiera następujące opcje:
- Wyjście
-
Określ nazwę i położenie pliku SDF, który będzie zawierał wynik operacji Nałożenie.
- Nazwa warstwy
-
Określ nazwę warstwy Menedżera wyświetlania, która zawiera wyniki operacji Nałożenie.
Tolerancja podporządkowania
Gdy operacja Nakładanie dzieli elementy w celu wygenerowania warstwy wynikowej, eliminowane są wieloboki mniejsze od określonej tolerancji. Niektóre takie wieloboki istniały już wcześniej w źródłach, a niektóre zostały wygenerowane przez operację Nakładanie. Eliminacja regionów podporządkowanych ma wpływ wyłącznie na warstwy wynikowe.
Wieloboki o powierzchni większej od wartości Maksimum stają się odrębnymi elementami na warstwie wynikowej.
Wieloboki o powierzchni mniejszej od wartości Minimum (i które mają co najmniej jeden sąsiedni wielobok) są traktowane jako wieloboki podporządkowane i są scalane z sąsiednim wielobokiem, z którym mają najdłuższą wspólną krawędź.
Operacja Nałożenie sprawdza szerokość wieloboków przypadających pomiędzy tymi dwiema wartościami. Jeśli są bardzo wąskie, zostają scalone z sąsiednim wielobokiem.
- Minimum
-
Określ wartość w bieżących jednostkach. Wieloboki mniejsze od tej wartości zostaną scalone z wielobokami sąsiednimi.
- Maksimum
-
Określ wartość w bieżących jednostkach. Wieloboki większe od tej wartości staną się autonomicznymi elementami.
- Sugestia
-
Kliknij, aby wyświetlić sugerowane wartości Minimum podporządkowania i Maksimum podporządkowania (jeśli jeszcze nie są wyświetlane).
Aby wyświetlić wartości zalecane, kliknij przycisk Sugestia. Domyślne sugerowane wartości dla tolerancji regionów podporządkowanych stanowią 1/10 najmniejszego obszaru wejściowego dla wartości Maksimum i 1/100 najmniejszego obszaru wejściowego dla wartości Minimum. Wartości tolerancji regionu podporządkowanego będą jednak zaokrąglane w dół do najbliższej liczby będącej potęgą 10. Jeśli zatem najmniejszy wielobok ma powierzchnię 50, oczekiwane tolerancje wieloboku podporządkowanego powinny wynosić odpowiednio 1 i 0.1, nie 0.5 i 5.
- Jednostki
-
Określ jednostki obowiązujące dla ustawień Minimum i Maksimum podporządkowania. To, jakie jednostki są dostępne, zależy od układu współrzędnych klasy/warstwy Źródło.
- Nie usuwaj regionów podporządkowanych
-
Zaznacz to pole wyboru, aby operacja Nałożenie ignorowała wieloboki podporządkowane.
Tolerancja rzędnej
Określ minimalną odległość między węzłami lub wierzchołkami linii lub wieloboku, aby były one traktowane jak odrębne punkty.
- Długość
-
Wprowadź odległość w bieżących jednostkach. Dowolne dwa punkty, których odległość jest mniejsza od tej wartości, będą na warstwie wynikowej traktowane jak jeden punkt.
- Jednostki
-
Określ jednostki obowiązujące dla ustawienia Tolerancja rzędnejDługość. To, jakie jednostki są dostępne, zależy od układu współrzędnych klasy/warstwy Źródło.
- Właściwości wynikowe
-
Określ, które właściwości z elementów klasy/warstwy Źródło i (jeśli ma zastosowanie) Nałożenie będą uwzględniane w warstwie wynikowej. Opcja „Wszystkie” dodaje wszystkie właściwości do warstwy wynikowej. Opcja „Identyfikatory” powoduje dodawanie tylko identyfikatorów głównych (kluczy podstawowych lub pól unikatowych, takich jak Feature_ID). Opcja „Bez identyfikatorów” dodaje tylko atrybuty niekluczowe (takie jak Land_Value lub Speed_limit). W przypadku dodania wyłącznie atrybutów niebędących identyfikatorami operacja nałożenia wygeneruje identyfikatory główne dla elementów na warstwie wynikowej.