Edytor schematu służy do wyświetlania lub zmiany ustawień całej hierarchii schematów: schematów, klas elementów i właściwości.
Nie jest możliwe kontrolowanie wszystkich aspektów schematu za pomocą Edytora schematu. Nie można na przykład utworzyć właściwości skojarzenia lub obiektu ani określić automatycznego generowania wartości dla właściwości przez system. Jednakże, jeśli atrybuty te zostały ustawione dla schematu, ich bieżące ustawienia zostaną wyświetlone w Edytorze schematu.
Wyświetlane ustawienia zależą od możliwości dostawcy. Przykładowo opcja Długie operacje nie zostanie wyświetlona, jeśli dostawca nie obsługuje zarządzania wersjami.
Zaimportuj wyeksportowany schemat XML w celu zdefiniowania na jego podstawie nowego schematu dla innej składnicy danych. Jest to przydatne w tworzeniu wielu składnic danych w oparciu o ten sam schemat.
Wyeksportuj wybrany schemat jako plik XML, aby udostępnić schemat utworzony w Edytorze schematu innym użytkownikom Zestaw narzędzi AutoCAD Map 3D lub innych programów GIS, utworzyć kopię zapasową schematu opracowanego za pomocą Edytora schematu w postaci pliku XML, bądź zapisać stan pracy, gdy oryginalne źródło danych lub katalog stają się niedostępne.
Zdefiniuj nowy schemat w nowym lub istniejącym źródle elementów dla dostawcy FDO bazy danych (Microsoft SQL Server, MySQL lub Oracle) lub składnicy danych SDF. Nie można utworzyć schematu dla istniejącego źródła elementów SHP, ale można utworzyć nową składnicę danych opartą na plikach oraz utworzyć nowy schemat dla tej składnicy podczas jej tworzenia.
Wybierz pozycję schematu po prawej stronie i kliknij przycisk Nowa klasa elementów, po czym po lewej stronie okna określ informacje o nowej klasie elementów.
Wybierz pozycję klasy elementów dla właściwości po prawej stronie i kliknij przycisk Nowa właściwość. Po lewej stronie okna podaj informacje o tworzonej właściwości.
Wprowadź nazwę, która będzie wyświetlana w Drzewie schematu. Musi ona być zgodna z zasadami nazewnictwa danego dostawcy.
Nie można zmienić nazwy schematu składnicy danych SQLite. Nazwa schematu musi brzmieć „Default”. Również w przypadku schematów SQLite nie można dodawać komentarzy w polach Opis schematu lub klasy elementów.
Wprowadź opcjonalny opis schematu.
Nazwa klasy elementów, która będzie wyświetlana w drzewie Schemat. Musi ona być zgodna z zasadami nazewnictwa danego dostawcy.
Wprowadź opcjonalny opis klasy elementów.
Wybierz typ Klasa elementów w przypadku klasy ze skojarzoną geometrią. Wybierz typ Klasa nie-elementów dla danych nieprzestrzennych, które mogą być używane jako klasa autonomiczna lub zawarta w innej.
W przypadku większości dostawców każda Klasa elementów wymaga unikatowego identyfikatora w celu odróżnienia jej od innych elementów (o ile klasa elementów nie ma klasy nadrzędnej, po której dziedziczy identyfikator).
Klasa nie-elementów nie jest ona skojarzona z żadną klasą i wymaga unikatowego identyfikatora. Jako klasa zawarta określa ona właściwość innej klasy elementowej lub nieelementowej. Przykładowo Chodnik może być właściwością klasy elementów Droga; klasa Chodnik identyfikuje właściwość Droga.Chodnik. W takim wypadku klasa chodnik nie wymaga właściwości tożsamościowej, choć może ją posiadać.
Jeśli dana klasa elementów dziedziczy po innej klasie elementów, wybierz tę klasę nadrzędną; w przeciwnym wypadku wybierz opcję Brak. Ustawienie to stosuje się nie tylko do klas elementów (klas niebędących klasami nie-elementów) i dostępne jest tylko w przypadku, gdy dostawca obsługuje dziedziczenie.
Kliknij opcję Tak, jeśli ta klasa elementów jest klasą abstrakcyjną. Nie można tworzyć elementów dla klas abstrakcyjnych. Można jej jednak użyć jako klasy bazowej. Ustawienie to stosuje się nie tylko do klas elementów (klas niebędących klasami nieelementowymi) i dostępne jest tylko w przypadku, gdy dostawca obsługuje dziedziczenie.
Wybierz, które właściwości składają się na unikatowy identyfikator (dla niepustych wartości kluczy głównych) dla tej klasy elementów. Wybierz jedną właściwość w przypadku prostego identyfikatora lub wiele właściwości w przypadku identyfikatora złożonego. (Niektórzy dostawcy obsługują tylko identyfikatory proste). Właściwości te należy utworzyć przed utworzeniem jakichkolwiek innych właściwości. Użyj przycisków strzałek, aby zmienić kolejność właściwości.
Należy określić wartość dla każdej niepustej właściwości elementu przed wpisaniem tego elementu do składnicy danych. W przeciwnym razie nie będzie możliwe wpisanie elementu.
Zazwyczaj właściwości identyfikatorów korzystają z automatycznie wygenerowanych liczb całkowitych. Oznacza to, że podczas dodawania nowych elementów do danej klasy elementów automatycznie jest dla nich generowany unikatowy identyfikator. Jeśli dla tej właściwości nie zostanie określona automatycznie generowana liczba całkowita, konieczne będzie ręczne wprowadzenie unikatowego identyfikatora dla każdego nowego elementu.
Określ kryteria, które element musi spełnić, aby mógł zostać dodany do tej klasy elementów. W polu Ograniczenia należy wprowadzić ograniczenia dla tej klasy elementów i kliknąć przycisk Nowe, aby je zastosować. W razie potrzeby utwórz dodatkowe ograniczenia. Użyj przycisków strzałek, aby zmienić kolejność ograniczeń. Aby usunąć ograniczenie, należy zaznaczyć je i kliknąć przycisk Usuń. Ustawienie to jest dostępne tylko wtedy, gdy dostawca obsługuje ograniczenia. Składnia ograniczeń zależy od danego dostawcy
Określ, czy użytkownik, który wypisuje element, kontroluje ten element z pominięciem innych użytkowników, dopóki nie zostanie on wpisany z powrotem. Ustawienie to dotyczy tylko dostawców obsługujących blokowanie.
Określ, czy długie operacje mają być włączone. Długa operacja grupuje warunkowe zmiany jednego lub wielu elementów. Długie operacje są wykorzystywane do tworzenia różnych wersji elementu lub zbioru elementów. Ustawienie to dotyczy tylko dostawców obsługujących zarządzania wersjami.
Wprowadź nazwę właściwości, która będzie wyświetlana w drzewie Schemat. Musi ona być zgodna z zasadami nazewnictwa danego dostawcy.
Każda właściwość jest pojedynczym atrybutem klasy elementów. Przykładowo klasa elementów Drogi może mieć właściwości o nazwach: Nazwa, DataBudowy i Lokalizacja.
Wybierz opcję Dane dla danych nieprzestrzennych. Wybierz opcję Geometria dla właściwości definiujących kształt obiektu.
Właściwość typu Dane ma wartość typu logicznego, bajtowego, data/czas, dziesiętnego, zmiennoprzecinkowego pojedynczej lub podwójnej precyzji, tekstowego lub całkowitego Int16, Int32 lub Int64. Przykładowo element Droga może mieć właściwość o nazwie DataBudowy, której typem jest data/czas.
Domyślna właściwość typu Geometria określa jeden z czterech kształtów: punkt (0 wymiarów), krzywa/linia (1 wymiar), powierzchnia/wielobok (2 wymiary) oraz bryła (3 wymiary). Klasa elementów posiada jedną główną właściwość geometrii, ale można określić dodatkowe właściwości geometrii. Właściwość geometrii jest skojarzona z kontekstem przestrzennym. Wszystkie wystąpienia właściwości geometrii muszą mieć te same wartości współrzędnych. Nie wszyscy dostawcy obsługują wszystkie typy geometrii lub wymiarowości; w przypadku SHP dostępne są na przykład tylko punkty XY, podczas gdy Oracle obsługuje punkty XY, XYZ, XYZM i XYM. Domyślnym ustawieniem jest XY. Dodatkowo możliwe jest określenie atrybutów opisujących poziom i pomiar: PosiadaPoziom dla Z i PosiadaPomiar dla M.
Klasa elementów posiada jedną główną właściwość geometrii, ale można określić dodatkowe właściwości geometrii. Właściwość geometrii jest skojarzona z kontekstem przestrzennym. Wszystkie wystąpienia właściwości geometrii muszą mieć te same wartości współrzędnych. Nie wszyscy dostawcy obsługują wszystkie typy geometrii lub wymiarowości; w przypadku SHP dostępne są na przykład tylko punkty XY, podczas gdy Oracle obsługuje punkty XY, XYZ, XYZM i XYM. Domyślnym ustawieniem jest XY. Dodatkowo możliwe jest określenie atrybutów opisujących poziom i pomiar: PosiadaPoziom dla Z i PosiadaPomiar dla M.
Właściwość skojarzenie może się pojawić na liście, ale nie jest obsługiwana w Zestaw narzędzi AutoCAD Map 3D. Ten typ właściwości należy wybierać tylko wtedy, gdy jest on obecny w istniejących danych i istnieje potrzeba zachowania tych danych po przeniesieniu ich do innej składnicy danych.
Wprowadź opcjonalny opis właściwości.
Użytkownik nie może ustawić tej opcji, ponieważ wskazuje ona bieżące ustawienie właściwości w istniejącym schemacie. Ustawienie Tak oznacza, że system będzie automatycznie generował wartości tej właściwości. Zazwyczaj właściwości identyfikatorów, których wartości identyfikują jednoznacznie każdy element, są generowane automatycznie.
Kliknij nazwę atrybutu w drzewie schematu, aby wyświetlić jego opis. Jeśli istnieje możliwość zmiany lub określenia wartości dla tej właściwości, w polu wartości zostanie wyświetlona strzałka w dół lub migający kursor, pozwalając na wybór lub wprowadzenie wartości.
Lista uaktualniana jest dynamicznie, umożliwia to pokazywanie różnych atrybutów dostępnych w przypadku wybranego typu właściwości.