Opcja Wybór kierunku na karcie Szczegółowe umożliwia użytkownikowi zdefiniowanie głównego kierunku układu współrzędnych (a dokładnie zdefiniowanie kierunku osi x). Wszystkie wartości wynikowe będą wyznaczane w tym obróconym układzie współrzędnych.
Wszystkie wyniki są przedstawiane w węzłach lub środkach elementów powierzchniowych dla lokalnego, zdefiniowanego przez użytkownika układu współrzędnych oraz wybranej warstwy. Na karcie Parametry można dokonać wyboru warstwy.
W oknie dialogowym Wybór kierunku dostępne są następujące definicje układu lokalnego:
- Automatycznie. Jeżeli ta opcja zostanie wybrana, układ lokalny elementów zostanie przyjęty zgodnie z układem zdefiniowanym dla każdego z paneli (patrz opis okna dialogowego Orientacja układu lokalnego).
- Kartezjański. Jeśli ta opcja jest wybrana, lokalny układ elementów zostanie przyjęty zgodnie z globalnie zdefiniowanym przez użytkownika układem prostokątnym dla wszystkich paneli. Dostępne są następujące opcje zgodnie z osią X układu globalnego, osią Y układu globalnego, osią Z układu globalnego i odpowiednio do wektora zdefiniowanego przez użytkownika.
- Biegunowy. Jeśli ta opcja jest wybrana, lokalny układ elementów zostanie przyjęty zgodnie z globalnie zdefiniowanym przez użytkownika układem biegunowym dla wszystkich paneli. Punkt o podanych współrzędnych lub numer węzła określają początek układu.
- Lokalny układ (linii przecięcia) — jeżeli ta opcja zostanie wybrana, układ lokalny elementów zostanie przyjęty zgodnie z układem lokalnym zdefiniowanym poprzez linię przecięcia. W układzie lokalnym stosowane są następujące zasady.
- Oś x jest przyjmowana prostopadle do linii przecięcia
- Oś y stycznie wzdłuż linii przecięcia
- Oś z zgodnie z układem lokalnym elementu skończonego.
Definiowanie wektorów będzie określało główny kierunek dla definicji wyników obliczeń płaskiego elementu. Jest on rzutowany na element definiujący kierunek lokalnej osi X Wektor nie może być prostopadły do elementu (tzn. równoległy do lokalnej osi z). Jeżeli użytkownik wybierze taki kierunek (rzut wektora na element jest punktem), to wszystkie wyniki będą równe zeru.
Typowe sytuacje są przedstawione na rysunku poniżej. Wszystkie elementy znajdują się na powierzchni walca. Początkowo lokalne osie X są równoległe do południka. Te osie zostaną przedefiniowane za pomocą głównego kierunku skierowanego w tę samą stronę co globalna oś Z.
