Ta opcja jest używana do definiowania długości wyboczeniowej prętów. Jest dostępna po naciśnięciu odpowiedniej ikony (dla kierunku Y lub Z) znajdującej się w polu Współczynnik długości wyboczeniowej, w oknie dialogowym Definicja pręta — parametry.
Współczynnik długości wyboczeniowej jest wprowadzany automatycznie po wybraniu jednej z ikon z odpowiednimi warunkami podparcia końców pręta. Ikony są podzielone na dwie grupy: pierwsza grupa zawiera typowe (normowe) sposoby podparcia pręta i odpowiadające im wartości współczynników wyboczeniowych, natomiast druga zawiera ikony do obliczania współczynnika wyboczeniowego dla słupów ram wielokondygnacyjnych (wyznaczenie współczynnika długości wyboczeniowej dla jednego, trzech i sześciu prętów dochodzących). Dwukrotne kliknięcie jednej z ikon symbolizujących obliczanie współczynnika długości wyboczeniowej (
, 
, 
) powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego.
Uwzględnienie wyboczenia w obliczeniach następuje zawsze, gdy w pręcie pojawia się siła ściskająca, nawet jeśli jest ona niewielka w stosunku do innych sił wewnętrznych. Program nie dokonuje samodzielnej analizy tego, czy efekty wyboczeniowe mogą być pominięte, czy nie. Jeśli użytkownik chce wykluczyć efekty wyboczeniowe z obliczeń, należy wybrać odpowiednią ikonę 
. Oznacza ona pominięcie wyboczenia w procesie obliczeniowym.
Ostatnia ikona (
) pozwala na uwzględnienie w obliczeniach prętów z wewnętrznymi stężeniami (usztywnienia boczne analizowanych prętów ograniczające długość wyboczeniową). Po dwukrotnym kliknięciu na ikonę na ekranie pojawi się okno dialogowe Stężenia wewnętrzne, umożliwiające zdefiniowanie parametrów usztywnień bocznych.