Element RLINK, który podczas obliczeń jest automatycznie wstawiany w miejsce zdefiniowanego połączenia sztywnego, umożliwia użycie skupionej macierzy mas w zagadnieniach dynamicznych.
S — węzeł podrzędny
P — węzeł główny
Macierz sztywności dla elementu pokazanego na powyższym rysunku wyrażona jest następująco:
Cms — macierz transformacji przemieszczeń z węzła głównego do węzła podrzędnego
Cms trans — macierz transformacji reakcji z węzła podrzędnego do węzła głównego
Us — wektor przemieszczeń dla węzła podrzędnego
Um — wektor przemieszczeń dla węzła głównego
Rs — wektor reakcji dla węzła podrzędnego
Rm — wektor reakcji dla węzła głównego
diag(k) — macierz diagonalna utworzona z wektora k, który jest wektorem sztywności przypisanych do poszczególnych stopni swobody.
Element RLINK traktowany jest jak normalny element skończony; dopuszczalne jest użycie:
W systemie występuje zwiększona liczba stopni swobody. Te w standardowych sztywnych połączeniach węzła podrzędnego są dziedziczone z węzła głównego. Stopnie swobody w elemencie RLINK węzła głównego i węzła podrzędnego są traktowane osobno.
Pogorszenie uwarunkowania macierzy sztywności, co może mieć niekorzystny wpływ na zbieżność solwerów iteracyjnych.