Elementy typu RLINK

Element RLINK, który podczas obliczeń jest automatycznie wstawiany w miejsce zdefiniowanego połączenia sztywnego, umożliwia użycie skupionej macierzy mas w zagadnieniach dynamicznych.

S — węzeł podrzędny

P — węzeł główny

Macierz sztywności dla elementu pokazanego na powyższym rysunku wyrażona jest następująco:

Cms — macierz transformacji przemieszczeń z węzła głównego do węzła podrzędnego

Cms trans — macierz transformacji reakcji z węzła podrzędnego do węzła głównego

Us — wektor przemieszczeń dla węzła podrzędnego

Um — wektor przemieszczeń dla węzła głównego

Rs — wektor reakcji dla węzła podrzędnego

Rm — wektor reakcji dla węzła głównego

diag(k) — macierz diagonalna utworzona z wektora k, który jest wektorem sztywności przypisanych do poszczególnych stopni swobody.

Zalety użycia elementu Rlink:

Element RLINK traktowany jest jak normalny element skończony; dopuszczalne jest użycie:

Wady użycia elementu Rlink:

W systemie występuje zwiększona liczba stopni swobody. Te w standardowych sztywnych połączeniach węzła podrzędnego są dziedziczone z węzła głównego. Stopnie swobody w elemencie RLINK węzła głównego i węzła podrzędnego są traktowane osobno.

Pogorszenie uwarunkowania macierzy sztywności, co może mieć niekorzystny wpływ na zbieżność solwerów iteracyjnych.