Po otwarciu okna dialogowego Wzorzec zbrojenia i wyborze karty Zbrojenie poprzeczne na ekranie pojawia się pokazane poniżej okno.
W powyższym oknie dialogowym użytkownik ma możliwość określenia sposobu doboru zbrojenia poprzecznego:
- poprzez optymalne dopasowanie zbrojenia (średnicy oraz rozstawu) do obwiedni sił ścinających (opcja Dopasowanie do obwiedni)
- w sposób skokowy (opcja Stały rozstaw odcinkami), tzn. użytkownik definiuje długość odcinka, na którym wartość siły ścinającej przyjmuje wartość stałą, równą maksymalnej wartości w zadanym przedziale. Dla danej długości odcinka i stałej wartości siły ścinającej dobierane jest zbrojenie poprzeczne, którego rozstaw jest stały.
Opcja Dostępne rozstawy pozwala na definiowanie kryteriów rozstawów zbrojenia poprzecznego: podając wartość w polu Wielokrotności rozstawu użytkownik otrzyma rozstawy zbrojenia poprzecznego będące wielokrotnością tej wartości. Np. podając: wielokrotność rozstawu 5 cm, przykładowe rozstawy będą wynosić: 5, 10, 15, 20 cm… itd.
Inną możliwością jest korzystanie z predefiniowanej listy rozstawów (domyślnymi są rozstawy Caquot), które mogą być dowolnie modyfikowane.
Użytkownik może również, korzystając z opcji Położenie skrajnych strzemion, określić wymuszenie odległości pierwszego strzemiona od lica podpory.
Opcje znajdujące się w tym oknie dialogowym pozwalają na określenie zbrojenia dla obciążeń podwieszonych. Służą temu przyciski (ich naciśnięcie powoduje otwarcie dodatkowych okien dialogowych):
- Obciążenie podwieszone — do określenia zbrojenia podwieszonego
- Zbrojenie podpór — opcje określające zbrojenie podpór.
W polu Przekrój znajdują się opcje służące do definicji układu zbrojenia poprzecznego na poziomie przekroju belki. Mechanizm doboru kształtu zbrojenia może być określony indywidualnie przez użytkownika za pomocą opcji Definicja użytkownika… . Warunkiem aktywności tej opcji jest wcześniejsze określenie dokładnej liczby kolumn zbrojenia na karcie Ogólne, tzn. Nmin = Nmax. Pojawia się wówczas odrębne okno dialogowe z ogólnym widokiem przekroju belki, na którym widoczne jest symbolicznie zbrojenie podłużne. Umieszczając kursor w polu Lista prętów i klikając kolejno pręty podłużne, zakreślamy kształt i układ zbrojenia poprzecznego. Wyznaczone kształty powinny być dla strzemion figurami zamkniętymi. Symbolem szpilki lub szekli jest odcinek prosty łączący dwa pręty podłużne. Każdorazowe zdefiniowanie kształtu wymaga zatwierdzenia poprzez naciśnięcie przycisku Zastosuj.
W polu Strzemiona otwarte znajdują się następujące opcje:
- Dla przekroju T — włączenie tej opcji powoduje generację strzemion otwartych w przypadku przekroju teowego
- Dla przekroju prostokątnego — włączenie tej opcji powoduje generację strzemion otwartych w przypadku przekroju prostokątnego.
W polu l = należy zdefiniować wysokość, na jaką zostanie wypuszczone strzemię powyżej górnej krawędzi belki. Włączenie opcji Szpilka umożliwia generację szpilki zamykającej strzemię otwarte od góry.
Innym sposobem doboru kształtu zbrojenia poprzecznego w przekroju belki jest opcja AUTO. Użytkownik wybiera z proponowanych wzorców żądany układ(y). Dodatkowo istnieje możliwość zdefiniowania średnic(y) zbrojenia. Średnica nr 1 odnosi się do zbrojenia poprzecznego — zamkniętego (trzy pierwsze wzorce), natomiast Średnica nr 2 przypisana jest do reszty wzorców, tj. do szpilek i szekli. Dzięki temu na poziomie przekroju użytkownik jest w stanie zdefiniować w dowolny sposób układ zbrojenia oraz określić średnice poszczególnych typów zbrojenia poprzecznego.