Skorzystaj z tego okna dialogowego, aby użyć pliku modelu DXF lub DWG jako podkładu do modelowania konstrukcji. Podkłady są szczególnie przydatne, jeśli chcesz zdefiniować model konstrukcji przestrzennej na podstawie zestawu rzutów płaskich otrzymanych od architekta.
Dostęp
- Kliknij menu Plik
ImportujPodkłady DXF i DWG.
Karta Warstwy
- Filtr warstw
- Filtruje listę dostępnych warstw w pliku DXF lub DWG.
- Importuj tabelę
- Wyświetla listę dostępnych warstw.
Użyj kolumny Import, aby wybrać warstwy, które chcesz zaimportować.Uwaga: Pola wyboru w górnej części okna dialogowego umożliwiają szybkie zaznaczenie lub usunięcie zaznaczenia wszystkich warstw.
Karta Wstaw
Za pomocą opcji dostępnych w tej zakładce można zdefiniować parametry wstawiania.
- Jednostki
- Wybierz jednostki, które zostaną użyte w pliku DXF lub DWG.
Uwaga: Wybierz opcję Zdefiniowane przez użytkownika z listy Jednostki, jeśli chcesz określić inną jednostkę niż te, które są dostępne.
- Parametry wstawiania
- Parametry wstawiania odnoszą się do kierunków globalnych wyrażonych płaszczyznami prostopadłymi:
- Płaszczyzna (XY, XZ, YZ) — wybór płaszczyzny, w której chcesz wstawić podkład.
- Punkt referencyjny: wpisz współrzędne określające punkt charakterystyczny na wczytanym podkładzie. Punkt ten jest następnie używany do określenia punktu wstawienia w obszarze rysunku.
- Punkt wstawienia: wprowadź współrzędne, aby określić położenie punktu odniesienia podkładu w obszarze rysunku.
- Położenie na osi X, Y lub Z (w zależności od wybranej płaszczyzny): współrzędna na osi prostopadłej do wybranej płaszczyzny. Współrzędna ta będzie definiować położenie podkładu w projekcji 3D a także będzie podstawą do wyznaczenia automatycznego zakresu widoczności podkładu na rzutach.
- Skalowanie i obroty
- Opcje z tej grupy służą do skalowania lub obracania podkładu.
Istnieje także możliwość wczytania podkładu jako odbicia lustrzanego. Opcja ta jest przydatna na przykład w przypadku wczytywania podkładu elewacji budynku.
- Widoczność na rzucie
- Opcje z tej grupy służą do określania zakresu widoczności.
- Zdefiniowane przez użytkownika: określ wartości zakresu widoczności w polach wyboru z i do.
- Automatyczne: przedział widoczności ograniczają zdefiniowane poziomy pięter i osie konstrukcji. Współrzędna położenia na osi prostopadłej do płaszczyzny podkładu jest wyznacznikiem, pomiędzy którymi charakterystycznymi płaszczyznami leży podkład, czyli pomiędzy którymi płaszczyznami na rzucie będzie widoczny.
- Bez limitów: widoczność nie jest ograniczona, jest niezależna od ustawionej współrzędnej.