Wyniki podawane są w lokalnym układzie współrzędnych, dlatego też istnieje możliwość wyboru kierunku układu lokalnego. Otwarcie poniższego okna dialogowego następuje po naciśnięciu przycisku Kierunek … znajdującego się na karcie Szczegółowe okna dialogowego Mapy na bryłach lub okna dialogowego Przecięcia przez bryły.
W oknie dialogowym Wybór kierunku dostępne są dwie definicje układu lokalnego:
- kartezjański — jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to układ lokalny elementów zostanie przyjęty zgodnie z układem ortogonalnym zdefiniowanym przez użytkownika globalnie dla wszystkich brył; dostępne są następujące opcje (patrz rysunek poniżej): według osi X i Y, według osi X i Z, według osi Y i Z oraz według zdefiniowanych przez użytkownika wektorów
- cylindryczny — jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to układ lokalny elementów zostanie przyjęty zgodnie z układem cylindrycznym zdefiniowanym przez użytkownika globalnie dla wszystkich brył; dostępne są następujące opcje (patrz rysunek poniżej): opcje umożliwiające określenie początku układu (punkt lub węzeł) oraz opcje pozwalające na definicję osi pionowej (osie X, Y, Z lub wektor). Elementy wyników dla brył xx, yy i zz w cylindrycznym układzie współrzędnych oznaczają odpowiednio następujące kierunki: promieniowy, obrotowy i pionowy (r, φ, z).
Podczas definiowania kierunku dla przecięć przez bryły (gdy opcja "Siły przekrojowe w tabeli" jest włączona na karcie Szczegółowe) Wybór kierunku określa kierunek pierwszej osi stycznej T1 zgodnie z wybranym wektorem lub kierunkiem głównego układu współrzędnych.
Układ współrzędnych w przekroju używany w programie Robot jest następujący (patrz poniższy rysunek):
- Oś N — normalna do płaszczyzny przekroju — oś x
- Pierwsza oś styczna T1 do płaszczyzny przekroju — oś y
- Druga oś styczna T2 do płaszczyzny przekroju — oś z.
Z wymienionymi kierunkami skojarzone są naprężenia: σNN, τNT1 i τNT2.
Zobacz także:
Konwencja znakowania (elementy objętościowe)
Opis objętościowych elementów skończonych