W przypadku modelowania konstrukcji za pomocą MES bardzo istotnym zagadnieniem z punktu widzenia rzetelności otrzymanych wyników jest odpowiednio dokładne (tzn. w jak największym stopniu odpowiadające rzeczywistości) zamodelowanie warunków brzegowych podparcia konstrukcji. W programie Robot zastosowano modelowanie słupów podporowych jako paneli pracujących w płaskim stanie naprężenia posiadających wymiary odpowiadające rzeczywistym wymiarom podpór zdefiniowanych przez użytkownika. Podejście takie oddaje rzeczywisty stan pracy konstrukcji (np. fakt, że odkształcenia podpór mogą wpływać na wyniki dla tarczy). Przyjęte jest sztywne utwierdzenie dolnych krawędzi tak zamodelowanych słupów.
Program Robot pozwala na definicję trzech typów podpór:
- podparcie proste na słupach
- pilaster
- utwierdzenie.
Przykładowy model dwuprzęsłowej belki-ściany opartej na słupach pokazano na poniższym rysunku. W przypadku podparcia prostego na słupach, grubość słupów przyjmowana jest jako równa grubości panelu belki-ściany.
Pilastry są to słupy o grubości większej niż grubość tarczy w nich zamocowanej. Przyjmuje się zatem, że podpory te znajdują się na całej wysokości belki-ściany. W przypadku modelowania pilastra określa się dodatkowo jego grubość w kierunku prostopadłym do płaszczyzny tarczy. Na poniższym rysunku pokazano modelowanie pilastrów; przyjęto następujące oznaczenia:
1 — panel o grubości zdefiniowanej jako grubość belki-ściany
2 — panele o grubości zdefiniowanej jako grubość pilastra.
W programie istnieje również możliwość modelowania tarczy utwierdzonej w elementach nieskończenie sztywnych (tzw. podwieszenie tarczy, na przykład na ścianach prostopadłych o dużej sztywności, bardzo sztywnych pilastrach itp.). W takim przypadku przyjmowane jest sztywne zamocowanie wzdłuż wybranej pionowej krawędzi belki-ściany (patrz rysunek poniżej); przyjęto oznaczenia: 1 — podpory typu utwierdzenie.
