Parametry analizy sejsmicznej (norma kanadyjska NBC 2015 — statyczna)

Parametry uproszczonej analizy sejsmicznej z wykorzystaniem metody zastępczej siły poziomej zależą od normy sejsmicznej oraz metody definiowania wartości okresów podstawowych wybranych w oknie dialogowym Analiza sejsmiczna.

Następujące typy konstrukcji mogą być definiowane dla każdego kierunku niezależnie:

• Ramy stężone.
• Ramy zgrupowane.
• Pozostałe ramy (inne ramy odporne na działanie momentu).
• Pozostałe konstrukcje (inne systemy).
• Ramy żelbetowe (betonowe ramy odporne na działanie momentu).
• Ramy stalowe (stalowe ramy odporne na działanie momentu).
• Układy ścianowo—ramowe.
• Ściany.

Metoda przybliżona

Okres podstawowy (T_a) zależy od typu konstrukcji oraz jej efektywnej wysokości (h_n). Oblicza się to zgodnie z punktem 4.1.8.11.3.

Metoda zdefiniowana przez użytkownika

Do wartości zdefiniowanych przez użytkownika nie mają zastosowania żadne ograniczenia.

Metoda dokładna

W przypadku użycia metody dokładnej oczekuje się, że okres podstawowy (T_a) będzie zgodny z wynikami analizy modalnej, ale zostanie on zweryfikowany na podstawie limitów podanych w normie projektowej w punkcie 4.1.8.11.3.(d). Ograniczenia okresu podstawowego (T_a) zależą od typu konstrukcji oraz wyników uzyskiwanych za pomocą formuł przybliżonych.

Parametry normowe

Parametry normowe analizy sejsmicznej zgodnie z wymogami normy NBC 2015 są zdefiniowane w następujący sposób:

• Klasyfikacje gruntu dla terenu (A, B, C, D, E, F) są zgodne z tabelą 4.1.8.4.-A
• Współczynniki Sa(T), gdzie Sa(T) to 5% tłumionej przyspieszonej odpowiedzi spektralnej, dla T równego 0,2 s, 0,5 s, 1,0 s, 2,0 s, 5,0 s i 10,0 s, zależą od wybranej prowincji i są zgodne z tabelą C-3.
• F(T) — współczynnik położenia dla przyspieszenia spektralnego, dla okresów T równych 0,2 s, 0,5 s, 1,0 s, 2,0 s, 5,0 s i 10,0 s, zgodnie z definicją w punkcie 4.1.8.4.(5).
• Ręczna definicja parametrów F(T) jest opcjonalna dla klas terenu A–E po zaznaczeniu pola wyboru „F(T) zdefiniowane przez użytkownika” i obowiązkowa dla klasy terenu F.
• Współczynnik PGA — szczytowe przyspieszenie drgań gruntu zgodnie z definicją w punkcie 4.1.8.4.(1).
• Współczynnik PGAref — współczynnik PGA odniesienia do określania F(T), F(PGA) i F(PGV) zgodnie z definicją w punkcie 4.1.8.4.(4).
• Współczynniki położenia Fa i Fv dla wybranej klasy terenu zgodnie z podpunktem 4.1.8.4 (7) (oraz tabelą 4.1.8.4.-B i tabelą 4.1.8.4.-D).

  Wartości współczynników wyświetlane są zależnie od wybranej prowincji i gruntu. Wartości te można zmienić ręcznie lub kliknąć przycisk Region, aby zmienić prowincję i grunt odniesienia.

• Współczynniki:
  • Współczynnik IE (współczynnik ważności trzęsienia ziemi) jest zgodny z tabelą 4.1.8.5.
  • Parametry Rd (współczynnik modyfikacji siły związanej z plastycznością) oraz Ro (współczynnik modyfikacji siły związanej z nadwytrzymałością) są zgodne z tabelą 4.1.8.9.

W każdym wypadku, jeśli następujący warunek (4.1.8.7.1.(a)) nie jest spełniony, pozioma siła powodowana przez trzęsienie ziemi będzie równa zero:

I_EF_aS_a(0.2) < 0,35.

Bazowa siła ścinająca (V)

Siła ścinania bazowego (V) obliczana jest według następującego wzoru:

V = S(T_a) * M_v * I_e * W/(R_d * R_o)

Gdzie:

• Wartość W oznacza szerokość sejsmiczną konstrukcji [N].
• Wartość M_v zależy od wartości T_a i współczynnika S_a(0.2)/S_a(2.0) oraz typu poziomego układu nośnego (zgodnie z tabelą 4.1.8.11).
• Wartość S(Ta) jest interpolowana liniowo pomiędzy wartości obliczone zgodnie z poniższymi formułami:
  • S(T) = F(0.2)Sa(0.2) lub F(0.5)Sa(0.5) w zależności od tego, która wartość jest większa, dla T ≤ 0,2 s
  • S(T) = F(0.5)Sa(0.5) dla T = 0,5 s
  • S(T) = F(1.0)Sa(1.0) dla T = 1,0 s
  • S(T) = F(2.0)Sa(2.0) dla T = 2,0 s
  • S(T) = F(5.0)Sa(5.0) dla T = 5,0 s
  • S(T) = F(10.0)Sa(10.0) dla T ≥ 10,0 s

Pomiń gęstość

Wyklucza gęstość elementu konstrukcji (ρ=0) podczas szacowania efektywnego ciężaru sejsmicznego przyłożonego do kondygnacji modelu konstrukcyjnego podczas analizy.