W przypadku pojawienia się odrywania część podstawy fundamentu nie bierze udziału w przekazywaniu ciśnienia na grunt. Zjawisko takie można dopuścić pod fundamentem słupów obciążonych momentami wywołanymi obciążeniem zmiennym z wyjątkiem obciążeń dynamicznych.
- ACI \ BS 8004:1986 \ CSA
Warunek ograniczający mimośród nie jest dostępny w wymienionych normach. Jeżeli taka analiza jest wymagana, konieczne jest ręczne sprawdzenie tej wartości.
- DTU 13.12 / Fascicule 62 Titre V
Miarą definiującą odrywanie fundamentu dla normy Fascicule 62 Titre V jest efektywna powierzchnia kontaktu stopy z gruntem wyrażona procentowo (w odniesieniu do całkowitej powierzchni fundamentu). Kryteria procentowej powierzchni kontaktu fundament — grunt domyślnie ustawione są w następujący sposób:
- SGN: 10 %,
- SLS (dla kombinacji częstej): 100 %
- SLS (dla kombinacji rzadkiej): 75 %.
Wartości te odpowiadają wymogom stawianym przez normę FASCICULE i mogą być zmieniane przez użytkownika w zależności od potrzeb.
Dokument DTU 13.12 nie narzuca szczególnych wymagań dotyczących odrywania fundamentu. Można jednak wymusić ograniczenia dla powierzchni kontaktu analogicznie do normy 62 Fascicule Titre V. Kombinacje norm według DTU 13.12. Częste i rzadkie kombinacje nie są rozróżniane w SLS. Tylko dwie granice są dostępne w tym miejscu: osobno dla ULS i osobno dla SLS.
- EN 1997-1:2004 i ENV 1997-1:1994 (EC 7)
Ponieważ norma Eurocode7 narzuca specjalne wymagania dotyczące fundamentów obciążonych dużym mimośrodem (6.5.4), w programie możliwe jest zaprojektowanie fundamentu z uwzględnieniem granicznego warunku położenia wypadkowej sił 1/3 długości lub szerokości 6.5.4 (1).
Dodatkowo z uwagi na niebezpieczny wpływ odrywania fundamentu umożliwiono wprowadzenie ostrzejszego warunku położenia wypadkowej, który zapobiega pojawianiu się odrywania — 1/6 długości lub szerokości, co odpowiada rdzeniowi przekroju. Warunek ten może być wykorzystany podczas projektowania fundamentów dla bardziej odpowiedzialnych budowli.
Ograniczenia te są definiowane w oknie dialogowym Opcje geotechniczne na karcie Ogólne.
- PN—81/B—03020
Dla polskiej normy obciążenia SGN są podzielone na dwie grupy:
- Grupa obciążeń długotrwałych.
- Grupa obciążeń całkowitych.
Każda grupa obciążeń posiada możliwość określania położenia wypadkowej obciążenia względem podstawy fundamentu. Przy czym w programie nie można zdefiniowania większego mimośrodu dla obciążeń długotrwałych niż dla obciążeń całkowitych.
Dla obu tych grup możemy użyć następujących ograniczeń położenia mimośrodu:
Rdzeń 0
Położenie wypadkowej w rdzeniu 0 zapewnia dobór takiego kształtu podstawy fundamentu, aby mimośród obciążenia dla zginania jednokierunkowego nie przekraczał 1/30 wymiaru podstawy fundamentu. Dla takiego przypadku rozkład naprężeń pod stopą literatura dopuszcza stosowanie uproszczonego sposobu obliczeń jak dla obciążenia osiowego w połączeniu z dodatkowym współczynnikiem bezpieczeństwa.
Uwaga: Obliczenia w module są zawsze przeprowadzane w sposób ścisły.Rdzeń I
Warunkiem jaki spełnia rdzeń I jest uniknięcie powstania szczeliny pod podstawą fundamentu, czyli pojawienie się odrywania. W tym przypadku mimośród nie może przekraczać wartości A/6 i B/6. Oznacza to, że oś obojętna nie przecina się z podstawą fundamentu.
Przy fundamentach słupów hal obciążonych suwnicami, wypadkowa sił obliczeniowych obciążeń stałych oraz zmiennych, długo— i krótkotrwałych, nie może wychodzić poza rdzeń podstawy fundamentu 2.3 d.
Rdzeń II
Uogólniony rdzeń został wprowadzony ze względu na ograniczenia dopuszczalnej szczeliny pod fundamentem, gdy pojawia się podniesienie podstawy stopowej. Norma 2.3 a pozwala na wystąpienie szczeliny między gruntem a podstawą fundamentową. Zakres, który nie może być większy niż połowa odległości C ', między linią prostą, która rozciąga się równolegle do osi obojętnej i przechodzi przez środek masy całej podstawy, a najbardziej zewnętrznym punktem podstawy, który znajduje się po przeciwnej stronie do punktu, w którym maksymalne naprężenie ma wartość p rmax . Dlatego też dopuszczalna, względna wartość szczeliny dla II rdzenia, wynosi 0.5 i wynika z proporcji C/C’. Dla prostego przypadku przy eB = 0, C = A/4, a C’ = A/2.
- SNiP 2.02.01—83
Warunek ograniczający mimośród nie jest dostępny w wymienionej normie. Jeżeli taka analiza jest wymagana, konieczne jest ręczne sprawdzenie tej wartości.