W tabeli Piętra można znaleźć wartości opisujące właściwości pięter i skojarzone z nimi wyniki.
W oknie dialogowym Piętra można wybrać, które z tych właściwości lub wyników są wyświetlane w tabeli Piętra.
Zawartość okna dialogowego Piętra jest wspólna dla kart Piętra, Wartości i Podsumowanie, ale niektóre opcje są dostępne tylko na odpowiedniej karcie.
Dla każdego piętra obliczane są następujące wartości:
Środek sztywności R jest wyznaczany dla ścian i słupów w przekroju poziomym piętra. Płaszczyzna przekroju prowadzona jest na wysokości środka ciężkości piętra równolegle do płaszczyzny XY globalnego układu współrzędnych.
Współrzędne środka sztywności obliczane są według wzoru:
RX = SUMi (Xi * IXi) /SUMi (IXi)
gdzie:
SUMi - suma dla i-tych elementów ścian lub słupów
Xi - współrzędna środka ciężkości elementu ‘i’ w układzie globalnym
IXi - moment bezwładności i-tego elementu względem jego osi centralnej (w środku ciężkości) równoległej do X.
Procedura jest analogiczna dla współrzędnych RY = SUMi ( Yi * IYi) / SUMi (IYi)
Jeśli ściany są pogrupowane w trzony, przekrój trzonu jest traktowany jako całość. Obliczane są momenty bezwładności dla przekroju trzonu. Współrzędne środka sztywności dla trzonu są obliczane z teorii elementu o cienkich ścianach.
Wartości mimośrodów przypadkowych e1 można wykorzystać bezpośrednio jako mimośrody masy w analizie modalnej konstrukcji. Jeśli w analizie modalnej wybrano opcję Definicja mimośrodu masy, to do każdego piętra przypisywana jest wartość przesunięcia masy o mimośród e2 według wartości przyjętej przez użytkownika. Przesunięcie masy jest uwzględniane w analizie modalnej oraz w przypadkach analizy sejsmicznej następujących po tym przypadku analizy modalnej.
Charakterystyki fizyczne, masy i mimośrody e0, e1 - mogą być pomocne, jeśli użytkownik chce zbudować model do uproszczonej analizy sejsmicznej konstrukcji.
Na karcie Piętra znajdują się charakterystyki geometryczne każdego piętra, tj. lista obiektów i elementów piętra, kolor, położenie, wysokość, wymiary piętra Lx, Ly oraz wartość mimośrodów przypadkowych ex1, ey1.
Karta Wartości podaje charakterystyki fizyczne każdego piętra, tj. współrzędne środka ciężkości i sztywności, masowe momenty bezwładności oraz mimośrody e1 i dodatkowe e2. Można również dodać kolumnę zawierającą współrzędne środka ciężkości stropu kondygnacji. Zwróć uwagę, że wartości mas są podane dla każdego przypadku, ponieważ każdy przypadek może mieć różne masy dodane działające w wybranych kierunkach X, Y, Z. Kolumna Masy oznacza maksymalne masy kondygnacji działające w tych kierunkach. Można również dodać kolumny opisujące wartości mas kondygnacji działające w każdym kierunku X, Y i Z.
Zostanie wyświetlona karta Przemieszczenia wyświetlająca maksymalne wartości przemieszczenia węzłów rzutowane na osie X i Y oraz wartości przemieszczeń dr Ux, dr UY.
Przemieszczenie kondygnacji jest obliczane jako różnica średniego przemieszczenia środków ciężkości kolejnych kondygnacji. Jak przy obliczeniu środka ciężkości stropu kondygnacji, obliczenia średniego przemieszczenia środka ciężkości stropu kondygnacji jest średnią ważoną, gdzie waga to szerokość stropu obiektu. Na przykład, średnie przemieszczenie w kierunku X, UXF = SUM(i) (UXi * Wi) /SUM (i) Wi, gdzie UXi to przesunięcie UX środka ciężkości i-tego elementu skończonego, a Wi waga elementu skończonego.
Współczynnik przemieszczenia d = dr /h jest również przedstawiony w tabeli, gdzie h oznacza wysokość kondygnacji.
Karta Siły zredukowane wyświetla siły w przekroju kondygnacji (przecięcie przez panele i elementy), zredukowane do środka ciężkości.
Wyniki są wyświetlane wg przypadków obciążeniowych i kolejnych pięter (pierwsza kolumna). W kolejnych kolumnach przedstawiane są następujące informacje:
Zredukowane siły dla kondygnacji są obliczane na podstawie zewnętrznych obciążeń przyłożonych do węzłów z kondygnacji. Jeśli obciążenia są przyłożone do obiektów, takich jak słupy i ściany, program Robot uwzględnia siły rozłożone na węzły elementu lub na węzły siatki elementów skończonych tego panelu. W rezultacie obciążenia przyłożone do węzłów na niższym poziomie kondygnacji są ignorowane w sumie sił dla kondygnacji.
Obciążenia węzłowe zostały zredukowane do środka ciężkości kondygnacji. Dlatego otrzymane są równoważne siły i momenty w trzech kierunkach: X, Y i Z.
Siły zredukowane dla słupów kondygnacji są obliczane na podstawie wewnętrznych sił w przekroju poprzecznym pręta. Przecięcie jest równoległe do płaszczyzny XY globalnego układu współrzędnych na poziomie dolnej części piętra. W wyniku redukcji otrzymywany jest zestaw 3 sił i 3 momentów zredukowany do środka ciężkości.
Zredukowane siły na ściany na kondygnacji są obliczane jako różnica między całkowitą siłą zredukowaną dla kondygnacji a zredukowaną siłą dla kolumny.
Poniższe reguły mają zastosowanie do przypadków sejsmicznych dla różnych trybów i ich kombinacji (CQC lub SRSS):
Na karcie Podsumowanie w tabeli pięter znajdują się charakterystyki fizyczne dla całego modelu, tj. współrzędne środka ciężkości i masowe momenty bezwładności dla całej konstrukcji. Zależnie od uczestniczących mas dodanych, wartości te mogą się zmieniać w kolejnych przypadkach. Jeżeli w modelu nie zdefiniowano pięter, to mimośród masy e2 w analizie modalnej przyjęty jest dla całego budynku.
Patrz również: