Obciążenia wiatrem w konstrukcjach osiowosymetrycznych — Parametry

Po kliknięciu przycisku Parametry w oknie dialogowym Obciążenia klimatyczne na ekranie otwierane jest okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

Okno dialogowe Parametry styku składa się z następujących kart:

• Ogólne
• Specyficzne
• Segmenty.

Karta Ogólne

W karcie Ogólne określone mogą zostać następujące parametry:

• dla normy francuskiej:
  • Departament, w którym konstrukcja ma zostać zbudowana
  • Kanton wybranego departamentu. Po wybraniu departamentu i kantonu w polu Region automatycznie wyświetlany jest region wiatrowy.
  • Typ wiatru — umożliwia zdefiniowanie podstawowego parcia dynamicznego stosowanego w obliczeniach obciążenia konstrukcji wiatrem.
  • Usytuowanie — lista składająca się z 3 wartości: osłonięte, normalne i eksponowane. Na podstawie parametru usytuowania określana jest wartość współczynnika k5.
  • Nad brzegiem morza — po wybraniu opcji wartość współczynnika qH/q10 pozostaje stała.
  • Poziom posadowienia — umożliwia określenie odległości między najniższym punktem wybranej części konstrukcji a podłożem. Wartością domyślną jest 0, co oznacza, że konstrukcja jest położona bezpośrednio na podłożu.
  • Parcie wiatru — umożliwia zdefiniowanie wartości podstawowego parcia wiatru. Wybór opcji Automatycznie powoduje, że nacisk jest ustalany na podstawie departamentu, kantonu oraz usytuowania. Po wybraniu opcji Parcie staje się dostępne pole, w którym można wprowadzić parcie wiatru (wartość nie będzie się zwiększać z powodu usytuowania). Po wybraniu opcji Prędkość należy określić w polu prędkość wiatru (wyrażoną w m/s). Prędkość jest przekształcana na parcie przez zastosowanie poniższej formuły: q = v2 /16.3.
• dla normy amerykańskiej:
  • Kategoria ekspozycji: A, B, C lub D
  • Kategoria budynku: I, II, III lub IV
  • Włączanie/wyłączanie opcji Region podatny na huragany. Dwa poprzednie parametry są używane jako podstawa do określenia wartości współczynnika ważności (gdy wybrana jest opcja Automatycznie). Po zaznaczeniu opcji Ręcznie można określić wartość współczynnika ważności.
  • Bazowa prędkość wiatru — pozwala na określenie bazowej wartości prędkości wiatru, która zależy od położenia geograficznego projektowanej konstrukcji.
  • Wysokość konstrukcji — umożliwia określenie najwyższego punktu konstrukcji ponad poziom posadowienia. Jeśli ta wartość jest równa zero, oznacza to, że konstrukcja jest umieszczona bezpośrednio na podłożu.
  • Poziom posadowienia — umożliwia określenie odległości między najniższym punktem wybranej części konstrukcji a podłożem.

Karta Specyficzne

W karcie Specyficzne określone mogą zostać następujące parametry:

• dla normy francuskiej:
  • Wybranie opcji Akcja dynamiczna powoduje uwzględnienie wpływu dynamicznego działania wiatru na konstrukcję. Po wybraniu opcji Automatycznie należy określić: typ ramy konstrukcji(stal, beton, cegła lub wstępnie sprężony beton), okres, liczbę Strouhala (wartość domyślna to: 0,20). Wartość współczynnik Beta jest obliczana dla każdego segmentu. Gdy opcja Ręcznie została wybrana, należy podać wartość współczynnika Beta dla każdego segmentu w polu Beta w karcie Segmenty.
  • Określanie współczynnika Delta umożliwia uwzględnienie współczynnika redukcji ciśnienia wiatru na podstawie najwyższego punktu konstrukcji wystawionej na działanie wiatru. Gdy wybrana jest opcja Automatycznie, współczynnik Delta jest określany automatycznie dla każdego segmentu na podstawie jego położenia nad podłożem. Wybór opcji Ręcznie powoduje, że staje się dostępne pole Delta w karcie Segmenty. W nim należy określić współczynnik Delta dla każdego segmentu.
  • W polu Przepuszczalność można zdefiniować w konstrukcji otwarte ściany. Wybór wpływa na obliczenia współczynników Ci.
• dla normy amerykańskiej:
  • Wybranie opcji Współczynnik topograficzny powoduje uwzględnienie wartości współczynnika topograficznego w obliczeniach. (Jeśli ta opcja nie jest zaznaczona, wartość współczynnika wynosi 1). Wartość współczynnika topograficznego jest oparta na wartości następujących parametrów: kształt wzgórza, Lh, x i h.
  • W polu Współczynnik porywów wiatru można określić wartość współczynnika G. Wartość współczynnika porywów wiatru G jest określana na podstawie wartości następujących parametrów: naturalna częstotliwość budynku n1 i współczynnik tłumienia b. Jeżeli wybrana zostanie opcja Ręcznie , dostępne stanie się pole G znajdujące się na karcie Segmenty, w którym należy podać wartość współczynnika G dla każdego segmentu.

    W polu Wartość B i L określone mogą zostać wartości B i L:

    • Średnia — wartości B i L są wyznaczane z następujących wzorów:
      
    • Maksimum — w programie Robot wyznaczane są wartości B i L dla każdego segmentu i do obliczeń współczynnika G brana jest maksymalna wartość B i L.
    • Minimum — w programie Robot wyznaczane są wartości B i L dla każdego segmentu i do obliczeń współczynnika G brana jest minimalna wartość B i L.
    • Różne — w obliczeniach współczynnika G jest uwzględniana rzeczywista wartość B i L dla każdego segmentu. Wartości B i L są różne dla poszczególnych segmentów, jeśli przekrój jest nieregularny wzdłuż osi konstrukcji.

Karta Segmenty

Opcje znajdujące się w karcie Segmenty pozwalają na zdefiniowanie podziału konstrukcji na segmenty. Aby zdefiniować segment konstrukcji, należy:

• Dla normy francuskiej:
  1. Określić numer segmentu
  2. Określić nazwę segmentu
  3. Określić wysokość najwyższego punktu definiowanego segmentu
  4. Ewentualnie podać wartości współczynników Beta i Delta (tylko wtedy, gdy wybrana została opcja Ręcznie do definicji tych współczynników w karcie Specyficzne).
  5. Kliknąć przycisk Nowy.

  Zdefiniowany segment pojawia się w tabeli znajdującej się w dolnej części okna dialogowego.

• Dla normy amerykańskiej:
  1. Określić numer segmentu
  2. Określić nazwę segmentu
  3. Określić wysokość najwyższego punktu definiowanego segmentu
  4. Ewentualnie podać wartość współczynnika G (tylko wtedy, gdy wybrana została opcja Ręcznie do definicji tych współczynników w karcie Specyficzne.
  5. Kliknij przycisk Nowy.

  Zdefiniowany segment pojawia się w tabeli znajdującej się w dolnej części okna dialogowego.

Dodatkowo w karcie Segmenty znajdują się trzy przyciski:

• Modyfikuj — po zmianie wartości parametrów uaktualniane są wartości parametrów w tabeli.
• Usuń — jego kliknięcie powoduje usunięcie wybranych segmentów
• Usuń wszystko — jego kliknięcie powoduje usunięcie wszystkich zdefiniowanych segmentów.