Do wyliczania naprężeń pod stopą pochodzących od obciążeń zewnętrznych, ciężaru fundamentu i gruntów nadległych wykorzystywany jest model liniowy bez możliwości występowania naprężeń rozciągających w gruncie.
Dla norm SNiP 2.02.01-83 i PN-81/B-03020 obliczenia przeprowadzane są dla wartości średnich naprężeń. Oznacza to, że brana pod uwagę jest wartość średnia z naprężeń bez uwzględniania strefy z naprężeniami zerowymi.
Dla norm ACI, BS 8004:1986, CSA, EN 1997-1:2004 i ENV 1997-1:1994 (EC 7) można włączyć opcję Uwzględnianie plastycznej redystrybucji naprężeń dopuszczalnych. Dla normy ACI opcja ta jest domyślnie włączona. Opcja ta polega na zastąpieniu naprężenia w gruncie o rozkładzie trójkątnym lub trapezowym równoważnym naprężeniem o rozkładzie prostokątnym (patrz ‘Foundation analysis and design’, Joseph E. Bowles). Wyrażone jest to następującym wzorem.
gdzie:
ς Max , ς min — wartości maksymalne i minimalne naprężenie (dla trójkątne Wczytaj ς min = 0).
Długość działającego obciążenia wyliczana jest z następującego wzoru:
Dla francuskich norm DTU 13.12 i Fascicule 62 Titre V, wzór na naprężenie równoważne ma formę uproszczoną, jednakże otrzymujemy wyniki porównywalne z ACI:
.
Dla gruntów wielowarstwowych obliczenia naprężeń są prowadzone dla stropów warstw zalegających poniżej fundamentu. Obliczenia są przeprowadzane analogicznie jak dla gruntu bezpośrednio zalegającego pod stopą. Jako obciążenia przyjmuje się obciążenia fundamentu, ciężaru fundamentu i gruntów nadległych oraz ciężar gruntów z warstw powyżej stropu analizowanej warstwy. Sposób obliczania zastępczych wymiarów fundamentu (np. zasięgu oddziaływań), przyjmowanych w wymiarowaniu.
Dla norm ACI, BS 8004:1986, CSA, EN 1997-1:2004 oraz ENV 1997-1:1994 (EC 7), DTU 13.12 i Fascicule 62 Titre V przyjmuje się:
b = h / 2
Dla norm SNiP 2.02.01—83 i PN—81/B—03020:
- Grunty spoiste
- Grunty niespoiste
.