Po otwarciu okna Obciążenia klimatyczne i naciśnięciu karty Wiatr na ekranie pojawia się przedstawione poniżej okno.
Powyższe okno podzielone zostało na kilka pól, które zawierają pewne grupy opcji.
W górnej części okna znajdują się opcje: region, usytuowanie i typ.
- Region — lista dostępnych regionów wiatrowych. Region wiatrowy jest jednym z czynników określających wartość ciśnienia podstawowego wiatru działającego na poszczególne elementy konstrukcji.
- Usytuowanie — lista dostępnych dla danej normy klimatycznej klas usytuowań konstrukcji poddanej oddziaływaniu wiatrem. Po naciśnięciu strzałki znajdującej się po prawej stronie pola otwierane jest okno, które zawiera listę klas usytuowania konstrukcji w zależności od oddziaływania wiatru.
Klasa usytuowania, ekspozycji lub położenia konstrukcji jest jednym z czynników determinujących wartość ciśnienia wiatru działającego na ściany konstrukcji. Położenie określa teren, w którym znajduje się konstrukcja poddana działaniu wiatru (teren górzysty, płaski, zabudowany, niezabudowany itd.).
- Typ — lista dostępnych dla danej normy klimatycznej typów wiatru. (np. wiatr normalny, wiatr ekstremalny). Typ wiatru determinuje wartość współczynnika, przez który mnożone jest ciśnienie wiatru wynikające z danej normy klimatycznej, usytuowania budynku w terenie itp.
Poniżej znajdują się następujące pola:
- W polu Ciśnienie wiatru znajdują się opcje:
- Automatycznie — opcja automatycznego obliczenia ciśnienia podstawowego wiatru na podstawie wartości parametrów określających położenie konstrukcji.
- Ręcznie — opcja daje możliwość ręcznego zadawania ciśnienia podstawowego wiatru. W przypadku ręcznego definiowania wielkości ciśnienia podstawowego program NIE będzie uwzględniał takich parametrów, jak: „Departament", „Region" czy „Typ".
-
Ce — Ci Minimum
Obciążenia przykładane na pręty konstrukcji obliczane są według następującego wzoru
Obciążenie = (Ce — Ci) * Qh * Ks * Delta * Obwiednia, gdzie C = Ce — Ci
Gdy opcja Ce—Ci Minimum jest włączona, to wówczas przyjmuje się, że wartość bezwzględna C = Ce — Ci nie może być mniejsza od 0.3 (chyba że Ce — Ci = 0).
0.0 < C < 0.3 => C = 0.3
— 0.3 < C < 0.0 => C = —0.3
Gdy opcja Ce—Ci Minimum jest wyłączona, to współczynnik C = Ce — Ci może przyjmować dowolne wartości.
- W polu Efekt wymiarów konstrukcji — współczynnik delta znajdują się opcje:
- Automatycznie — opcja uruchamiania automatycznego obliczania współczynnika globalnego DELTA na podstawie zadanych wymiarów konstrukcji.
- Ręcznie — opcja ręcznego definiowania wartości współczynnika globalnego DELTA dla całej konstrukcji. Jest to współczynnik redukcji ciśnienia dynamicznego wiatru.
- W polu Specyficzne oddziaływania znajdują się opcje:
- Dachy wielokrotne — opcja umożliwiająca uwzględnianie efektu dachu wielokrotnego, czyli branie pod uwagę wzajemnego zasłaniania się połaci dachowych przed działaniem wiatru. Związana z tym jest redukcja współczynników aerodynamicznych na zasłanianych elementach.
- Uskok fasady — opcja umożliwiająca uwzględnianie skoku ciśnienia wiatru na dachach płaskich (zmiana ssania wiatru na parcie).
- Dynamiczne oddziaływanie wiatru — po wybraniu tej opcji i kliknięciu opcji Parametry wyświetlane jest okno dialogowe służące do definiowania wielkości: Beta, okres(y) i dekrement. W przypadku, gdy w danej normie klimatycznej przy obliczaniu wpływów oddziaływania dynamicznego wiatru nie występuje okres drgań konstrukcji, lecz np. częstotliwość drgań lub pulsacja, to program Robot automatycznie przelicza wielkość okresu na wymagane wielkości. Wpływy dynamicznego oddziaływania wiatru są uwzględniane w przypadku, gdy w polu Okres podana zostanie wartość większa od zera.
Dodatkową informacją może być podanie logarytmicznego dekrementu tłumienia w polu Dekrement. Jeżeli w tym polu nie zostanie zadana żadna wielkość, to program automatycznie wyznaczy wartość współczynnika tłumienia.
Uwaga: Przycisk Parametry nie jest obecnie dostępny.
- Opcja Słupki pośrednie pozwala na generację obciążeń wiatrem dla słupków pośrednich, znajdujących się pomiędzy ramami głównymi, dla ram przestrzennych zbudowanych z powtarzalnych ram płaskich. Opcja jest dostępna dla wszystkich francuskich norm klimatycznych w programie Robot. Położenie słupków pośrednich przyjmowane jest w połowie rozstawu ram. Obciążenia dla słupków pośrednich są uwzględniane:
- w ramie płaskiej przez siły skupione przyłożone do ramy
- w ramie przestrzennej przez obciążenie liniowe na słupkach.
- Pole Typ ciśnienia zawiera następujące opcje:
Podczas obliczeń klimatycznych w następujący sposób obliczane są obciążenia na prętach konstrukcji:
Obciążenie = (Ce — Ci) * Qh * Ks * Delta * Obwiednia
Pręty konstrukcji grupowane są na powierzchnie klimatyczne, tzn. ciąg współliniowych prętów.
Powierzchniami klimatycznymi mogą być: ściana konstrukcji lub połać dachu.
Gdy wybrana jest opcja Typ ciśnienia: stałe, to wówczas dla wszystkich prętów danej powierzchni klimatycznej brana jest jedna wartość ciśnienia Qh obliczona dla wysokości najwyższego punktu powierzchni klimatycznej. Innymi słowy, wartość obciążenia dla każdego pręta powierzchni klimatycznej będzie taka sama.
Gdy wybrana jest opcja Typ ciśnienia: zmienne, to wartość Qh liczona jest dla każdego pręta powierzchni klimatycznej osobno (dla h = wysokości najwyższego punktu pręta). Wartość obciążenia dla prętów powierzchni klimatycznej będzie zwiększana wraz ze wzrostem wysokości.
Gdy wybrana jest opcja Typ ciśnienia: trapezowe, to wartość Qh liczona jest dla każdego pręta powierzchni klimatycznej osobno z uwzględnieniem wysokości h węzła początkowego i końcowego. W efekcie uzyskiwane jest ciśnienie liniowe zmienne po wysokości na każdym pręcie.