Kombinacje normowe są generowane w oparciu o pliki z rozszerzeniem *.rgl. Pliki regulaminów to edytowalne pliki tekstowe. Aby jednak praca z regulacjami kombinacji normowych była bardziej efektywna, zaleca się użycie edytora zasad kombinacji.
Opis pliku
Linie ze znakiem "|" zawierają komentarz, dlatego są ignorowane w analizie.
Pozostałe linie powinny zaczyna się od słów kluczowych, które są rozpoznawane podczas analizy.
Słowa kluczowe
Zasady opisu regulacji:
NORMA: słowo kluczowe (pogrubienie)
nazwa argumentu opcjonalnego (kursywa)
nazwa argumentu obowiązkowego (pogrubienie, kursywa)
Nagłówek:
NORMA: nazwa Nazwa regulacji
MATERIAŁ: typ Typ regulaminu (1 — stal, 2 — beton, 3 — aluminium, 4 — drewno)
WERSJA: numer Wersja oprogramowania, w którym zostało to zaimplementowane
Natury:
OPERACJE: numer Numer różnych natur obciążeń (wraz z podnaturami)
STAŁE: (nazwa podnatury): obciążenie stałe
EKSPLOATACYJNE: (nazwa podnatury): obciążenie eksploatacyjne
WIATR: (nazwa podnatury): obciążenie wiatrem
ŚNIEG: (nazwa podnatury): obciążenie śniegiem
TEMP: (nazwa podnatury): obciążenie temperaturą
PRZYP: (nazwa podnatury): obciążenie przypadkowe
SEJS: (nazwa podnatury): Seismic obciążenia
Kombinacje:
KOMBINACJE: numer Numer różnych wyrażeń (zasad) opisujących sposób generowania kombinacji
ULS:(typ): wzór Kombinacje używane dla sprawdzania nośności
SLS:(typ): wzór Kombinacje używane do sprawdzania stanu użytkowania
ALS:(typ): wzór Kombinacje używane do sprawdzania stanu wyjątkowego
SPC:(typ): wzór Kombinacje używane do sprawdzania stanu specjalnego
Tworzenie pliku zawierającego regulaminy
Plik składa się z trzech podstawowych części: nagłówek, opis współczynników natury i opisy wzorów kombinacji. Opisy typowych regulaminów są oparte na regulaminach dla amerykańskiej normy wymiarowania konstrukcji stalowych LFRD (Lfrd.rgl). Regulaminy są wyświetlane bez komentarzy.
Nagłówek zawiera nazwę regulaminów, typ (materiał) konstrukcji, do wymiarowania której są on wykorzystane, i wersję oprogramowania. Ostatnie dwa elementy nagłówka stanowią informacje i nie zawierają argumentów obowiązkowych.
Przykładowy nagłówek wygląda następująco:
".....
NORMA:LRFD
MATERIAŁ:1
WERSJA:11.0
......"
Opis współczynników natury obejmuje wartości współczynników dla każdej natury (podnatury) stosowanej w regulaminach. Dla każdej natury uwzględniono opisywany typ natury wraz ze słowem kluczowym. Opcjonalnie można wykorzystać nazwę podnatury i listę współczynników oddzielonych spacjami. Program Robot umożliwia wykorzystanie 14 różnych współczynników: γ max γ min γ s γ a ψ 0,1 ψ 0,2 ψ 0,3 ψ 0, n ψ 1 ψ 2,1 ψ 2,n ψ K ξ min ξ max . Ich nazewnictwo generalnie odpowiada symbolom używanym w normie Eurocode, niemniej jednak ich znaczenie jest uniwersalne. Na ogół są to częściowe współczynniki bezpieczeństwa (γ max γ min γ s γ a ) i współczynniki jednoczesności (te pozostałe). Definiując nową podnaturę, można przypisywać jej nowe współczynniki. Łącznik wskazuje na to, że dany współczynnik nie występuje. Przed definicjami podnatur są podawane specyfikacje wszystkich natur wraz z podnaturami.
Przykład definicji współczynnika pokazano poniżej.
"...
ODDZIAŁYWANIA:
STAŁE::1,2 0,9 1.0 1,4 — — — —
RUCHOME:1,0 - 1,0 - 0,0 0,0 - 1,0 1,6 0,5 0,5 -
WIATR:1,0 - 1,0 - 0,0 0,8 - 1,0 1,3 0,0 0,0 -
ŚNIEG:1.0 — 1.0 — 1.6 0.0 — 1.0 1.6 0.5 0.2 —
ŚNIEG:Dach — ruchome:1.0 — 1.0 — 1.6 0.0 — 1.0 1.6 0.5 0.2 —
TEMP:0,0 - - - - - - 0,0 0,0 - - -
PRZYP:— — — 1.0 — — — — — — — —
SEJS:— — — 1.5 — — — — — — — —
..."
Przykładowe regulaminy informują o tym, że używanych będzie osiem natur obciążenia, w tym jedna podnatura obciążenia śniegu o nazwie „Dach — eksploatacyjne”. Każdemu jest przypisany odpowiedni współczynnik jednoczesności i współczynnik określony normą.
Opis kombinacji wzorów zawiera słowa kluczowe wskazujące na typ kombinacji wraz z definicją wzoru do generowania kombinacji. Każdy wzór dotyczy czterech typów obciążenia: stałe, eksploatacyjne, przypadkowe i sejsmiczne. Obciążenia są połączone ze sobą znakami dodawania. Wartości podane przez użytkownika w wyrażeniu mogą być stosowane dla numerów predefiniowanych składowych. Jeżeli dana część wzoru nie występuje, należy posłużyć się zerem. Przed określeniem wzorów ustalany jest ich numer.
Przykład wzorów kombinacji pokazany jest poniżej:
"...
KOMBINACJE:5
ULS:STD: 4 + 20 + 0 + 0
ULS:Śnieg i wiatr: 4 + 23 + 0 + 0
ULS:Faza konstrukcji: 5 + 0 + 0 + 0
ULS:Trzęsienie ziemi: 4 + 27 + 0 + 17
SLS:STD: 1 + 6 + 0 + 0
..."
Regulaminy LRFD pozwalają na pięć typów kombinacji: 4 dla ULS i 1 dla SLS. Trzy typy wzorów dla SGN otrzymują dodatkowe nazwy, dzięki czemu ich identyfikacja jest łatwiejsza: Śnięg i wiatr, Faza konstrukcji i Trzęsienie ziemi.
Wzór SGN: Trzęsienie ziemi składa się z części dotyczących obciążenia stałego, eksploatacyjnego i sejsmicznego (dla obciążeń przypadkowych wpisano 0 w celu pominięcia go w tej kombinacji). Korzystając z listy predefiniowanych składowych lub opisów w regulaminach, uzyskano, co następuje:
Pełny zapis wzoru dla tej kombinacji ma następującą postać:
