Aby uzyskać dostęp do tej opcji, należy kliknąć kartę Przekrój złożony w oknie dialogowym Przekroje parametryzowane. Na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.
W powyższym oknie dialogowym dostępnych jest dziewięć najczęściej spotykanych typów przekrojów złożonych (wybór dokonywany jest w polu Typ przekroju w prawej, górnej części okna dialogowego):
— Dwa ceowniki (zestawione półkami lub plecami)
— Dwa dwuteowniki
— Ceownik i dwuteownik (ceownik ustawiony półką lub plecami)
— Dwa kątowniki i dwuteownik
— Cztery kątowniki zestawione półkami
— Cztery kątowniki z półkami do wewnątrz profilu
— Dwa kątowniki w układzie ‘T’ (zestawione krótszymi lub dłuższymi bokami)
— Dwa kątowniki w układzie ‘C’ (zestawione krótszymi lub dłuższymi bokami)
— Dwa kątowniki ustawione krzyżowo.
W przypadku niektórych typów przekrojów złożonych dostępna jest opcja Przekroje złożone spawane. Jeżeli wybrana została ta opcja, pasy przekroju złożonego połączone są spoinami wzdłuż długości przekroju.
Definicja rodziny przekrojów złożonych
Aby zdefiniować rodzinę (grupę) przekrojów złożonych, należy:
- W polu Nazwa należy określić nazwę przekroju (program automatycznie sugeruje nazwę przekroju złożonego).
- W polu Przekroju gałęzi należy zdefiniować przekrój początkowy, od którego rozpocznie się generowanie rodziny przekrojów złożonych. Po wybraniu tego pola, okno dialogowe Wybór przekroju zostanie otwarte automatycznie. Przekrój gałęzi może zostać wybrany z dowolnej bazy przekrojów.
- Określić początkowy rozstaw gałęzi wchodzących w skład przekroju złożonego w polu edycyjnym d oraz przyrost rozstawu gałęzi w polu edycyjnym dd; aby zdefiniować maksymalny rozstaw gałęzi, należy wprowadzić wartość w polu edycyjnym dmax.
Sposób generacji przekrojów złożonych
W programie automatycznie generowana jest rodzina przekrojów złożonych w oparciu o początkowe dane określone przez użytkownika. Pierwszy przekrój w rodzinie przekrojów złożonych składa się z początkowych przekrojów rozmieszczonych w odległości d. Kolejne przekroje złożone tworzone są bez zmiany wymiarów przekroju gałęzi poprzez zwiększenie rozstawu d przez wartość przyrostu dd, aż osiągnięta zostanie wartość dmax. Po osiągnięciu rozstawu dmax, przekrój gałęzi zwiększany jest o jeden rozmiar i generuje kolejne przekroje złożone, rozpoczynając ponownie z rozstawami d i kontynuując zwiększanie aż do osiągnięcia wartości dmax. Generacja przekrojów trwać będzie do momentu dojścia do końca bazy, tzn. gdy nie będzie możliwości wybrania kolejnego przekroju.
Przykład:
Przekrój złożony
Przekrój gałęzi (przekrój startowy) — C240
Rozstaw gałęzi — d=25 cm
Przyrost dd = 5 cm
Rozstaw maksymalny dmax = 30 cm
Wygenerowana zostanie rodzina przekrojów o nazwie np. 2CF, składająca się z 9 przekrojów. Generacja zakończy się na ostatnim przekroju rodziny ceowników C300. Poniżej przedstawiono wygenerowane przekroje:
2CF(d25) C 240
2CF(d30) C 240
2CF(d35) C 240
2CF(d25) C 260
2CF(d30) C 260
2CF(d35) C 260
2CF(d25) C 300
2CF(d30) C 300
2CF(d35) C 300
Sposób generacji przekrojów, które wymagają definicji dwóch rozstawów (poziomy d i pionowy b) jest analogiczny jak dla przekrojów z rozstawem pojedynczym. Zmiany rozstawów b i d odbywają się równocześnie o zdefiniowane przez użytkownika wartości dd i db.
Powyższe okno dialogowe służy do definiowana procedury generowania nowych rodzin przekrojów złożonych. Rzeczywista generacja przekrojów odbywa się w trakcie procesu wymiarowania grup prętów z użyciem zdefiniowanych rodzin parametryzowanych.
Patrz również: