Typy połączeń: stopa słupa zamocowanego (norma europejska EN 1993—1—8:2005)

Za pomocą oprogramowania, można zdefiniować i sprawdź stałej podstawy słupa z lub bez usztywnienia. Możliwe jest użycie słupa filarów wykonane z I—sections, kostka przekrojów lub przekroje rur.

Podczas weryfikacji oprogramowanie stosuje następujące normy:

Podczas analizy połączenia program sprawdza odporność wszystkich komponentów połączenia:

Całkowita nośność połączenia przy czystym ściskaniu Nj,Rd jest obliczana zgodnie z EN1993—1—8, rozdział 6.2.8.2

Nj,Ed / Nj,Rd ≤ 1,0

Całkowity opór połączenie dla zginania i/lub siła osiowa Mj,Rd, jest obliczane zgodnie z EN1993—1—8 6.2.8.3 przekroju i tabeli 6.7.

Mj,Ed,y / Mj,Rd,y ≤ 1,0 lub

Mj,Ed,z / Mj,Rd,z ≤ 1,0

Całkowita nośność połączenia na ścinanie Vj, Rd jest obliczana zgodnie z EN1993—1—8, rozdział 6.2.2 jako suma nośności śruby, nośności na poślizg i nośności krawędzi.

Vj,Ed,y / Vj,Rd,y ≤ 1,0 lub

Vj,Ed,z / Vj,Rd,z ≤ 1.0

Oprogramowanie również ocenia sztywność połączenia i klasyfikuje kolumnę podstawy jako sztywne, semi—rigid lub przypięty. Obliczona sztywność połączenia może być przypisana do konstrukcji, poprzez definicję dodatkowych zwolnień sprężystych w analizowanym połączeniu. Ponowne przeliczenie konstrukcji pozwala na dokładniejsze oszacowanie obciążeń działających na połączenie.

W przypadku połączeń z żebrami program dodatkowo sprawdza nośność każdego żebra, współczynnik wytężenia spoin łączących żebra z trzonem słupa (spoiny pionowe) oraz płytą podstawy (spoiny poziome).