Wprowadzając dane początkowe użytkownik ustala podstawowe parametry przekrojów skrajnych (początkowego i końcowego). Program automatycznie generuje rodzinę przekrojów o zmiennej bezwładności. W ten sposób ustala stałe nachylenie pasów projektowanej belki. Wprowadzając także przyrost DH, program decyduje, o jaką wartość będą równomiernie powiększane wysokości przekrojów skrajnych podczas tworzenia kolejnych elementów grupy. Wartość Hmax jest maksymalną wysokością największego z wygenerowanych przekrojów o zmiennej bezwładności. Projektując belkę o zmiennej bezwładności, program kolejno nadaje na pręt przekroje z rodziny i sprawdza, czy spełniają one wymagania stawiane przez normę. Program robi tak do czasu, aż znajdzie reprezentanta rodziny, który spełnia warunki normowe. Jeśli taki obiekt nie zostanie znaleziony, wyświetlone zostaną wyniki dla najmocniejszego przekroju z parametryzowanej grupy.