W module belek—ścian przy tworzeniu modelu obliczeniowego MES zastosowana jest domyślnie siatka elementów czworokątnych Coons’a. W tym przypadku najistotniejszym parametrem jest dopuszczalny rozmiar oczka siatki (pojedynczego elementu) MES. Zdefiniowany przez użytkownika rozmiar elementu jest największym rozmiarem elementu, który może powstać w wyniku siatkowania. Rozmiar elementu siatki definiowany jest w oknie dialogowym Opcje obliczeniowe na karcie Ogólne.
Szczególnie duży wpływ na wartość wyników ma sposób siatkowania w okolicy przyłożenia obciążeń. Aby zapewnić odpowiednio gęstą siatkę, przyjęto, że rozmiar oczka siatki na całej belce—ścianie nie może być większy niż minimalna szerokość rozkładu obciążenia przyłożonego na belce—ścianie. Dodatkowo, jeśli zachodzi taka konieczność, program dokonuje automatycznego zagęszczenia siatki w obszarach przyłożenia obciążeń. Przyjmuje się, że dla uzyskania wyników niezależnych od specyficznego układu elementów skończonych, konieczne jest opisanie obszaru rozkładu obciążenia w taki sposób, aby przypadały przynajmniej cztery elementy na szerokości rozkładu. Podejście takie prowadzi do uzyskania wystarczająco dokładnej siatki elementów skończonych, a jednocześnie nie powoduje zbytniego wydłużenia czasu obliczeń. Na rysunku pokazano siatkę elementów skończonych wygenerowaną dla przykładowej belki—ściany obciążonej siłą rozłożoną na zadanej szerokości.
Użytkownik może również zdefiniować dowolne preferencje dla metody siatkowania. Zmiana parametrów siatkowania z domyślnie przyjętej metody Coonsa jest możliwa po wyborze Opcji siatkowania w oknie dialogowym Preferencje zadania.
Zagęszczanie siatki w okolicy przyłożenia obciążeń ma miejsce niezależnie od wybranej metody siatkowania.