Parametry analizy sejsmicznej (EN 1998—1:2004)

Parametry uproszczonej analizy sejsmicznej z wykorzystaniem metody zastępczej siły poziomej zależą od normy sejsmicznej oraz metody definiowania wartości okresu podstawowego wybranych w oknie dialogowym Analiza sejsmiczna .



Aby przeprowadzić analizę sejsmiczną według zasad podanych w tej normie, należy zdefiniować następujące parametry.

Podstawowy okres (T1)
Metoda przybliżona

Podstawowy okres T1 obliczany jest według równania 4.6:

T1 = Ct * H3/4

gdzie:

Ct — współczynnik okresu budynku w zależności od używanego sejsmicznego układu nośnego (zgodnie ze wskazaniem normy)

H — wysokość konstrukcji (m) określana jako różnica pomiędzy zakresem konstrukcji a poziomem posadowienia

Metoda zdefiniowana przez użytkownika
Dla obu kierunków można zdefiniować jedynie T1 — okres podstawowy określony przez użytkownika.
Metoda dokładna
Za pomocą tej metody można obliczyć dokładną wartość dla obu kierunków X i Y. Jeśli opcja Okresy z maksymalnym udziałem mas jest wyłączona w Analiza sejsmiczna oknie dialogowym, aktywny jest pierwszy tryb w kierunku, w którym jest więcej mas. Jeśli opcja ta jest włączona, aktywny dla danego kierunku będzie jeden z trybów spełniających ograniczenia i większość mas.
ag
Określa wymiarujące przyspieszenie drgań gruntu typu A, zgodnie z wytycznymi lokalnych władz. Wymiarujące przyspieszenie drgań gruntu jest definiowane względem wzorcowej wartości szczytowej przyspieszenia drgań gruntu typu A agR oraz współczynnika ważności γ wyprowadzonego na podstawie klasy budynku:

ag = γ × agR

q
Określ wartość Współczynnika zachowania (q) zgodnie z punktem 3.2.2.5.
Beta
Określ wartość dolnej granicy współczynnika dla poziomego spektrum projektowego.
Klasa posadowienia
Wybierz klasę posadowienia (A, B, C, D lub E), jak określono w tabeli 3.1.
Parametry wpływu klasy posadowienia opisują spektrum odpowiedzi (S, Tb, Tc i Td) zgodnie z tabelami 3.2, 3.3 i 3.4.
Uwaga: Wybierz polecenie Obwiednia, aby włączyć przycisk Parametry, który umożliwia otwarcie okna dialogowego Obwiednia spektrów.
Typ spektrum
Wybierz typ spektrum, jak określono w punkcie 3.2.2.

Ścinanie bazowe

Siła ścinania bazowego obliczana jest za pomocą wzoru:

Fb = Sd(T1) * m * λ (4,5)

Sd(T1) — wartość spektrum odpowiedzi dla okresu T1 zgodnie z punktem 3.2.2.5

m — całkowita masa budynku zgodnie z 3.2.4(2)

λ — współczynnik korekcji (0,85 lub 1,0) ustawiony automatycznie na podstawie Klauzuli 4.3.3.2.2

Rozkład sił jest wykonywany według wzoru:

Fi = Fb * zi * mi / (Σ zj * mj) (4,11)

i = 1.. storeysCount; j = 1.. storeysCount

z — odległość od poziomu odniesienia do położenia masy (właściwa kondygnacja)

m — masa zgodnie z 3.2.4(2)

Pomiń gęstość

Wyklucza gęstość elementu konstrukcji (ρ=0) podczas szacowania efektywnego ciężaru sejsmicznego przyłożonego do kondygnacji modelu konstrukcyjnego podczas analizy.