Opcja dostępna jest w ekranie Połączenia po wybraniu komendy z menu: Połączenia > Analiza podatności. Na ekranie pojawia się pokazane na poniższym rysunku okno dialogowe Sztywność.
Obliczenia sztywności dla połączeń z płytą czołową typu belka—słup i belka—belka są obecnie dostępne jedynie dla normy Eurocode 3 (2005).
Uwaga: Analiza podatności wymusza użycie algorytmu DSC; z tego powodu nie jest możliwe stosowanie analizy podatności dla konstrukcji zawierającej odsunięcia.
W trakcie obliczeń dla zdefiniowanych połączeń określany jest typ połączenia; jest on prezentowany w notce obliczeniowej dla każdego połączenia.
Ze względu na sztywność połączenia podzielono na:
- nominalnie przegubowe
- sztywne
- półsztywne.
Ze względu na nośność połączenia dzielą się na:
- nominalnie przegubowe
- w pełni nośne
- częściowo nośne.
Klasyfikacja połączenia uzależniona jest od typu analizy globalnej prowadzonej przez użytkownika.
Możliwe są 3 typy analizy konstrukcji:
- Sprężysta — połączenie klasyfikowane ze względu na sztywność
- Sztywno—plastyczna — połączenie klasyfikowane ze względu na nośność
- Sprężysto—plastyczna — połączenie klasyfikowane zarówno na sztywność i na nośność.
Po otwarciu okna dialogowego Analiza podatności w polu edycyjnym Lista połączeń zakwalifikowanych jako podatne znajdować się będzie grupa połączeń, którym podczas obliczeń połączeń został przyporządkowany typ połączenia pół—sztywne.
Analiza podatności i aktualizacja wyników składa się z kilku etapów:
- Przypisywanie zwolnień elastycznych do końców prętów konstrukcji w obliczonym połączeniu; dla pojedynczych prętów konstrukcji, odpowiednie typy zwolnień są definiowane automatycznie. Typy te zostaną nadpisane po ponownym obliczeniu sztywności dla tych samych węzłów.
- Przeliczenie konstrukcji (z uwzględnieniem nadanych zwolnień).
- Przeliczenie wszystkich połączeń z uwzględnieniem nowych wartości sił przekrojowych.
Uwaga: Aby uruchomić analizę podatności, należy obliczyć najpierw połączenia (również po każdej zmianie parametrów połączenia — np. geometrii).