Następujące wielkości prezentowane są w tabeli wyników analizy dynamicznej:
- Wartość własna
- Wektory własne
- Częstotliwość wykonywania prac
- Pulsacja
- Kropka
- Precyzja. Dokładność obliczeń wyznaczona na zakończenie obliczeń dla poszczególnych metod używanych w programie na podstawie następujących wzorów:
|
PCG, Wyboczenie PCG |
Równanie problemu własnego: K Vi — λ B Vi = 0 Wektor resztkowy: ri = K Vi — λi B Vi  |
|
Solwer iteracyjny, metoda Lanczosa |
Równanie problemu własnego: K Vi — λ B Vi = 0 Wektor resztkowy: ri = K Vi — λi B Vi  |
|
Solwer bezpośredni |
 |
Precyzji nie należy mylić z tolerancją określaną w oknie dialogowym Parametry analizy modalnej. Tolerancja jest określana zgodnie z 
i jest obliczana dla każdej iteracji. Końcowa dokładność obliczeń jest wyznaczana na końcu obliczeń konstrukcji; zwiększenie dokładności obliczeń może być osiągnięte poprzez zmniejszenie tolerancji lub zwiększenie liczby iteracji.
- Tłumienie — Tłumienie dla rozważanego trybu.
- Energia — Energia potencjalna dla rozważanej konstrukcji związana z odkształconą konstrukcją.
- Średni współczynnik udziału — średni współczynnik wartości spektralnych współczynników udziału dla poszczególnych kierunków. Jest on określony zgodnie z jednym z następujących wzorów (wybranych w oknie dialogowym Preferencje zadania).
Suma wartości bezwzględnych —
Pierwiastek sumy kwadratów —
Sumy mas
- Bieżący — procenty mas uczestniczących dla bieżącej postaci drgań
- Relatywna — wyrażona w procentach suma mas udziałów od pierwszej postaci do bieżącej postaci drgań
- Całkowita — całkowite sumy procentów mas udziałów
- Współczynniki udziału — modalne współczynniki udziału dla każdego stopnia swobody. Współczynniki udziału są zdefiniowane w następujący sposób:
dla danej postaci, i=1, 2, …, ndir (liczba kierunków).
gdzie
D — Wektor jednostkowy zdefiniowany w podany poniżej sposób:
D(j) = 1.0 jeśli "j" odpowiada i—temu stopniowi swobody
D(j) = 0.0 jeśli j ≠ i,
V — wektor formy własnej "i" znormalizowany w taki sposób, że VT M V = 1.0
Współczynniki spektralne
- Współczynnik spektralny. Mnożnik wzbudzenia spektralnego (wartość przyspieszeniowego spektrum wzbudzenia).
- Spektralny współczynnik udziału. Współczynnik otrzymywany poprzez przemnożenie odpowiednich składowych wektora współczynników udziału oraz wektora kierunku.
Jeśli: współczynniki udziału (yx, yy, yz) i wektor kierunku (x, y, z), to współczynniki udziału spektralnego wyznacza się z następującego wzoru.
- Współczynnik postaci spektralnych. Współczynniki postaci spektralnych są iloczynem współczynnika spektralnego i odpowiedniego współczynnika udziału spektralnego.
Dla Eurocode 8 i francuskiej normy sejsmicznej PS92 można wyświetlić wyniki obliczeń sejsmicznych przez wybranie proporcji okresów T j /T i oraz limitu T j /T i .
Wyniki te są pomocne przy wyborze kombinacji kwadratowej formy drgań własnych. W zależności od proporcji T j /T i , oraz linii z ostatnią postacią drgań własnych dla danej sytuacji, w kolumnach 'T j /T i ' oraz limit T j /T i ' wyświetlana jest sugerowana kwadratowa kombinacja postaci drgań własnych. Jeśli wartość proporcji dla przynajmniej jednej postaci dla danego przypadku przekroczy wartość określoną limitem, należy użyć kombinacji CQC, a jeśli wszystkie wartości proporcji T j /T i są mniejsze od limitu T j /T i — należy użyć kombinacji SRSS.
W tabeli wyników analizy dynamicznej przedstawiane mogą być:
Proporcje okresów Tj/Ti, (Ti — okres analizowanej formy drgań własnych, Tj — okres j—tej formy drgań własnych, gdzie j = i + 1).
Limit T j /T i zgodnie z następującymi:
— pkt. 6.6.2.3 normy PS92 ze wzoru
100*ζi — Bezwzględna wartość tłumienia dla analizowanej postaci drgań własnych.
100*ζi — Bezwzględna, maksymalna wartość tłumienia występująca dla analizowanego przypadku.
— pkt. 3.3.3.2 normy EC8 (wartość stała dla wszystkich postaci drgań własnych, równa 0.9)