Opcja służy do określenia dodatkowych parametrów normowych typu pręta stalowego. Opcja jest dostępna po wybraniu opcji Nowy typ pręta znajdującej się w oknie dialogowym Typ pręta lub naciśnięciu przycisku Parametry znajdującego się w oknie dialogowym Definicja.
W polu Typ pręta podawana jest nazwa wybranego typu pręta (można wpisać w tym polu dowolną nazwę typu pręta). W polach Wyboczenie względem osi Y lub Z wprowadzona może zostać długość pręta dla odpowiedniej płaszczyzny. Istnieją dwa sposoby podania tej długości:
- po wybraniu opcji Realna wprowadzona wartość jest interpretowana bezpośrednio jako długość
- po wybraniu opcji Mnożnik wartość jest interpretowana jako współczynnik przez który należy pomnożyć rzeczywistą długość pręta aby uzyskać odpowiednią wartość. Np. wpisanie wartości 0.25 oznacza, że odpowiednia długość jest równa 1/4 długości rzeczywistej.
W przypadku jednoczesnej definicji kilku prętów, których rzeczywiste długości różnią się i np. dodatkowe podpory są rozmieszczone równomiernie, zaleca się wybranie drugiej opisanej metody. Jeśli ustawione parametry mają być zachowane jako kategoria, takie wprowadzanie długości jest konieczne. Wpisanie wartości 1.0 gwarantuje, że każdy pręt definiowany za pomocą kategorii jako Ly będzie miał przyjętą swoją rzeczywistą długość.
Współczynniki długości wyboczeniowej w obu kierunkach mogą być określone w polu Współczynnik długości wyboczeniowej. W odpowiednie pola wpisywana jest automatycznie rzeczywista długość pręta (ew. suma długości prętów składowych).
Współczynnik długości wyboczeniowej zależy od warunków podparcia końcowych węzłów pręta w płaszczyźnie wyboczenia. Długość wyboczeniowa może być również zdefiniowana w oknie dialogowym Schematy wyboczeniowe, które otwiera się po naciśnięciu ikony reprezentującej wybrany typ modelu wyboczeniowego. Znajdują się tam typowe schematy podparcia pręta; po wyborze jednego z nich wartość współczynnika będzie przyjęta lub obliczona automatycznie.
Ikony w oknie dialogowym są podzielone na dwie grupy: pierwsza grupa zawiera typowe (normowe) sposoby podparcia pręta i odpowiadające im wartości współczynników wyboczeniowych, natomiast druga zawiera ikony do obliczania współczynnika wyboczenia dla słupów ram wielokondygnacyjnych.
Program automatycznie definiuje odpowiednie klasy wyboczenia składnika, w zależności od typu przekroju, zgodnie z tabelami 5.1.2—1 i 5.1.2—2. Jeśli jednak użytkownik, którego program do wykonywania obliczeń dla innej krzywej niż zdefiniowany automatycznie, a następnie nazwę tego łuku (a, b, c i d) może być określony w wyboczenie krzywej Y (z).
Uwzględnienie wyboczenia w obliczeniach następuje zawsze, gdy w pręcie pojawia się siła ściskająca, nawet jeśli jest ona niewielka w stosunku do innych sił wewnętrznych. Program samodzielnie nie wykonuje oddzielnej analizy, która określiłaby, czy efekty wyboczenia powinny być pominięte, czy też nie. Jeśli użytkownik chce wyeliminować efekty wyboczeniowe z obliczeń, należy wybrać ostatnią ikonę. Po wyborze tej opcji efekty wyboczeniowe zostaną pominięte w procesie obliczeniowym.
W polu Parametry zwichrzeniowe wybrane mogą zostać opcje wykorzystywane podczas weryfikacji zwichrzenia pręta: typ zwichrzenia, poziom obciążenia i współczynnik długości zwichrzeniowej dla półki górnej i dolnej. Naciśnięcie odpowiedniej ikony powoduje otwarcie okna służącego do definiowania odpowiednich parametrów.
Opcja Typ wyboczenia jest używana do określenia odpowiednich, określonych normą parametrów zwichrzeniowych w zależności od schematu statyki pręta. Zgodnie z wymaganiami normowymi zawartymi załączniku 1 do normy, powinien być przyjęty schemat belki o prostej podporze lub schemat wspornika. Wybór ostatniej ikony spowoduje, że efekty zwichrzeniowe nie będą uwzględniane w obliczeniach. W celu określenia warunków brzegowych wyboczenia konieczne jest zdefiniowanie poziomu obciążenia (obciążenia na dolnej lub górnej półce), jak również typu obciążenia.
Obliczenia zwichrzeniowe wymagają podania dla pręta odległości przekrojów zabezpieczonych przed skręceniem — tzw. długości zwichrzeniowej. Z uwagi na możliwość mocowania osobno półki górnej lub dolnej oraz występowania w różnych przypadkach obciążeniowych naprężeń ściskających w górnej lub dolnej półce rozróżnia się dwie długości zwichrzeniowe. W związku z tym użytkownik określa współczynnik, przez który powinna być pomnożona bazowa długość pręta, aby uzyskać długość zwichrzeniową. Rzeczywista długość pręta jest traktowana jako długość bazowa. Wartość współczynnika można wpisać bezpośrednio lub wybrać ikonę z typowym przypadkiem zamocowań, dla którego współczynnik zostanie dobrany automatycznie.
Po naciśnięciu przycisku Więcej na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym zdefiniowane mogą zostać pozostałe parametry typu pręta określone w normie, takie jak: współczynniki momentu zastępczego, parametry przekroju itp.
Po naciśnięciu przycisku Użytkowanie na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym zdefiniowane mogą zostać parametry typu pręta (przemieszczenia graniczne, wstępne ugięcia).
Po naciśnięciu przycisku Żebra na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym zdefiniowane mogą zostać żebra poprzeczne rozmieszczone na długości pręta.
Naciśnięcie przycisku Zapisz powoduje dodanie pręta o określonej nazwie i parametrach do listy wcześniej zdefiniowanych typów prętów stalowych.