Opcja służy do definiowania nowego modelu obliczeniowego panelu. Opcja dostępna jest poprzez naciśnięcie ikony Nowy w oknie dialogowym Model obliczeniowy. Pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.
Model obliczeniowy panelu definiuje, w jaki sposób zostanie otrzymane rozwiązanie dla przemieszczeń i sił wewnętrznych panelu oraz podpierających go obiektów. Zestaw parametrów składających się na charakterystykę modelu obliczeniowego składa się z 3 grup parametrów:
- Sztywność sprężysta — określa, czy używane są elementy skończone (jeśli tak, to jakiego typu)
- Sztywne połączenie węzłów dla stropu — określa, czy będzie definiowane dodatkowe usztywnienie przemieszczeń za pomocą diafragmy
- Rozkład obciążenia — określa, jak realizowany jest rozkład obciążeń na obiekty dochodzące: za pomocą elementów skończonych czy rozkładu kopertowego.
W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry:
- typ elementu skończonego
- Brak elementów skończonych — podczas generacji modelu elementy skończone nie są generowane; generowany jest jedynie obiekt okładziny z przypisanym przez grubość parametrami materiału
- Elementy typu skończonego (powłoka, płyta, tarcza) — elementy o różnych stopniach swobody są stosowane dla różnych typów konstrukcji (Płyta, Powłoka, PSO, PSO, AXI)
Aby odróżnić panel z elementami skończonymi od panelu, na którym nie jest generowana siatka elementów skończonych, w inny sposób rysowany jest kontur panelu: za pomocą linii przerywanej (typowy kontur przedstawiany jest linia ciągłą)
- Połączenie węzłów dla stropów (typ diafragmy dla stropów)
- Bez usztywnienia diafragmą — diafragma nie jest generowana
- Usztywnienie diafragmą:
Pełne usztywnienie (ciało sztywne) — obiekt nadający wszystkim węzłom znajdującym się w płaszczyźnie i obrysie panelu połączenie sztywne o charakterystyce ciała sztywnego (wszystkie stopnie swobody zablokowane)
Podatne usztywnienie (w płaszczyźnie XY) — obiekt nadający wszystkim węzłom znajdującym się w płaszczyźnie i obrysie panelu połączenie sztywne o charakterystyce sztywnej tarczy (zablokowane stopnie swobody UX, UY, RZ)
- Rozkład obciążenia
- Metoda analityczna (poprzez elementy skończone) — standardowe rozwiązanie za pomocą siatkowania elementami skończonymi i rozkładu obciążeń na węzły siatki elementów skończonych
- Metoda uproszczona (rozkład kopertowy) — dystrybucja obciążeń za pomocą rozkładu kopertowego; dostępne są 2 możliwości:
Jednokierunkowy — rozkład kopertowy w jednym kierunku; kierunek rozkładu obciążeń skojarzony jest z lokalnym układem współrzędnych panelu, natomiast kierunek obciążenia skojarzony z osia X lokalnego układu panelu
Dwukierunkowy — rozkład kopertowy w dwóch kierunkach.